DE PLOEG VAN 1938
Maar het Nederlandse publiek sluit de
Indische voetballertjes in hun hart om
hun 'bescheiden manier van optreden',
hun 'kleinheid' en hun faire spel. Zelfs
'den befaamden trainer van het Neder-
landsch elftal' Bob Glendenning, die de
trainingen verzorgt, laat zich lovend uit
over de lenige voetballertjes. "Kon ik ze
maar een tijdje hier houden!" aldus de
coach.
Op 5 juni is het de dag van de waarheid:
Nederlands-lndië - Hongarije in het
voetbalstadion van Reims. De kleine
mannekes hebben geen schijn van kans
tegen de bomen van Hongaren en na
twee maal 45 minuten zit de W.K. er
alweer op.
Maar Nederlands-lndië laat een goede
indruk achter, men knokt voor wat ie
waard is en schuwt geen moment het
rechtstreeks duel. De Hongaren, die in
't begin nog bang zijn om van hun groot
lichaamsoverwicht gebruik te maken,
merken al gauw dat de kleine bruine
spelers ook niet afkerig zijn van
charging' en goed kunnen incasseren.
Dus wordt er al gauw vrijuit gespeeld en
kan men een eerlijke vergelijking trek
ken tussen de kwaliteiten van de twee
ploegen.
Na deze wel zeer kortstondige kennis
making met het wereldvoetbal keert het
elftal terug naar Nedeland waar men
nog vier wedstrijden speelt:
14 juni Sparta - N.l. 4-3
22 juni D.F.C. - N.l. 2-4
26 juni Nederland -N.l. 9-2
28 juni Den Haag -N.l. 2-0
Tegen het Nederlands elftal was de
benzine dus duidelijk op. Toch was het
een hele happening. Een mooie zonnige
dag, een volgepakt Olympisch Stadion
(40.000 man), Prins Bernhard die de
spelers vooraf begroette en twee
Bataviaase doelpunten (van Taihitu en
Pattiwael,beiden van Sport Vereniging
Jong Ambon).
Bovendien stond langs de lijn een oude
bekende te vlaggen: Max de Vries
19 Mei 1938: Het Nederlands-Indisch elftal arriveert op het Station Hollands
Spoor. Het lijkt wel of heel Indisch-voelend Den Haag is uitgelopen om hen te
verwelkomen. Nu, 52 jaar later, is het Hollands Spoor platgebrand door een
rancuneuze zwart-rijder en draagt alleen Leo Beenhakker nog zo'n trenchcoat.
The times they are a-changing
Foltynski, vooraanstaand arbiter uit de
Archipel die toevallig met verlof was in
Europa.
Na nog een paar uitstapjes en kiekjes in
Volendammer-costuum keerde de ploeg
terug naar Indië en op donderdag 21
juli meerde de "Christiaan Huygens"
met alle deelnemers aan boord aan in
Tandjong Priok.
De eerste en laatste Europa-tournee
van een Indisch elftal was afgelopen.
De sport had aan zijn hoogste ideaal
beantwoord. Winnen of verliezen was
een bijzaak. Men had sportlieden uit
andere landen ontmoet en veel ervaring
opgedaan.
Voor zover er ooit plannen bestonden
deze opgedane ervaringen aan te wen
den tijdens een volgende tournee wer
den deze bijvoorbaat in de kiem
gesmoord door de bezetting.
MARK BOON
Spelers:
Mo Heng
Malang
Jack Samueals
Soerabaia
Hukom
Bandoeng
Anwar
Batavia
Frans Meeng
Batavia
Zomers
Batavia
Soedarmadji
Soerabaia
Nawir
Soerabaia,
aanvoerder
Taihitu
Batavia
Pattiwael
Batavia
The Hong Djien
Soerabaia
Reservisten:
Van Beuzekom
Batavia
Harting
Soerabaia
Faulhaber
Semarang
Van den Burg
Djocjakarta
Tel we
Soerabaia
Tan See Han
Soerabaia
Leiders:
F. van Bommel
Alg. Leider
R. E. Weiss
Voetballeider
J.C. Mastenbroek Technisch Leider
Bij het zoeken naar informatie over het W. K. Elftal van '38 kwamen we via via bij de Hr. Tonny Otten uit Tilburg terecht, die ons
meteen enkele artikelen en foto's toezond. De Hr. Otten, diezelf in Indië voetbalde en met Vitesse kampioen van Midden-Java
werd, heeft zonder twijfel de grootste verzameling van voetbalboeken en -uitgaven ter wereld. Inmiddels zo'n 12.000 stuks,
waarvan u hierboven een gedeelte ziet afgebeeld.
29
