WOONCOMPLEX
INDISCHE OUDEREN ENSCHEDE
Een project dat steun en navolging verdient
Wat is er bijzonder aan een complex van 1 9 woningen voor ouderen op de hoek
van de Waalstraat en de Dommelstraat in de wijk Deppenbroek te Enschede? Dat
de bus er pal voor stopt, dat er een winkelcentrum aan de overkant is, dat het
gewoon binnen een wijk is gesitueerd? Dat het allemaal nieuwe woningen zijn
bestaande uit een woonkamer, slaapkamer, keuken, douche, toilet, bergruimte en
een ruime zolder? Dat de 20e woning is ingericht als gemeenschapsruimte?
Zeker, dat zijn allemaal aardige bijzonderheden, maar het meest bijzondere is, dat
het hier gaat om een wooncomplex voor Indische ouderen. (Tot de ouderen
behoort tegenwoordig overigens een ieder die 55-plus is). En verder is heel
bijzonder, dat dit complex is gerealiseerd door één vrouw: Netty Donhuysen
(Bandoeng, 1933). In Moesson van 1 5 juni 1 988 hebben we al even de aandacht
op haar gevestigd en op wat toen nog plannen waren.
Netty Donhuysen.
Indische bejaardenzorg is een onder
werp dat serieuze aandacht behoeft. In
Nederland bestaan vier Indische ver
zorgingstehuizen. Wie meent dat daar
mee altijd een alternatief bij de hand is
voor Paatje of Maatje die niet meer
alleen kan wonen (en niet bij de kinderen
kan), heeft het goed mis. Het gesprek
met Rob Eisinger, directeur van "De
Leeuwerik" in Laag-Soeren (Moesson
1 december 1989) maakte eens te
meer duidelijk, dat het beleid van het
Ministerie van W.V.C. er vooralsnog
niet op is gericht om Indische verzor
gingstehuizen bij voorkeur Indisch te
houden. En ook werd (weer) duidelijk
dat geestelijk en lichamelijk gezonde
bejaarden zich in de bestaande Indische
verzorgingshuizen wellicht niet hele
maal thuis zullen voelen, omdat menig
bewoner daarvan dement is. Voor "ge
wone" Indische bejaarden is er dus
weinig of niets, behalve dan natuurlijk
de Nederlandse bejaardenhuizen. En
sinds 1988 dus ook het wooncomplex
"Gotong Rojong"in Enschede. Te hopen
is dan ook dat het initiatief van Netty
Donhuysen overal in het land navolging
krijgt.
Misschien is het wel iets voor Censio-
de Centrale van Samenwerkende In
dische Organisaties - om een breed
Indisch bejaardenbeleid te ontwikkelen.
Maar terug naar Enschede.
Netty: "In 1 980 werd in Enschede "De
Halmen" gerealiseerd, een wooncom
plex voor Nederlandse bejaarden. Zoiets
moet toch ook kunnen voor Indische
mensen, dacht ik toen. In die tijd stu
deerde ik Gerontisch Welzijnswerk en
bereidde een scriptie voor over Indische
ouderen. Van nabij heb ik meegemaakt
hoe Indische mensen, ouderen vooral
ook, keer op keer in de hoek werden
gedrukt. We zitten hier niet in "Indisch
Den Haag" maar in het Oosten van het
land en de kennis die men hierheeft van
Indische mensen en hun geschiedenis
was en is niet al te groot. Vanuit mijn
toenmalige functie in het welzijnswerk
had ik contacten met lokale en regionale
autoriteiten en aan hen legde ik mijn
plan voor een Indisch wooncomplex
voor.
Mijn scriptie over Indische ouderen
was voor velen van hen een eyeopener.
Toen kreeg ik de omstandigheden mee:
opeens was daar in Nederland veel
aandacht voor Indische mensen, op
televisie kwamen programma's over
onder meer problemen bij Nederlandse
emigranten die op leeftijd komen en
hier in Enschede kwam een stuk grond
beschikbaar voor 'n bejaardencomplex.
Om kort te gaan: na veel overleg werd
besloten dat een woningstichting hier
20 woningen zou bouwen voor Indische
ouderen. De 19 woningen zijn eigendom
van de woningbouwstichting, de ge
meenschapsruimte is ons eigendom
dankzij een subsidie van de Provincie
Overijssel.
De vereniging "Gotong Rojong" is
intermediair tussen de woningbouw
stichting en de (adspirant)bewoners.
Zolang onze vereniging blijft bestaan
en zolang Indische ouderen belangstel
ling hebben om hier te wonen, zal dit
complex bestaan."
(lees verder pagina 21)
Het doen van enkele mededelingen in de gemeenschapsruimte,
waar om de zoveel tijd ook gezamenlijk gegeten wordt.
Een deel van het wooncomplex "Gotong Rojong
19
