MING LUHULIMA OP CD
Soldaatje spelen
onder de Smaragden Gordel
In de muziekwereld was en is het niet ongebruikelijk dat dezelfde gezichten in
verschillende orkesten spelen.
Dit is een foto uit begin jaren zestig van "The Mena Minstrels".
V.l.n.r. Joop Sahanaja, Coy Pereira, Sylvia van Renesse, Ming Luhulima
(overl.). Flip Willemse en Piet v.d. Houwen.
(foto: C. Pereira)
(vervolg "gelezen")
Het boek Soldaatje spelen onder de
Smaragden Gordel is, volgens de auteur
Jan Schilt, een verbeterde versie van de
oorspronkelijke uitgave welke dateert
uit 1 969. Het moet een realistisch en
aangrijpend verhaal voorstellen van een
groep Nederlandse soldaten die van
november 1946 tot maart 1950 hun
dienstplicht in Indonesië vervulde.
Helaas heeft Schilt, van het in een
nieuw jasje gestoken boek, de titel van
het boek vergeten te verbeteren. De
titel namelijk is - vooral voor de oud
dienstplichtigen van de 7 december
visie - nog denigrerender dan de inhoud
van het boek. Want de honderden ge
sneuvelde wapenbroeders die op de
Gordel van Smaragd begraven liggen
zijn niet gesneuveld door "soldaatje
spelen". En geen enkele soldaat heeft in
Indonesië, zoals de titel beweert, zijn
taak "onder" de Smaragden Gordel ver
vuld, maar stond met beide benen stevig
öp de Gordel van Smaragd.
De gebeurtenissen in dit boek, zo lees
ik, zijn deels authentiek en deels fictie.
De namen en figuren zijn eveneens
fictief en elke indentificatie berust op
louter toeval. Zo heeft Schilt zich dus
behoorlijk ingedekt en een vrijbrief
geschapen om een boek te schrijven
waarin God en alle mensen op de meest
minachtende wijze beschreven worden.
Enkele personen in zijn boek vindt hij
wel aardig, maar meer ook niet. Verder
blijven zij in zijn ogen domme figuren.
Enkele malen is te lezen: En de regen
ging van tik tak tik, op moeders paraplu,
op moeders parapluNu, Schilts let
ters gingen ook van tik tak tik op het
papier, een woordenmassa vormend
even genadeloos als de moessonregen.
Ik heb Schilt gekend als een goed en
dapper soldaat. Jammer dat hij de pen
ter hand heeft genomen, want met zijn
boek trapt hij alle dienstplichtigen van
toen onder de Smaragden Gordel.
JAN BLOKKER
"Soldaatje spelen onder de Smarag
den Gordel" - door Jan Schilt - prijs
f 29,50, porto f 3,— - Boekhandel
Moesson.
(Vervolg: "Wooncomplex Enschede")
Een niet geringe prestatie van Netty
Donhuysen en hoe schoon zou het zijn
als overal in het land dergelijke woon
complexen verrezen voor ouderen die
bij elkaar en toch geheel zelfstandig
hun verdere leven kunnen leven. Het zij
benadrukt: het gaat hier niet om bejaar
den- of verzorgingshuizen, maar om
gewone huisjes waarin iedereen voor
zichzelf zorgt, zij het dat men in bijzon
dere gevallen een beroep kan doen op
Platenmaatschappij Dureco heeft in de
loop der jaren veel krontjong- en hawaii-
platen op de markt gebracht en dat tot
groot genoegen van de liefhebbers. En
het is gelukkig dat deze maatschappij
niet aflaat om in de behoefte aan deze
muziek te blijven voorzien, niet met iets
nieuws weliswaar maar wel met het
uitbrengen op compact-disc van oude
opnamen.
Zo is onlangs de cd "Heimwee naar de
gordel van smaragd" verschenen
(Dureco 1151 392), muziek van kront
jongensemble "Pantja Warna" onder
leiding van Ming Luhulima. Het betreft
hier een samenvoeging (24 nummers
totaal) van de twee elpees die van dit
orkest begin jaren zestig zijn uitge
bracht.
Wie naar deze cd luistert, hoort kront
jong die mooi is maar heel anders dan
die van bijvoorbeeld "Lief Java", Annie
de buren: gotong rojong.
Nu zou men kunnen menen dat er in
Enschede een "Klein Insulinde" is ver
rezen waar het elke dag pasar malam is.
Dat is dus niet zo. En het is de vraag of
zoiets wenselijk zou zijn. Er zijn bewo
ners die behoefte hebben aan Indische
contacten, anderen hebben alleen be
langstelling voor een mooi huisje. En
ook in Enschede is al het beruchte
fenomeen waarneembaar dat rond een
stuwende kracht elementen verschijnen
die om onzuivere motieven zich met het
project willen bemoeien.
Landouw of George de Fretes. Dat komt
- denk ik - omdat "Pantja Warna" letter
lijk en figuurlijk een Nederlandse bege
leiding heeft gehad. De violen worden
bespeeld door leden van het Amster
damse Concertgebouworkest en die
muzikale know-how zal zich niet tot die
strijkinstrumenten hebben beperkt.
Niettemin: Ming Luhulima, Joop Saha
naja, Jack Salakury, Sylvia van Renesse
en Joyce Aubry brachten als kern van
krontjongensemble "Pantja Warna"
mooie muziek, waarvan wij nu op cd
opnieuw van kunnen genieten.
CD Krontjongensemble "Pantja
Warna", prijs f 29,95, porto f 3,-.
Verkrijgbaar bij boekhandel-toko
Moesson.
Er zijn dus nog genoeg vragen en zaken
die - zoals dat tegenwoordig heet - "nog
nadere invulling behoeven". En hoe
schoon zou het zijn indien vanuit de
Indische gemeenschap (Censio wel
licht) een Indisch bejaardenbeleid zou
worden ontwikkeld dat tot steun kan
zijn voor het werk in Enschede.
RALPH BOEKHOLT
Informatie over "Gotong Rojong En
schede" kan men vragen aan: Netty
Donhuysen, Waalstraat 362, 7523 RS
Enschede, tel. 053 - 35 94 33.
21