Zegje dat zo?
Nogmaals
bladcactus
Pi^it - lotion
Indisch
het meest vertrouwd
zijn mij
de indische gezichten
ze gleden langs al
in mijn kindertijd
fijner van been
en huid als
geboetseerd door
eigen smalle handen
verhalen ze van
vroeger tijden
in taal van
haast verloren
oorsprong.
NELLEKE TISSOT VAN PATOT
Van onze trouwe lezeres Mevr. A.
Campbell uit Oostenrijk ontving ik
deze kostelijke bijdrage van "stijl
bloempjes". Een tante van haar die
onderwijzeres was op verschillende
H.I.S. en H.C.S.-scholen verzamelde
in een schrift alle "ongewilde" grap
pige fouten die de kinderen maakten.
Deze taalkundige miskleuntjes zijn
echter niet voorbehouden aan (niet-
Nederlandse) kinderen, want vol
wassen Nederlanders kunnen er ook
wat van. Toen ik in de jaren '50 bij de
Sociale Verzekerings Bank werkte,
verzamelde men daar de ziekte- en
ongevallen meldingsbriefjes. Ondanks
de rampzalige inhoud lagen we soms
onder het bureau van het lachen. Ook
die stijlbloempjes zijn verzameld, ik
meen zelfs als boek uitgegeven.
Maar hier komen de bloempjes van
de onderwijzeres in Indië.
De Nederlanders werden overwinterd
op Nova Zembla omdat de zee gesmol
ten was.
Nergens is thuis best.
Daar wringt de stoute schoen.
Er stonden krampjes, tenten en spelden
op 't markt.
Als 't kalf verdronken is, vult men de
sloot.
(Wat in de krant staat, heeft niet veel om
't lijf.)
Wat in de krant staat, zit aan mijn lijf.
Wat in de krant staat, ligt op mijn lijf.
Wat in de krant staat, gaat door mijn lijf.
Wat in de krant staat, heeft maar een
klein lijfje.
De kat staat aan het roer.
De roerman staat aan het roer.
De drankelaar maakt de drankjes klaar.
De meid lapt de schoenen.
De snoeker vankt een flinke snoek.
Beter een half ei, dan tien in de lucht.
Twee honden vechten om een been, de
derde loopt er vlug omheen.
Hij genas niettegenstaande de dokter.
Duizenden soldaten snuffelen in de
oorlog.
Zo mals als een leeuw.
De kat sluipt onhoorbaar op haar eelt-
knobbels.
De grootmoeder van Emma, Prins Bern-
hard, heeft de Ridderzaal opnieuw laten
bouwen.
Hij gooit een ander over de boeg.
Ons land was een zwaardleen en mocht
alleen geregeerd worden door een
spillebeen.
Laat je toch niet de neus op de mouw
spelden.
maar Charlotte de Bonbon stierf
van uitputting.
Een Zwitserse industrie: Alpengordels.
Ze hebben kind nog kat.
Jarenlang deden we samen lief en stout.
Ze praatten over koetjes en toetjes.
De vogels en de koeien ontluiken hun
ogen zodra de zon opkomt.
Je weet nooit of koe en haas ons geluk
brengen.
Zo trots als een kip.
Zo bitter als een bitterbal.
Pijnverlichtend, effectief wer
kend bij: spierpijn, hoofdpijn,
krampen, groeipijn bij kinderen,
allegie-jeuk, verwijdert wratten
en desinfecteert bij insectenbeten.
Hoort in uw reistas!
Zuinig in gebruik.
Flacon 100 CC. Nu nog f 24,50
KEEP MOVING INTERNATIONAL
Stegerhoek 14,
2203 BE Noordwijk
tel. 01719-1 7657, b.g.g. 1 6386
1.
De Bladcactus (Epiphullum), m/z Epi-
phyllum, heb ik in diverse kleuren staan:
wit, roze, geel en een onbekende kleur.
Lange tijd heette deze plant Phyllocactus
en daarna Epiphyllum. Nu is de juiste
naam Nopalxochia, volgens mijn plan
tenboek.
Netty Selder heeft de juiste verzorging
aangegeven en wat de luchtige grond
betreft, ik maak de bovenste potgrond
vaak los met een grote vork en dat doe ik
met al mijn planten, dan verzuurt de
potgrond niet.
Alleen de witte bloemen hebben twee
jaar achter elkaar gebloeid, de eerste
keer met 5 bloemen en dit jaar met 1 1
knoppen, waarvan zeven zijn open
gegaan. Lelijke planten maar prachtige
bloemen!
TINE TREBERT
2.
De rode bloemen produceren een grote
hoeveelheid honing. Heel dik en erg
zoet. De roze hebben kleinere bloemen.
Ik heb zelf de oranje gehad. Het waren
hele kleine bloemen langs de hele blad
rand. Jammer genoeg moest ik de plant
weg doen vanwege wolluis.
Het zijn prachtige bloemen die zo'n 3
dagen openblijven. Zo'n plant kan 20
tot 40 bloemen produceren. Een heel
mooi gezicht!
IRMA SUTHERLAND-SLEURINK
Witte (boven) en rode bladcactus.
T-3
