■lloL/wdn Bij en niet bij /.FA 00K IN 1990 EEN REÜNIE IN MIDDEN-JAVA FA I RW/ ND Hotel nodig in Indonesië? reizen 070-3630553 BU DE VOORPLAAT (Foto: L. M. Boon) "Hij is erg bij". Vroeger hoorde je dat wel eens zeggen van iemand die "knap" was. En "knap" wilde zeggen dat die persoon over alles kon meepraten. Maar eigenlijk werd bedoeld dat die persoon over dingen sprak waar de andere(n) weinig of niets van wisten. En wat hij allemaal vertelde en meedeelde was dus erg interessant en in ieder geval was hij onderhoudend gezelschap. Wanneer we vandaag terugdenken aan zo n persoon op zijn praatstoel, kan het zijn dat we zijn knapheid kunnen relati veren, omdat we inmiddels weten dat die persoon gewoon dagelijks de krant las, geabonneerd was op een weekblad en verder een normaal stel hersens had. Zijn ontboezemingen van toen over bijvoorbeeld politiek, films, de fiscus, werkgelegenheid en autotechniek blij ken alledaagse kennis te zijn geweest die werd opgeraapt en meegepikt om te blijven drijven aan de oppervlakte van wat "algemene ontwikkeling" heet te zijn. Anno 1990 is het volgen van actualitei ten op allerlei gebied iets dat iedereen doet. Is het niet vrijwillig dan wel gedwongen omdat men van radio en televisie altijd wel iets opneemt. Niet het weer maar de actualiteit vormt tegenwoordig het dagelijkse verplichte nummer. Maar dat betekent wel dat wanneer men dat heeft afgewerkt an dere onderwerpen de zwaardere ge sprekskost moeten vormen. De zin van het leven bijvoorbeeld of een kritische beschouwing van het Romeins Recht, maarof zoiets een genoeglijk samenzijn garandeert, is niet zeker. De knie van Gullit en de komende vakantiebestem ming gaan veel eerder in die richting. Kortom: iedereen is tegenwoordig "erg bij", ledereen, velen in ieder geval, weten van veel iets. En daarbij zijn er die van iets heel veel weten. Dezulken wor den "de deskundigen" genoemd. We zien ze regelmatig op teevee verschij nen. Het grappige is dan wel dat de volgende dag een andere deskundige een andere mening geeft. Want veel van iets weten, betekent nog steeds niet dat je ook (altijd) gelijk hebt, zelfs al verkondig je de waarheid. Want wat is "gelijk" en wat is "waarheid", leder mens vraagt zich dat wel eens af. Toen de Griekse filosoof Plato (427-347 vC) met die vragen bezig was, liet hij de koning in de "Phaedrus" uitspreken: "Want mensen zullen van veel dingen horen zonder werkelijk onderricht te worden; zij zullen de indruk maken veel te weten, terwijl ze in feite meestal zonder inzicht zijn, en daarbij lastig in de omgang, daar zij schijn-wijs zijn geworden in plaats van werkelijk wijs." En de koning zegt dit tegen de Egypte naar Theuth, die bij de koning de uit vinding van het letterschrift introduceert als middel om de mensen tot wijsheid te brengen en hen te helpen zich de dingen beter te herinneren. De koning is van die uitvinding niet onder de indruk, integendeel, hij ziet direkt een groot gevaar. Hij zegt: "Deze uitvinding n.l. zal ten gevolge hebben dat de mensen wat zij geleerd hebben weer vergeten door gebrek aan geheugentraining, omdat zij door vertrouwen op het schrift zich de dingen laten in herinnering bren gen van buiten af, door vreemde tekens, in plaats van ze zich zelf te herinneren van binnen uit. Ge hebt dus niet een middel gevonden om het geheugen te versterken, maar om zich aan dingen te laten herinne ren." Dat is nu werkelijk gelijk dat Plato toen al had. Hoeveel werkelijke kennis heb ben wij. Ja, opzoeken in boeken en archieven kunnen we veel, zoniet alles. En wat we daarin vinden kunnen we overschrijven en citeren en zodoende erg "bij" schijnen. Maar wat blijft er van ons over als we geen boeken meer (kunnen) raadplegen, als we niet maar aan een computer gegevens kunnen opvragen. Al onze kennis wordt steeds meer ingekaft en ingeblikt. Maar aan de andere kant: vergeten we even dat kennis daardoor een kwestie van opvragen in plaats van bezitten wordt, wèl is daardoor de garantie dat kennis bewaard blijft. Want ondanks Plato (die ook niet alles kon voorzien) zijn boeken en alle technische variaties daarop allang geworden tot een onmis bare bron voor kennis. Onmisbaar ten- Van 1 7 juli t/m 3 augustus 1 990 zal in Midden-Java opnieuw een reünie wor den georganiseerd. Semarang is de centrale plaats van handeling, waarvandaan een groot deel van Midden-Java zal worden bezocht. Op het programma staan plaatsen als Tegal, Wonosobo, Cilacap, Yogya, Solo, Ambarawa, Jepara en Kudus. Het unieke van de reünie-reis zal zijn de vele exclu sieve ontvangsten door burgemeesters, regenten, de gouverneur van Midden- Java en de Voorzitter van de Kamer van Koophandel voor Midden-Java. Ook zult u door de Susuhunan van Solo in zijn kraton worden ontvangen. Behalve van de officiële ontvangsten zult u kunnen genieten van een reisprogramma, waarin niet alleen toeristische trekkers als de Prambanan tempel en de Borobudur zijn opgenomen, maar ook een koffie-, thee- en suikeronderneming, sociale instellingen (o.a. kindertehuis) en de Erevelden. Aansluitend aan de Midden-Java reünie is het mogelijk een reis te maken door West- of Oost-Java (inclusief Bali). Nadere schriftelijke informatie kunt u - geheel vrijblijvend - opvragen bij: NINES Secretariaat, Lange Voorhout 5, 2514 EA Den Haag, telefoon 070 - 365 69 83. minste voor degenen die kennis op willen doen. Zo kunnen mensen die iets (of veel) willen weten over suikerriet en de repatriëring van Indische Nederlan ders - ik noem maar wat - bijvoorbeeld terecht bij het I.W.I. waar deze voor plaat is gemaakt. En wanneer daar de boeken zijn geraadpleegd, is men wat die onderwerpen betreft "bij". Men kan die boeken, en alle andere boeken, ook gewoon laten staan. Men is dan "niet bij". Maar of men nu "bij" of "niet bij" is, het leven gaat toch wel gewoon verder. Alleen heeft de een misschien meer inzicht dan de ander. R.B. Laan van Meerdervoort 610 2563 BN DEN HAAG Telefoon 070-3468950/51 of (ook voor vliegtickets) In verband met de verhuizing naar de Prins Mauritslaan 36 te Den Haag zal het Indisch Familie Ar chief vanaf 1 april a.s. tot nader bericht gesloten zijn. 2

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1990 | | pagina 2