POIRRIÉ'S
PERIKELEN
ORIENT TRAVEL BV
De Maginot-linie
RETOUR BANGKOK vaf 1.320,- fj'j'j;
RETOUR JAKARTA v.af 1.870- VWA/
Met Karei kon je veel schik hebben. Hij
was niet vies van een geintje en was ook
nooit te beroerd om zijn schuld te er
kennen. Waarom wij een hecht koppel
konden vormen is mij altijd een raadsel
gebleven, want hij zat wat je noemt met
gemak in de derde van de Mulo, terwijl
ik mij erg ongemakkelijk voelde in de
eerste. Toch waren wij even oud. Soms
stoorde mij zijn knapheid. Zoals die ene
keer, toen hij mij in gezelschap van een
paar knappe grieten tegensprak en zei,
dat een Harley Davidson het juiste ver
voermiddel was om je over geacciden
teerd terrein te verplaatsen. Gedecideerd
terrein bestond volgens hem niet. Daar
stond wel tegenover, dat ik hem in het
zwembad op alle nummers inclusief het
fantasie-springen van de hoogste plank
kopje onder deed gaan, maar eigenlijk
bleef ik geen partij voor hem. InTawang-
manggoe ook. Daar plachten wij in de
tuin van het gehuurde vakantiehuis
hele veldslagen te leveren. Daar kwam
overigens geen lichamelijk geweld aan
te pas. In die tuin bouwden wij met de
hand hele vestingwerken van aarde.
Echt van die uitgebreide complexen van
voorposten-linies, ingewikkelde loop
graafsystemen, diverse weerstandlijnen
en ergens op een zorgvuldig uitgekozen
plaats een door stevige bunkers gedekte
commandopost. De laatste was natuur
lijk het pronkstuk van het hele systeem.
Eerlijkheidshalve moet ik toegeven, dat
van beide naast elkaar aangelegde ver
dedigingsstelsels die van Karei er het
meest degelijk en ordelijk uitzag. Dat
was ook iets wat hij mij na het gereed
komen op een speciale manieronderde
neus wreef. Pontificaal naast zijn kunst
werk staande wees hij met een stok
naar de respect inboezemende verster
kingen van wat hij zijn Maginot-linie
noemde en vergeleek die met de mijne.
Meestal had hij het dan over een war
boel van versterkte kampongs, die bij
de eerste de beste aanval roemloos
tegen de vlakte zouden gaan. Meestal
kreeg hij nog gelijk ook. Als wij het
dijkje vèn de iets hoger gelegen sloot
doorstaken en het water traag, maar
onverbiddelijk naar de twee fort
complexen oprukte, gebeurde steeds
het zelfde. Aan mijn kant ging de
vijandelijke opmars veel sneller dan bij
die van Karei. Het strekte hem echter
tot eer, dat hij niet echt hardop lachte en
alleen maar grijnsde, als bij mij de ene
onbenullige loopgraaf na de andere
overspoeld werd, hele bunkercomplexen
in elkaar zakten en mijn commandopost
als een scheefgezakte koeweh-randjang
in de modder kwam te liggen. Zijn
Maginot-linie was dan nog grotendeels
intact. Om mijn leed iets te verzachten,
maakte Karei dan het gat in het dijkje
wat groter, zodat het water met grote
kracht over het slagveld stroomde en
alles wegvaagde. Einde oorlog. Dat
maakte mijn nederlaag niet ongedaan,
maar bespaarde mij de aanblik van zijn
trots overeind staande commandopost.
Gelukkig kwam er een eind aan dit soort
weerkerende vernederingen doordat
de huiseigenares een keer langskwam
en de puinhopen in haar mooie tuin
bespeurde.
Nog een bewijs van zijn hogere intelli
gentie leverde Karei toen wij per ongeluk
het castreren van een paar biggetjes
moesten meemaken. We waren na een
cross-country wandeling toevallig bij
de achtermuur van Hotel weet-ik-veel
terecht gekomen en klommen er op om
te kijken waar wij waren, toen daar net
een paar kerels met die biggetjes bezig
waren. Karei bleef rustig op de muur
zitten en gaf mij een uitgebreide uitleg
over wat die kerels aan het doen waren.
Hij wist ook precies het hoe en waarom
en bekommerde zich er niet om dat ik
half in katzwijm lag en bijna van de
muur afviel. Het geschreeuw van die
biggetjes en Kareis uiteenzettingen
hebben mij jarenlang achtervolgd.
Karei is reeds lang geleden overleden.
Veel te vroeg. Als vriend, eigenlijk
slechts enige echte vriend, blijft hij
echter in mijn herinnering voortleven.
Soms vanwege het gezamenlijk uitge
haalde kattekwaad, maar vaak ook door
zijn houding, die hem helemaal typeerde.
Zoals de keer, toen wij elkaar na zowat
20 jaar ontmoetten in het stafgebouw
van de mobilisabele 5' divisie te Apel
doorn. Hij was niets veranderd. Nog
even kordaat schudde hij me de hand
en stelde mij voor aan de dienstplichtige
schrijvers van zijn afdeling. Hij vergat
daarbij niet te zeggen, dat wij vroeger
veel gein hadden beleefd en begon
meteen herinneringen op te halen. De
dienstplichtige jongens zaten met open
mond te luisteren, toen Karei ineens
ophield met vertellen en met het dunne
sigaartje dat hij in de hand had naar elk
van hen wees. "Let op", zei hij toen, de
sigarenrook wegwuivend, "ondanks alle
narigheid hebben wij een prachtige
jeugd gehad. Daar kan die van jullie niet
aan tippen". Die jongens hadden daar
niet van terug. Logisch, want hij was
hun sergeant-majoor. Maar zoals hij
daar stond, met de besigaarde hand de
rook wegwuivend, zag hij er weer netzo
indrukwekkend uit als destijds in
Tawangmanggoe, toen hij mij onder de
neus wreef hoe armzalig mijn warboel
van versterkte kampongs was.
31-daagse verzorgde reis JAVA en BALI GARANTIEFONDS
V.af 3.800,- REISGELDEN
RETOUR BALI v.af 1.895-
RETOUR AUSTRALIË v.af 2.635-
Singel 486 - 101 7 AW AMSTERDAM
Tel. 020 - 23 74 84
Laan van Meerdervoort 291 DEN HAAG
Tel. 070 - 361 50 78
Rokin 52 - AMSTERDAM - Tel. 020 - 24 25 38
19
