Een portie
Bakso komt
eraan...!
Springt u maar achterop, mevrouw
Herinnert u zich badplaats Sengkaling
nog? Halfweg Batu, stevig op de pedalen
staan en je bent er met een kleine drie
kwartier vanuit Malang. Buiten adem,
want er zitten een paar behoorlijk zware
hellingen in die tien kilometer, en trampé
tot en met, want van fietsen word je
altijd warm. De beloning van je inspan
ning is groot: Sengkaling heeft een
verrukkelijk zwembad, water altijd koud
want bomen rondom zorgen voor koelte,
zonder de zon helemaal uit te sluiten.
In mijn tijd was er al een tennisbaan, nu
schijnt Senkaling een uitgebreid recre
atie-oord geworden te zijn, waar de
meest verwende toerist aan zijn trekken
komt: zwemmen, sporten, ontspannen,
eten, drinken.
Als u het zich ook nog herinnert bevond
zich achter het zwembad een djoerang
(ravijn) waar via een sluis, het water van
het bad afgevloeid werd in een kali. Ik
ben er niet meer teruggeweest, volgens
zeggen is er heel wat aan de situatie
veranderd. Maar een ding is gebleven:
het zwembad ligt hoger dan de kali en
het geheel heeft veel van een fort met
die stenen wal. Binnen het recreatieoord
mogen geen straatverkopers komen,
dat betekent concurrentie voor de eet-
gelegenheden binnen, die huur moeten
betalen. Maar hoe raak je, als de beste
bakso verkoper van Malang en omstre
ken, nu je porties kwijt aan die hongerige
toeristen? Even gepiekerd, ladders ge
haald, een te kort, nog een eraan "ge-
samboengdStevig hoor, zwiept een
beetje, maar bamboe moet zwiepen.
Hoofd verschijnt boven de muur, toerist
kijkt, weet dat onder dat hoofd een
baksoverkoper zit en onder de bakso-
verkoper, acht meter lager, zijn draag-
stalletje met hete baksosoep. Vingers
gaan omhoog. Twee porties bakso
komen eraan. Met assistent-verkoper
die het kommetje halverwege de ladder
komt aanreiken. Je moet maar slim zijn
en het lef hebben. En de lekkerste
bakso verkoepen! LD
Na Bali komen Lombok, Sumbawa,
Sumba, Flores, Timor, Komodo...
Wacht, even terug, we zijn Roti vergeten.
Zo'n piepklein eilandje ten Zuidwesten
van Timor, maar de nieuwsgierige toe
rist ziet niets over het hoofd. Dankzij
behulpzame reisbureau's en reisleiders
wordt de Gordel van Smaragd open
gelegd, cultuurgoed wordt gemeengoed
dat iedereen kan meebeleven. Laten we
maar aannemen dat het zo hoort, want
iedereen vaart er immers wel bij! Bent u
wel eens op Roti geweest? Nog niet,
dan zou ik maar gauw uw reisgids
nakijken en uw reisbureau bellen.
Dan kunt u een plaats bespreken op het
luxe schip "Asmara Lumba" (als u op
Bali zit) en maakt u een trip langs de
eilanden en tenslotte komt u op Roti.
Geen sterveling ging vroeger naar Roti,
voor zover ik me herinner heb ik op
school behalve bij het opdreunen van
de Kleine Sunda eilanden de naam zelfs
nooit genoemd. Wel geleerd dat er
kittige paardjes vandaan komen net als
op Sumba en Timor. En prachtige Indi
goblauwe ikats.
Tegenwoordig is het feest op Roti tel
kens als de "Asmara Lumba" aanmeert
en de toeristen als vrolijke kabouters
het eilandje verkennen. Er blijkt een
traditioneel feest aan de gang te zijn. De
gasten vieren hetme'e. Er wordt gedanst,
gegeten en als de Rotianen (of is het
Rotiërs) een traditionele rijtoer gaan
maken, worden toeristen vriendelijk uit
genodigd achterop te springen.
Het ziet er allemaal feestelijk, erg eens
gezind uit. Gedeelde vreugd is dubbele
vreugd geldt in de hele wereld. Ook de
paardjes van Roti leren het zo zien.
De foto's op deze pagina zijn afkomstig
van het Indonesische dagblad "Suara
Pembaruan" en werden ons toege
zonden door mevrouw Sundah.
(redactie Moesson)
T-5
