SINT JAN BAPTIST WORDT GESLOTEN Dennenrust, De Leeuwerik en Patria zullen volgen, tenzij door RALPH BOEKHOLT Wanneer het Ministerie van W.V.C. er op zeer korte termijn niet van wordt overtuigd dat nu èn in de (nabije) toekomst behoefte is en blijft aan aparte verzorgingstehuizen voor Indische bejaarden, dan dreigt sluiting van de vier thans bestaande Indische tehuizen: Sint Jan Baptist, Dennenrust, De Leeuwerik en Patria. Dat zal dan overigens niet betekenen dat die tehuizen letterlijk worden ge sloten, en de bewoners er weg moeten, maar wel dat deze zogeheten "categorale tehuizen" veranderen in "reguliere tehuizen" en dat wil zeggen dat niet alleen Indische ouderen daar kunnen wonen maar ook andere bejaarden. Indische verzorgingstehuizen voor alleen Indische bejaarden met een Indische sfeer, Indische benadering en Indische keuken zullen dan niet meer bestaan. Het Ministerie van W.V.C. zal dat overigens niet erg vinden, want zoals meermalen ook in Moesson geschreven: het W.V.C.-beleid is erop gericht om alleen reguliere tehuizen in stand te houden. De huidige 4 Indische tehuizen worden gesubsidieeerd door W.V.C. Wanneer dit departement hoort of ziet dat in een of meer tehuizen een of meer kamers onbewoond zijn ("bedden leegstaan vragen de betrokken ambtenaren met een wat er aan de hand is. Ook een leeg bed kost geld. Staat er niemand op de wachtlijst, is er wel een wachtlijst en zo ja, hoe lang is die? Bij deze vraagstelling heeft W.V.C. in gedachten dat bij andere, reguliere, tehuizen wèl wachtlijsten zijn en dat sommigen daarop best geplaatst zouden kunnen worden in bijvoorbeeld Sint Jan Baptist. Thans is het moment aangebroken dat W.V.C. met betrekking tot de Indische tehuizen definitieve beslissingen wil nemen: instandhouden of niet. Door W.V.C. is aan de besturen van Sint Jan Baptist, Dennenrust, De Leeuwerik en Patria gevraagd om concrete gegevens: hoeveel lege bedden zijn er, hoe groot is de wachtlijst en wat is de reële ver wachting voor de nabije toekomst. Be staat er onder Indische mensen nog werkelijk behoefte aan Indische tehui zen? Om vooral op dit laatste een ant woord te kunnen geven, hebben ge noemde besturen zich gewend tot ver schillende Indische organisaties, waar onder de Indische Pensioenbond en Censio (Centrale van Samenwerkende Indische Organisaties). Het overleg met deze organisaties moet onder meer leiden tot een enquête-mogelijkheid onder Indische Nederlanders. De Indische verzorgingstehuizen zijn verenigd in deS.Z.I.N., Samenwerkende Zorginstellingen voor Indische Neder landers. Bij dit samenwerkingsverband zijn behalve de vier genoemde tehuizen ook "Raffy" (tehuis voor Molukse be jaarden) en "Nieuw Beekvliet" (voor Javaanse Surinamers) aangesloten. Op 14 maart jl. vond over de ontstane situatie een eerste overleg plaats tussen de S.Z.I.N. en Indische organisaties. Een historisch overleg overigens, want het was de eerste keer dat Indische bejaardenzorg onderwerp was van over leg en hier zij dan meteen maar de hoop uitgesproken dat Indische bejaarden zorg en -beleid vanaf nu een geïnte greerd deel uit gaat maken van alles wat en iedereen die Indisch is. Indische be jaarden gaan ons allen aan! We heb ben het niet over hoopjes mens die we moeten opbergen in tehuizen maar we hebben het over onze ouders en grootouders! Maar wat de vergadering van 1 4 maart betreft: afgesproken werd dat Indische organisaties S.Z.I.N. zal helpen aan ge gevens die een enquête mogelijk maken en verder dat het bestaan van de ver schillende tehuizen onder een brede aandacht zal worden gebracht. Want zoveel is duidelijk geworden: velen zijn nog totaal onbekend met Sint Jan Bap tist en de andere tehuizen. In een ver volgoverleg zal dan ook gepraat worden over een te voeren "p.r.-campagne". Deze inspanning is zeker de moeite waard, omdat iedereen het erover eens is - behalve W.V.C. - dat ook Indische bejaarden zich het meest wel bevinden in een eigen, Indische omgeving en sfeer. Het optimale zou zijn dat bejaarden bij hun kinderen zouden kunnen wonen. Het moderne leven maakt dat echter (helaas!!) niet mogelijk. Verzorgings tehuizen zijn dan ook noodzakelijk. Ook Indische tehuizen. Of over 1 0, 20 jaar en verder nog steeds behoefte zal be staan aan Indische tehuizen valt nu nog niet te overzien. Die behoefte is er nu in ieder geval nog wel, ondanks af en toe een kleine leegstand in sommige tehui zen. De kleine leegstand in Sint Jan Baptist te 's-Hertogenbosch heeft W.V.C. inmiddels doen besluiten om dit tehuis nog maar 3 maanden tijd te geven om zich te bewijzen. Zijn er dan geen voldoende Indische (kandidaat) bewoners dan zal Sint Jan Baptist géén Indisch verzorgingstehuis meer zijn. En dat zal het dan ook nooit meer worden, al staan er over een paar jaar 1.000 Indische bejaarden aan de deur. Zij zullen er dan welkom zijn, maar zij komen dan in een "gewoon" verzor gingstehuis. Dat Indische bejaarden een Indische bejaardenzorg behoeven, vergt geen betoog. Dus moeten Indische tehuizen blijven bestaan. Dit nu zal met argu menten duidelijk worden gemaakt door S.Z.I.N. en Indische organisaties aan W.V.C. en heel politiek Den Haag. Wat de overheid uiteindelijk zal besluiten zullen we moeten afwachten. Wie intus sen informatie wil hebben over de In dische tehuizen, kan schrijven naar: S.Z.I.N., Hartenseweg 50, 6704 PZ Wageningen. 4

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1990 | | pagina 4