GEL LENEN Financieringsmij. Setiakawan t 4' Voor aankoop auto, caravan, meubels, vakantie etc. Leningen v.a. f 3.000,- t/m f 50.000,- Aflossingen vanaf 24 mnd. Ook als u 71 bent kunt u aanvragen. Kwijtschelding bij overlijden. MEER WETEN, BEL ONS EVEN Tel. 078 - 180866 Chinees speelhuis. vergunning bij de opening van de spelen inmiddels verschillende malen was doorverkocht. In deze periode gaf ook de originele Chinese opera, in de volksmond Wajang "Kong Fu" genoemd, haar voorstellin gen, die ook uitsluitend door Chinezen werden bezocht. Overigens voor de Europeanen, ook muzikaal, totaal on begrijpelijk. De gebruikte kostuums waren prachtig, in het bijzonder de figuur met de twee lange staartveren van de Argus fazant. Gedurende die periode heerste op Pan- tjoran, mede door de daar aanwezige vele goede, door smulpapen druk be zochte restaurants, een gezellige sfeer. Na middernacht werd dit gebied be zocht door ander publiek n.l. door katten en ratten, die profiteerden van het vele etens afval. De ratten zó groot en zo agressief, dat de katten er met een grote boog omheen gingen. De na-nacht was ook de tijd van ont spanning voor de restaurantshouders en hun vrienden hetgeen hoorbaar was aan het geklik-klak in de nacht van het Mayong-spel. De Indonesiërs bevredigden hun gok lust met eenvoudig speelmateriaal n.l. een halve klapper-dop (batok) en een tolletje, het z.g. "main dadoe". Voor dit spel was vrij grote belangstelling en op verschillende (wisselende) plaatsen werden soms druk bezochte bijeen komsten gehouden en de politie was verplicht af en toe een inval te organi seren ook weer om wildgroei te voor komen. Een andere factor was ook het feit dat deze bijeenkomsten veelal ook door criminelen werden bezocht en dikwijls aanleiding gaven tot z.g. steek partijen. De geweldige paniek om weg te komen bij zo'n inval en het feit dat na afloop meestal een flinke hoeveelheid slag/steekwapens bleek te zijn weg geworpen in de speelruimte was daarvan een bewijs. Gelukkig waren de vuur wapens toen nog niet in de mode. Zo'n inval diende ook goed voorbereid te worden omdat de spelleider zich ook trachtte te beschermen o.a. door het uit zetten van wachtposten. Een mislukte inval zou bovendien een aanleiding kunnen zijn tot een klacht wegens huis vrede breuk. Een andere aanleiding tot gokken vorm den de hanengevechten, die meestal gehouden werden aan de stadsrand. Deze activiteit was ook bij wet strafbaar gesteld (art. 544 W.v.S.), doch vond zelden plaats. De stad Batavia kende nog een andere onder Chinese leiding staande gok- organisatie. En dit alles op basis van slechts twaalf kaartjes ter grootte van een dominosteen. 6 bedrukte met zwarte ogen 1 t/m 6 en 1 tot en met 6 rode ogen. Dit spel was intern bekend als "tjap djikie". Daartoe was de stad verdeeld in afdelingen en onderafdelin gen, elk bezet door een centrale figuur, die de inzet gegevens ontvangt en weer doorgeeft aan de stadscentrale. Dage lijks vonden 's morgens en 's middags drie trekkingen plaats. De inzet-gege- vens en trekkingsgegevens werden uitsluitend telefonisch doorgegeven, waarbij alleen bedragen- en kaart-ge- gevens werden genoemd, bijv. f 100,- op rood 3, of f 75,- op zwart 5 enz. De centrale vermeldde daarop, ook telefo nisch, de "trekkings" uitslag, zoals trek king 1 zwart 6; 2e trekking rood 1 Deze uitslagen komen uiteindelijk bij de diverse uitbetalers terecht en zij even als de spelers weten volgens een vaste formule wat de inzetten opgeleverd hebben. Controle op de trekkingen be stond niet en het is logisch dat de centrale zelf zal bepalen wat voor hen de gunstigste uitslag was. Het was hoofdzakelijk de kleine man, die hieraan deelnam en het betrof kleine inzetten van centen en dubbeltjes, die bij veel geluk konden uitgroeien tot guldens en tientjes. Bijna iedere huis jongen en kokkie deed mee. Op de pasars, bij koffieverkopers en warongs kon worden ingezet. Voorde politie was het moeilijk hiertegen op te treden omdat bewijslast moeilijk was te ver krijgen. Bij invallen vond men hoogstens een strookje papier met bedragen in rood en blauw potlood. Namen werden nooit genoteerd. Met de justitie was een speciale afspraak gemaakt t.a.v. de bewijslast. Voor de dealers was het eenvoudig bij gevaar zo'n papiertje te vernietigen. Het is al eens gebeurd dat dit bewijsstukje in de mond werd gestoken en ingeslikt. Het is de politie nooit gelukt om een hogere figuur in de organisatie en zeker niet de stads centrale voor de rechter te brengen, al is men wel in staat geweest deze centrale te lokaliseren. W. SNEEP t/m 23.00 uur Karei Doormanweg 9 3317 ZD Dordrecht 13

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1991 | | pagina 13