POIRRIE'S
PERIKELEN
GELD NODIG
Storming the beaches
of Normandy
Voor aankoop auto, caravan, meubels of vakantie etc.
Leningen v.a. 5.000,- tot 50.000,-.
Pinancierings Maatschappij SETIAKAWAN
Het mag dan een beetje vreemd lijken
voor iemand, die graag diep in de oedik
bij de boeren woont, maar ik heb iets
met de zee. Misschien is dat niet eens
zo verwonderlijk, want volgens de ge
leerden zijn wij allen van oorsprong
zeewezens, die ooit aan land zijn gekro
pen en in de loop van talloze eeuwen
pootjes en zo kregen om zich staande te
houden en voortte bewegen. Mijn relatie
met de zee uit zich overigens slechts
eenmaal per jaar, wanneer wij met va
kantie in Spanje zijn. De aanblik van die
immense blauwgroene watervlakte doet
dan een onweerstaanbare drang in mij
opkomen om er in te springen en met
forse kippeborstcrawlslagen naar de
einder te stormen. En... om na enkele
tientallen meters weer als een gek het
strand op te zoeken. Het laatste vanwege
het gemis van kieuwen en de kort
ademigheid veroorzakende griezelige
geheimzinnigheid der diepten. Zeer
waarschijnlijk heeft het snel naar de
veilige haven willen terugkeren te maken
met enkele nare ervaringen uit het ver
leden, die met het klimmen der jaren
niet op de achtergrond zijn geraakt,
maar tot ware nachtmerries zijn uitge
groeid.
De ergste nachtmerrie herinnert aan
het afdrijven op zo'n grote roodwitte
strandbal Tjap Djepang in de vol "trek"
zittende baai van Lhok Nga, ergens in
de buurt van Kotaradja, Noord-Sumatra.
Eigenlijk hing ik toen meer aan die bal,
want de vrees voor happende kaken
had mij mijn benen doen optrekken en
de wet op de zwaartekracht deed mij
dus meer onder dan naast of op de bal
kantelen. De zwemmer, die mij toen in
veiliger water duwde, leek er nog schik
in te hebben ook. Kennelijk zag hij mijn
angstgrijns aan voorde vastberadenheid
uitstralende gelaatstrek van een kanaal
zwemmer, want hij vroeg of ik de grote
oversteek wilde maken en waarschuwde,
dat Straat Malakka meer haaien her
bergde dan een scheepslading sardien-
in-blik sardientjes.
Jaren later, toen Sjahdoellah mij onder
veel geworstel en gescheld uit de Kome-
ring Mati sleurde, deed zich hetzelfde
euvel van de opgetrokken benen voor.
Ik nam daardoor zoveel waterplanten
en andere smurrie mee, dat mijn ge
wicht werd vermeervoudigd en mijn
redder na afloop van de reddingsopera
tie meer tijd nodig had om weer bij te
komen dan ik. Hij heeft mij dat wel
vergeven, maar het duurde wel lang.
Kort samengevat kan gesteld worden,
dat die twee tot nachtmerries uitge
groeide ervaringen de basis hebben
gelegd voor een diep respect voor water
in het algemeen en de zee in het bij
zonder.
Tijdens onze laatste vakantie in Blanes
moet ik echter door iets vreemds zijn
bevangen. Staande op het strand voor
ons hotel, vergat ik alles bij het zien van
de toen vrij ruwe zee. In de branding
waren reeds vele luchtbedden omge
slagen en de regelmatig heen-en-weer
varende Cruceros plezierboot danste
letterlijk op de golven. In mijn gloed
nieuwe zwembroek gestoken, moest ik
toegeven aan de plotseling in mij op
komende drang om mij met de woeste
baren te meten. De techniek van het
brandingnemen kende ik nog van vroe
ger. Die is eenvoudig. Je laat de eerste
binnenkomende roller uitrazen sprint
het water in, duikt onder de tweede
roller door en zwemt vervolgens tegen
de glooiing van de nog niet zo steile
derde roller op. Wat je dan wacht is
gewoon een zaligheid. Het is dan net of
je door de zee gedragen wordt. Jammer
genoeg bleek de toepassing van die
eenvoudige techniek voor een 64-plus-
ser net iets teveel. De sprint leek ner
gens op en bovendien vergat ik de steile
afkalving, die zich daarop enkele meters
achter de waterlijn bevindt en de grond
zeker driekwart meter onder je doet
verdwijnen. Het gevolg was, dat ik mid
den in de toch al niet zo geweldige
sprint met één voet in het duistertastte,
een halve slag om mijn lengte-as draaide
en ruggelings met de tweede roller in
aanvaring kwam. Indachtig mijn vroe
gere ervaringen trok ik meteen mijn
benen op en bad, dat alles goed zou
gaan. Nooit geweten, dat je op zo'n
moment zo snel kunt bidden. Het hielp
trouwens niets, want die tweede roller
was toevallig een van die kanjers, die bij
tussenpozen het strand op daveren en
van alles uit elkaar slaan. Wat er precies
gebeurde weet ik niet. De eerste drie
salto's heb ik nog wel meegeteld, maar
daarna ging alles verloren in een warre
ling van water en schuim. Eenmaal op
het strand liggend en de strakblauwe
hemel vanuit een heel vreemde hoek
bekijkend, had ik nog wel de tegen
woordigheid van geest om razendsnel
mijn zwembroek weer op te trekken en
daarna met enige nonchalante waardig
heid overeind te komen, maar het bleef
toch een afgang die mij nog ver na mij
AOW-gerechtigde leeftijd zal heugen.
Mijn vrouw heeft daar niets van gezien.
Op het kritieke moment lag zij op haar
handdoek wat bij te bruinen.
Toen ik weer naast haar op mijn eigen
handdoek kwam zitten, vond zij wel, dat
ik beter even het water in had kunnen
gaan om mij af te spoelen, want er zat
zoveel zand in mijn zwembroek, dat het
leek alsof ik een onderbroek met laag
kruis aanhad.
's Avonds, weer wat opgemonterd op
het terras van ons hotel achter een glas
rode wijn op kamertemperatuur geze
ten, kwam een oude Schot even bij ons
staan. Hij verbleef in hetzelfde hotel en
had ter compensatie van zijn gebrek
aan hoofdhaar een paar enorme bakke
baarden. Blijkbaar was hij ook een echte
oude veteraan, want hij vroeg mij of dat
van vanmorgen mijn versie was geweest
van Storming the beaches of Normandy.
Ik heb toen maar Yes gezegd en een
beetje meegelachen met de rest van
het gezelschap.
Die oude Schot heb ik een paar dagen
later bezig gezien bij veel rustiger zee,
maar dat leek helemaal nergens op.
Aflossingen v.a. 24 mnd. Ook als u 71 jaar bent
kunt u aanvragen. Kwijtschelding bij overlijden.
Oerlesestraat 150, 5025 DD Tilburg, telefoonnummer 013 - 35 01 05
13
