MING LUHULIMA OP CD Soldaatje spelen onder de Smaragden Gordel In de muziekwereld was en is het niet ongebruikelijk dat dezelfde gezichten in verschillende orkesten spelen. Dit is een foto uit begin jaren zestig van "The Mena Minstrels". V.l.n.r. Joop Sahanaja, Coy Pereira, Sylvia van Renesse, Ming Luhulima (overl.). Flip Willemse en Piet v.d. Houwen. (foto: C. Pereira) (vervolg "gelezen") Het boek Soldaatje spelen onder de Smaragden Gordel is, volgens de auteur Jan Schilt, een verbeterde versie van de oorspronkelijke uitgave welke dateert uit 1 969. Het moet een realistisch en aangrijpend verhaal voorstellen van een groep Nederlandse soldaten die van november 1946 tot maart 1950 hun dienstplicht in Indonesië vervulde. Helaas heeft Schilt, van het in een nieuw jasje gestoken boek, de titel van het boek vergeten te verbeteren. De titel namelijk is - vooral voor de oud dienstplichtigen van de 7 december visie - nog denigrerender dan de inhoud van het boek. Want de honderden ge sneuvelde wapenbroeders die op de Gordel van Smaragd begraven liggen zijn niet gesneuveld door "soldaatje spelen". En geen enkele soldaat heeft in Indonesië, zoals de titel beweert, zijn taak "onder" de Smaragden Gordel ver vuld, maar stond met beide benen stevig öp de Gordel van Smaragd. De gebeurtenissen in dit boek, zo lees ik, zijn deels authentiek en deels fictie. De namen en figuren zijn eveneens fictief en elke indentificatie berust op louter toeval. Zo heeft Schilt zich dus behoorlijk ingedekt en een vrijbrief geschapen om een boek te schrijven waarin God en alle mensen op de meest minachtende wijze beschreven worden. Enkele personen in zijn boek vindt hij wel aardig, maar meer ook niet. Verder blijven zij in zijn ogen domme figuren. Enkele malen is te lezen: En de regen ging van tik tak tik, op moeders paraplu, op moeders parapluNu, Schilts let ters gingen ook van tik tak tik op het papier, een woordenmassa vormend even genadeloos als de moessonregen. Ik heb Schilt gekend als een goed en dapper soldaat. Jammer dat hij de pen ter hand heeft genomen, want met zijn boek trapt hij alle dienstplichtigen van toen onder de Smaragden Gordel. JAN BLOKKER "Soldaatje spelen onder de Smarag den Gordel" - door Jan Schilt - prijs f 29,50, porto f 3,— - Boekhandel Moesson. (Vervolg: "Wooncomplex Enschede") Een niet geringe prestatie van Netty Donhuysen en hoe schoon zou het zijn als overal in het land dergelijke woon complexen verrezen voor ouderen die bij elkaar en toch geheel zelfstandig hun verdere leven kunnen leven. Het zij benadrukt: het gaat hier niet om bejaar den- of verzorgingshuizen, maar om gewone huisjes waarin iedereen voor zichzelf zorgt, zij het dat men in bijzon dere gevallen een beroep kan doen op Platenmaatschappij Dureco heeft in de loop der jaren veel krontjong- en hawaii- platen op de markt gebracht en dat tot groot genoegen van de liefhebbers. En het is gelukkig dat deze maatschappij niet aflaat om in de behoefte aan deze muziek te blijven voorzien, niet met iets nieuws weliswaar maar wel met het uitbrengen op compact-disc van oude opnamen. Zo is onlangs de cd "Heimwee naar de gordel van smaragd" verschenen (Dureco 1151 392), muziek van kront jongensemble "Pantja Warna" onder leiding van Ming Luhulima. Het betreft hier een samenvoeging (24 nummers totaal) van de twee elpees die van dit orkest begin jaren zestig zijn uitge bracht. Wie naar deze cd luistert, hoort kront jong die mooi is maar heel anders dan die van bijvoorbeeld "Lief Java", Annie de buren: gotong rojong. Nu zou men kunnen menen dat er in Enschede een "Klein Insulinde" is ver rezen waar het elke dag pasar malam is. Dat is dus niet zo. En het is de vraag of zoiets wenselijk zou zijn. Er zijn bewo ners die behoefte hebben aan Indische contacten, anderen hebben alleen be langstelling voor een mooi huisje. En ook in Enschede is al het beruchte fenomeen waarneembaar dat rond een stuwende kracht elementen verschijnen die om onzuivere motieven zich met het project willen bemoeien. Landouw of George de Fretes. Dat komt - denk ik - omdat "Pantja Warna" letter lijk en figuurlijk een Nederlandse bege leiding heeft gehad. De violen worden bespeeld door leden van het Amster damse Concertgebouworkest en die muzikale know-how zal zich niet tot die strijkinstrumenten hebben beperkt. Niettemin: Ming Luhulima, Joop Saha naja, Jack Salakury, Sylvia van Renesse en Joyce Aubry brachten als kern van krontjongensemble "Pantja Warna" mooie muziek, waarvan wij nu op cd opnieuw van kunnen genieten. CD Krontjongensemble "Pantja Warna", prijs f 29,95, porto f 3,-. Verkrijgbaar bij boekhandel-toko Moesson. Er zijn dus nog genoeg vragen en zaken die - zoals dat tegenwoordig heet - "nog nadere invulling behoeven". En hoe schoon zou het zijn indien vanuit de Indische gemeenschap (Censio wel licht) een Indisch bejaardenbeleid zou worden ontwikkeld dat tot steun kan zijn voor het werk in Enschede. RALPH BOEKHOLT Informatie over "Gotong Rojong En schede" kan men vragen aan: Netty Donhuysen, Waalstraat 362, 7523 RS Enschede, tel. 053 - 35 94 33. 21

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1990 | | pagina 29