De kolder van het Indisch Cultureel Centrum door Ralph Boekholt Wist u dat het typisch Indisch is om erotische woordjes te bezigen en om na de maaltijd tussen de tanden te peuteren? Eerst wist ik dit ook niet, maar mr. Bouke Jagt van het Indisch Cultureel Centrum (van NINES) zegt dat dit toch werkelijk zo is. Hij zegt dat dit ook de charme van het Indisch zijn is en dat iedereen moet helpen om deze charme via het Indisch Cultureel Centrum uit te dragen. De charme van het Indisch-zijn is volgens mr. Jagt overigens pas in de jaren 80 ontstaan. Heeft mr. Bouke Jagt gelijk of had hij gewoon een flinke kolder in zijn kop toen hij het boekje "De charme van het Indisch zijn" schreef, leder moet dat maar voor zich uitmaken, ik houd het op de kolder. Nu kent ook Indisch Nederland veel kolderieke figuren, maar wanneer deze namens het Indisch Cultureel Centrum boekjes gaan schrijven en verspreiden met werkelijk foute en domme informatie over Indische mensen, dan is er alle reden om ons hart vast te houden voor het moment dat het ICC op volle toeren gaat draaien. De cover van "De charme van het Indisch zijn" voorspelt ook maar weinig goeds. Maar misschien heeft het boekje één positieve invloed: dat velen eindelijk gaan inzien dat men het beste verre kan blijven van de doldwaze ideeën van het ICC. Hieronder volgen enkele citaten uit het handvest van het Indisch Cultureel Centrum: "Een lid van de Nederlandse natie is: ie mand die een vorm van het Nederlands als zijn hoofdtaal beschouwt, die zich in tra dities en mentaliteit verbonden weet met de Nederlandse cultuur en daaraan bij alle mogelijke kritiek zijn loyaliteit bewijst." "In ieder geval is een Indische Nederlander niet iemand, die zowel Nederlands als Indonesisch bloed in de aderen heeft." "Een Indische Nederlander is niet een nazaat van de "mixtiesen" of zelfs "bastaarden". "De Indische Nederlander is wel de afstammeling van de in Indië levende Nederlanders, ook wel Indo-Europea nen genoemd, van voor de oorlog." zo bestaan er soms hardnek kige misverstanden over de Indische Nederlander. Een ervan is, dat de Indo-Europeaan tussen hamer en aambeeld zat in het voormalige Indië. Onderzoekingen hebben uitgewe zen, dat Indië bestuurd werd door Indo-Europeanen. De leidingge vende funkties bij bestuur en le ger waren bezet door Indo-Euro peanen." "In de interneringskampen van de Japanners zaten niet alleen getinte mensen. Een kwart tot een vijfde was blank." "Een Indische Nederlander is niet gekenmerkt door een bruine huid en donkere ogen en haren, al zal dat wel bij het merendeel het geval zijn. Een Indische Nederlander is iemand die een vorm van het Nederlands als zijn hoofdtaal beschouwt, zich door Indische tradities en mentaliteit verbonden weet met de Nederlandse cul tuur... en zowel zijn eigen identiteit als zijn loyaliteit daaraan nog moet gaan bewij zen!" "De atoombom viel. Japan capituleerde. Nederland was al vrij. Voor de Indische Nederlan ders zou geen bevrijding dagen. De bersiap brak uit. Negen jaren woedde de oorlog. De beklemming, het gevaar, de onzekerheid, het verdriet om de slachtoffers, het sloopte de geestelijke weerstand." "Er ontbraken in de Indische groep leiders, die de moed en de visie hadden na die zware beproevingen te streven naar soli dariteit en behoud van eigen waarden. Een uitzondering als Tjalie Robinson kreeg te weinig weerklank, ondanks zijn populariteit en diep inzicht. Indische verenigingen hadden nauwelijks enige boodschap en geen en kele invloed. Er heerste een sterke verstarring en verdeeldheid. De gevolgen waren dat Indische belan gen, bijvoorbeeld bij pen sioenen en schadeloosstel lingen onvoldoende behar tigd werden, ja zelfs de hele oorlog in Indië werd onder belicht. Jongeren raakten vervreemd van hun eigen cul turele erfgoed. Kinderen be schouwden de levensstijl van ouders als onbegrijpelijke ex centrieke restanten zonder in nerlijke waarde." "In 1979 leek het nog een kwes tie van jaren, of de Indische Ne derlander was verdwenen. In 1989 sprak men over een Indisch reveil. "Een groeiende belangstelling voor de Indische cultuur doet zich voor. Overal in het land zijn koempoelans en pasar malams. Indische schrijvers, acteurs, musici, choreografen traden

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1991 | | pagina 18