m
BIJZONDERHEDEN OVER HET HUIS EN
ZIJN EIGENAAR
Hanno Mariano en zijn "huis-project". Schaal 1100. De werktekening kostte hem
200 uren, de uitvoering 650 uren. Gebruikt materiaal: behalve hout alles wat het
oorspronkelijke materiaal benaderde of dusdanig te bewerken was dat het
oorspronkelijk leek.
1. Wanneer en door wie het huis ge
bouwd is, is niet bekend. Toen Frits
Mariano di Calouta er in 1923 met
zijn vrouw in kwam wonen, liet hij de
muren van de eetzaal en de achter
galerij bekleden met kamferhout en
een Chinese meubelmaker maakt
van djati een compleet Oudhollands
ameublement voor zit- en eetkamer,
kasten, tafels, stoelen, fauteuils had
den het leeuwenmotief met poten als
leeuwenklauwen en armleuningen
uitlopend in leeuwenkoppen.
2. De tuin van het huis, aan de kalikant,
had twee terrassen, de tuin beneden,
bij hoog water overstroomd, was be
plant met pisangbomen. Hier werd
nog wel eens jacht gemaakt op uit de
kali afkomstige leguanen of njam-
biks. Het vlees van deze dieren, die
met staart en al wel één meter lang
werden, werd door de Indonesiërs
en Chinezen graag gegeten.
Een stenen trap leidde naarde boven
gelegen tuin, waar verschillende
vruchtbomen stonden, zoals kedon-
dong, sawoh, blimbing, djamboe, ook
een kapokboom en later verschillende
tjemarabomen,waarin wevervogels
hun langgerekte nesten hadden ge
bouwd. Achterin stonden hokken en
rennen voor eenden en kippen, een
geit, een pauw, twee apen, een varken,
een kleine olifant, een hele kolonie
ganzen, een duitse staande dog, een
tackel, een kantjil en diverse soorten
vogels die hun thuishaven op ons erf
hadden. De voortuin, aan de straat
zijde juist in de bocht, is met de
wegverbreding in de loop der jaren
bijna geheel verdwenen. Daar stonden
verschillende vruchtbomen.
3. De achtertuin was ingesloten door
het hoofdgebouw en de bijgebouwen
die ver naar achteren liepen. De
achterste vertrekken (garage) waren
verhuurd aan een Chinees, die er met
zijn gezin woonde en er een depot
had. Je kunt er - nu nog - de bekende
soto (beste soto van Surabaya) eten
en wat snoepen en drinken. Later
kwam er nog een benzinepomp bij.
4. Aan beide zijden van de gesloten
voorgalerij was een grote kamer. Van
de kamer aan de zijde van de Goeben-
brug was bekend dat iemand die daar
in de kost was, zelfmoord had ge
pleegd. Dat gebeurde lang voordat
Mariano het huis kocht.
5. Een van de eigenaardigheden van
het huis was het paviljoen, dat als een
duiventil boven de bijgebouwen lag.
Als je met een trap naar boven ging,
kwam je op een open voorgalerijtje.
Daarachter een binnenkamer en een
slaapkamer. Heel wat jonge echtparen
en vrijgezellen zijn daar hun loopbaan
in Soerabaja begonnen.
6. In de namiddag werd op het grote plat
je aan de kant van de brug en de kali
Mas thee gedronken. Dat was ook
voor de kinderen een gezellige tra
ditie met veel snoeperijen! Het huis
heeft trouwens heel wat ups en
downs meegemaakt. Vader zat altijd
vol plannen en ideeën, die weieens
schipbreuk leden en dan ging ook het
daarin gestoken geld verloren. In zulke
tijden van tegenslag werden dan wat
kostbare stukken verkocht. Ging het
weer beter, dan werd weer van alles
aangeschaft.
Vader was een gul en vrijgevig man,
die ervan genoot het zijn gasten en
logés zo plezierig mogelijk te maken.
Alle tjemara's op het erf waren eerst kerst
bomen geweest van 4)4 meter, die
elk jaar werden gekocht bij de Gemeen
te-tuinen bij Ngagel. De tjemara op het
boven-erf had op 3A hoogte een uitkijk
post van de kinderen, vandaaruit hadden
de kinderen een goed uitzicht op
Goebeng.
Als de sluizen werden schoongemaakt
was het feest omdat het dan bandjir
was op het beneden-erf en de vissen
voor het oprapen lagen.
1 932-1933 waren de laatste kroko
dillen nog aan de overkant van de kali
(wat later het wandelpad was). Die zijn
door de grotere broer (Panagi) en mijn
vader met de karabijn neergeschoten.
Die krokodillen waren te gevaarlijk voor
ons kinderen als wij op het benedenerf
speelden.
Later kwamen daarvoor in de plaats
njambiks die tot het bovenerf kwamen,
ja zelfs tot de gang van de bijgebouwen.
Het is dikwijls tot een gevecht gekomen
met de honden, het laatste gevecht was
1955.
Vader heeft 5 suikerfabrieken gebouwd.
NOUD HEIL en HANNO MARIANO
Theodore (zoontje van Panagi) met
boezemvriendje Min onder een van de
gigantische tjemara-kerstbomen. Het
kerstcadeau, conducteurs uitrusting
werd eerlijk verdeeld.
17
