EEN KNIL-MIUTAIR ZWAAIT AF Met NECTAR-essence: "INGET MATI" "AD PATRES" Fa. Johs. Ouwejan Zn. Marinemensen, burgers, KNIL-militai- ren. Mariniers, vrouwen, kinderen, Javanen, Chinezen, Madoerezen, Am- bonnezen, Nederlanders, moslems, joden, christenen, allen zijn op Ereveld Kembang Kuning gelijk. Ze rusten voor eeuwig in de aarde van Oost Java om ringd door en in de schaduw van de prachtige dubbele bougainville. Elk wit kruis verbergt een verhaal en is een getuigenis die spreekt voor zichzelf. Zij brachten het allerhoogste offer voor hun land, hun Nederlands-lndië. Over de Beheerder van het Ereveld Kembang Kuning gaat mijn verhaal. Over hem en over zijn vrouw, want zij vormen een twee-eenheid. Hendrikus Gerardus VERSTEGEN en Helena Leo nora Louise VERSTEGEN-TIMISELA. Zij zijn onze ouders. Henk Verstegen werd op 1 7 december 1925 geboren te Semarang in een kinderrijk gezin. Zijn vader was werk zaam bij de Douane, nadat hij op medische gronden als Sergt. het KNIL had verlaten. Hij bracht zijn lagere schooljaren door bij de Broeders op Bodjong. Na Pearl Harbour meldde Henk zich voor de Militaire dienst maar werd weer naar huis gestuurd door de Commandant, sorry kerel, te jong. De oorlog, net als bij zovelen, scheurde het gezin Verstegen uiteen. Na de oorlog toen het KNIL haar wederopbouw ter hand nam in Indië, kreeg Henk eindelijk zijn zin. Vier jaar later aanschouwde de Repu bliek Indonesia het levenslicht, en kort daarna werd het Koninklijk Nederlands Indisch Leger uit dienst gesteld. Wat er op die dag door de harten en zielen van die mannen is gegaan, is voor een buitenstaander moeilijk te begrijpen. Het was tevens het einde van een lange traditie. Martinus Verstegen zette als KNIL soldaat in 1 836 voet op Indische bodem en werd gelukkig met het mooi ste meisje van Ternate. Zij werden de stamouders van een geslacht dat elke generatie één of meer KNIL-militairen heeft voortgebracht. Gedurende het 1 20-jarig bestaan van het KNIL hebben er 61 jaar één of meer Verstegens bij gediend, in totaal 7 man over 4 gene raties verdeeld. In 1 971 werd Henk, inmiddels Indone sisch staatsburger geworden, benoemd tot Beheerder van het Ereveld Kembang Kuning te Soerabaja. Is er een eervoller taak dan te mogen zorgen voor de nagedachtenis van zovelen, meest leef tijdgenoten, mensen wier namen wij nimmer zullen en mogen vergeten? Henk Verstegen had zijn levenswerk gevonden. Henk en Wies Verstegen Wies Timisela werd geboren te Soera baja op 1 4 juli 1 936, dochter van een Ambonnees echtpaar. Haar vader diende, jawel, bij het KNIL en ging na 26 dienstjaren als Adjudant met pensioen in 1937. Hij maakte vervolgens tussen '46 en '50 vrijwillig de 31 jaar vol op het vliegveld Andir bij Bandoeng. Wies volgde allerlei opleidingen en vond een baan als secretaresse bij een groot bedrijf. Vloeiend in 5 talen en razendsnel in haar werk was zij een welkome aanwinst. Zij trouwden in 1964 en verhuisden van Bandoeng naar Soerabaja in 1971. Nu zijn we 19 jaarverder, en het Ereveld is geworden tot een oase van vrede en rust, kraakhelder, bloeiende planten waar je ook kijkt. Ik heb het voorrecht gehad het Ereveld enige malen te mogen bezoeken in de laatste jaren, en altijd heb ik in stille eerbied elke avond een ronde gemaakt langs de rijen witte kruisen. En altijd weer kwam ik tot dezelfde conclusie: de Erevelden mogen nooit verdwijnen. Behalve de functie als begraafplaats voor oorlogsslachtoffers is een Ereveld zoveel meer. Het is een monument, een eerbetoon zowel als een aanklacht. En het is een tastbare herinnering aan een natie, een volk in een donkere tijd. Op 1 7 december a.s. wordt Pa 65 jaar, en zullen zij het Ereveld verlaten. Ze blijven in Soerabaja wonen, want hier liggen hun roots, wonen hun vrienden. Pa krijgt nu tijd voorz'n hobby tuinieren, en Ma kan alle aandacht schenken aan haar werk voor de Kerk. Het afscheid doet pijn, erg veel pijn. Je levenswerk aan iemand te moeten over dragen, de leiding uit handen geven. Pa en Ma waren zoveel meer dan gewoon Beheerders, ze waren een aanspreek punt voor Nederlanders die na jaren een geliefd familielid of een strijdmakker kwamen begroeten. Elk met een eigen verhaal, vaak veel opgekropt verdriet en zo dankbaar voor twee generatiegenoten die juist dat verdriet zo goed begrepen, die net zoveel tijd vrijmaakten als waar de gast behoefte aan had. Dank voor al het goede werk dat u heeft gedaan. Dank namens al die mensen die het Ereveld hebben achtergelaten met de zekerheid dat hun dierbaren een veilige haven hebben gevonden. JOS ROZENBURG en CISKA ROZENBURG-VERSTEGEN P.S. Mocht u hen een kaartje willen sturen, het adres is: Fam. H.G. Verstegen Makam Kembang Kuning no. 1 (atas) Ereveld SURABAYA 60256 Jatim INDONESIA (nectar) OEDEPONÜERO Zilveren Medaille Den Haag 1885 Luik 1902 Gouden Medaille Den Haag 1913 maakt U voordelig uw ROZENSTROOP sorbets, gebak en zeer fijne likeuren I Nu ook levensmiddelen kleurstoffen: rood, geel, groen, oranje, blauw en bruin. Vraag gratis receptenboekje bij uw Toko, drogist of Pharm. fabriek "Phytol" - Afdeling Nectar essence. Wagenstraat 129, Den Haag Begrafenis- en Crematie-Onderneming Opgericht 1924 ROUWKAMERS en ONTVANGKAMERS AIRCONDITIONED Kantoren: Frederik Hendriklaan 7 - Den Haag tel. 070 - 355 64 27 (drie lijnen) 20

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1990 | | pagina 28