Otto Knaap Otto Knaap in zijn studeerkamer, Batavia 1900. Laatst was ik zo'n vijf kwartier op bezoek bij een man die een van de belangrijkste componisten van deze tijd is. "Time Machine" is een van zijn beroemdste orkestwerken. Alleen, ik wist totaal niet wie en wat Otto Ketting, zo heet hij, was. Nooit van hem gehoord. Dat zegt natuurlijk meer van mij dan van hem, maar goed, een mens kan niet alles weten. Hoevelen weten bijvoorbeeld iets van Otto Knaap? Wie heeft zijn "Eenige jaren kunstleven te Batavia" 1) gelezen? Toen Rob Nieuwenhuys op zoek ging naar gegevens over Otto Knaap, ging hij onder meer te rade bij zijn (Rob's) toen 84-jarige tante Pien 2). Die herinnerde zich Otto Knaap als een kleine, niet mooie gekke vent, die met zijn scherpe pen veel ruzie maakte maar die ook erg mooi viool kon spelen. En zo zijn er nog enkelen die persoonlijke herinneringen aan Otto Knaap hebben doorgegeven. 3)- De belangrijkste bron van kennis over hem bestaat tot nu toe uit enkele blad zijden in de "Oost-Indische Spiegel" 4) van Rob Nieuwenhuys. Die bladzijden hebben gemaakt dat Otto Knaap aan de vergetelheid ontrukt blijft, maar die blad zijden doen ook vragen naar méér, veel meer informatie over Otto Knaap. Een biografie desnoods. Wie waren zijn ouders, hoe is hij opgevoed, waar haalde hij de moed vandaan om te doen wat hij deed, wat wilde hij werkelijk bereiken, waar heeft hij zijn kennis opgedaan, waarom stierf hij in een staat van totale ontreddering, was hij een unicum, was hij één van velen of was hij zijn tijd gewoon vooruit. Deze en nog veel meer vragen zijn waard om een antwoord te krijgen, omdat Otto Knaap, een I ndo die leefde van 1 866 tot 191 7, een opval lende figuur is geweest in een tijdperk waarin Indo's sociaal, economisch, cul tureel en politiek nog niet meetelden, althans als we alle beschikbare bronnen daaromtrent moeten geloven. En als je dan (weer) leest over ene Otto Knaap die torenhoog uitsteekt boven de massa's, dan moetje wel nieuwsgierig worden naar die figuur. "Doch de oplettende lezer zal, naar ik hoop, wel ontwaren, dat ik met reine bedoelingen het ontleedmes der kri tiek heb gehanteerd, het vak der beoordeling mij een vak van kunst is en zoowel mijn geboorteland, Neder- landsch-lndië, als het moederland hartstochtelijk Hef heb. Dit schreef Otto Knaap op 7 oktober 1 899 in zijn Voorwoord van zijn ge- 16

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1990 | | pagina 24