1940-1945
Wijziging Wet
Uitkeringen Burgeroorlogsslachtoffers
&0uden-a,o^
VOOR INDISCHE
GOUDEN SIERADEN
G. MERKLE B.V.
WEGENS VAKANTIE
GESLOTEN
VAN 4 - 22 JUNI
SPUI 167a- DEN HAAG
Telefoon 070 - 360 48 85
middelde ouders "naar de middelen het
toelaten" mogelijk te maken enige tijd
in een gezonde omgeving door te bren
gen. De daaraan verbonden kosten zou
den, in overeenstemming met de draag
kracht van de ouders, geheel of gedeel
telijk door de stichting worden gedra
gen. Deze kosten hadden betrekking op
voeding, verpleging en verzorging, ter
wijl in voorkomende gevallen ook voor
aanvullende kleding werd gezorgd. De
naam werd nu voluit: "Stichting Bata-
viasche Kinder Vacantie Kolonie".
In 1 920 gebeurde er nog iets bijzonders:
de goederen en geldmiddelen van een
vergelijkbare instelling, de 'Vereeniging
Kindervacantie-Koloniën", konden wor
den overgenomen, daarna hield deze
vereniging op te bestaan en ging zij
volledig in de stichting op.
Door de grote vraag onder het Bataviase
publiek bleek het nodig de capaciteit
van de Kolonie verder uit te breiden en
daarom richtte het stichtingsbestuur
zich in 1927 tot het gouvernement met
een verzoek om subsidie. Opnieuw werd
de positie van de stichting versterkt
doordat in 1925 een in Buitenzorg
gevestigd kindertehuis was opgeheven.
De stichting kreeg het aanbod om ook
de inventaris van dit tehuis over te
nemen, terwijl ook het kassaldo over
werd gedragen. Voorwaarde was wel
dat het tehuis van Soekaboemi ieder
jaar steeds twintig nader aan te wijzen
kinderen zou opnemen.
Konden met de bestaande accomodatie
hooguit 100 kinderen ontvangen wor
den, door verdere uitbreiding met twee
slaapzalen van elk 25 bedden werd een
verdubbeling van het aantal plaatsen
bereikt. In 1928 vond de officiële
ingebruikstelling plaats. Daarna vroeg
vergaand onderhoud aan de oudere
gedeelten van het complex de nodige
aandacht. Modernisering van de slaap
zalen, maar vooral van de badgelegen
heid en de toiletten was broodnodig,
terwijl ook de ziekenzaal en de ver-
pleegruimte verbetering en uitbreiding
behoefden. De kosten die eraan ver
bonden waren konden voor een deel uit
eigen fondsen, voor een deel uit een
nieuwe subsidie van het gouvernement
bestreden worden. Voortgaande uit
breiding maakte het mogelijk dat met
ingang van het jaar 1 934 zelfs aan 210
kinderen gedurende een maand gast
vrijheid verleend kon worden. En dat
was nog niet voldoende om aan de
bestaande vraag te kunnen voldoen. In
1937 kwamen bij het bestuur bijna
achthonderd aanvragen voor een verblijf
in Soekaboemi binnen.
Met het naderende dertigjarige jubileum
in 1 938 voor ogen, besloot het bestuur
zich opnieuw tot de Bataviase burgerij
te wenden. Nu ging het om de bouw
van een nieuwe slaapzaal van vijftig
bedden. De kosten hiervan werden op
zo n f 7.000,- geschat, een bedrag dat
door de stichting zelf met geen moge
lijkheid opgebracht kon worden. Het
De Wet uitkeringen burger-oorlogs
slachtoffers 1940-1 945 (Wubo) is van
toepassing op personen die tijdens de
Duitse of Japanse bezetting door oor
logsgeweld (te denken valt aan een
bombardement) of anderszins (verplich
te tewerkstelling, onderduik, mishan
deling e.d.) zodanig lichamelijk of gees
telijk letsel hebben opgelopen dat zij
blijvend invalide zijn geworden.
Ook burgers die het slachtoffer zijn
geworden van de zogenaamde Ber-
siap-periode (oorlogstoestand in Indo
nesië tot 1949) kunnen onder de wet
vallen.
De uitkeringen volgens de Wubo
maken het deze mensen mogelijk het
levenspeil te handhaven dat zij hadden
bereikt voor het intreden van de invali
diteit.
De wet wordt uitgevoerd door de Raad
uitkeringen burger-oorlogsslachtoffers
(Rubo).
Met ingang van 28 december 1 989 is
de Wubo aangepast. Per die datum zijn
de zogenaamde omgekeerde bewijslast
en de anti-hardheid in de wet ingevoerd.
Dit betekent het volgende:
1. Omgekeerde bewijslast
Voor 28 december 1989 moest door
de aanvrager worden aangetoond dat
de ziekten en gebreken door de oorlogs
omstandigheden ontstaan waren. Nu
moeten de medische deskundigen van
de Rubo vanuit hun ervaring aantonen
dat de ziekten en gebreken duidelijk
door andere oorzaken dan de oorlogs
omstandigheden zijn ontstaan.
2. Anti-hardheid
In de Wubo zijn bepalingen opgenomen
met betrekking tot nationaliteit en
woonplaats. Globaal kan gesteld wor
den dat een aanvrager op het tijdstip
van de aanvraag de Nederlandse natio
naliteit moet hebben en in Nederland
moet wonen. Van deze eisen mag de
Rubo voortaan onder bepaalde omstan
digheden afwijken. Het kan namelijk
voorkomen dat hoewel betrokkene niet
precies aan genoemde eisen voldoet
het onbillijk is deze toch niet onder de
werking van de wet te laten vallen (dat
zou een 'hardheid' zijn, vandaar de be
paling van anti-hardheid).
Personen die in het verleden al eens een
aanvraag hebben ingediend en om één
van bovengenoemde redenen zijn af
gewezen, kunnen een verzoek om her
ziening indienen. Indien zij dat verzoek
voor 28 december 1990 indienen,
kunnen zij met terugwerkende kracht
alsnog onder de wet vallen.
Mensen die om deze redenen in het
verleden geen aanvraag hebben inge
diend, kunnen nu alsnog een aanvraag
indienen.
Voor nadere informatie of het indienen
van een verzoek kunt u zich wenden tot
de Raad uitkeringen burger-oorlogs
slachtoffers (Rubo) - Postbus 344 -
6400 AH Heerlen-Tel.045 - 792285
of 792571.
verzoek werd gemotiveerd door ver
wijzing naar de zeshonderd kinderen
die dat jaar teleurgesteld had moeten
worden: "zeker, met die nieuwe zaal
kunnen wij geen zeshonderd kinderen
helpen, maar wel vijftig zwakke onder
voede kinderen op krachten brengen,
kunnen wij vijftig arme wezentjes wat
levenskracht en levensvreugde geven".
Wat het resultaat van deze actie is
geweest kon niet meer achterhaald
worden, want na 1937 ontbreken mij
de gegevens. Intussen is het wel duide
lijk dat de stichting met het bieden van
een onbezorgde vakantie aan vele hon
derden kinderen uit minderbedeelde
milieus - zoals dat destijds heette -
uiterst nuttig werk heeft verricht, waar
aan de kinderen ongetwijfeld plezierige
herinneringen aan bewaard hebben.
Met belangstelling wacht ik de reacties
van de lezers af.
naar
7
