Over oud worden en nog wat andere zaken m door J. Stolk, huisarts. RECTIFICATIE In het vorige artikel van Dr. Stolk, "Alter natieve therapie, ja zeker" is een spelfout geslopen. Spelfouten hebben in de pharmacie soms de meest afschuwelijke gevolgen, maar in dit geval zou het hooguit een ongewenste massage kunnen ople veren. In kolom één, vijfde en zevende regel van onder wordt kruidenleer namelijk gedefiniëerd als physotherapie, dit moet zijn fytotherapie. Onze excuses hiervoor. red. Tussen de twee meest dramatische ge beurtenissen in ons leven, de belangrijkste ook in dat leven, het begin en het einde, onze geboorte en ons sterven, ligt de periode van jeugd, mid-life en ouderdom. De jeugd wil wat en dat weten we in deze tijd zo goed via "het tweede net". Veronica wrijft het ons bijna elke dag onder de neus: Je bent jong en dan wil je wat! Op mijn leeftijd ben ik geneigd te reageren met: Wat?, wat dan?, is er niet, heus! Alles zelfde. Mid-life is zo'n nieuw Hollands woord. Komt heel gauw in de dikke van Dale, ledereen begrijpt je wanneer je het hebt over mid-life crisis, ja toch? Twee mid delbare leeftijdgenoten, die hun huwelijk kapot maken, daar denk je meteen aan. Er zijn vele varianten op zo'n crisis, maar nogmaals je weet meteen waar het over gaat In het midden van ons leven vallen meestal de meeste klappen. Dan zijn we oud. Maar wat heet oud? Wanneer je in Holland 65 jaar bent ge worden, dan ben je senior geworden, be jaard ben je dan. Je krijgt tegen betaling van leges een senioren-pas; op vertoon daar van krijg je "korting". Hollandser kan het niet. Bioscoop, treinreizen, theater- en museumbezoek, en zo, goedkoper ge worden Of je er lol in hebt, is een tweede. Ik frequenteer die zaken zo weinig, dat wanneer ik ga, ik prompt vergeet mijn seniorenpas te tonen voor die bejaarden korting (het laatste deel van die zin klinkt mij als een dissonant in de oren). Maar het zij zo. Velen van mijn leeftijdgenoten zijn ermee geholpen, en dat is goed (maar nog beter zou het zijn een bejaardenkorting op benzine, grapje!) Toch kleeft er een venijnigheidje aan dit indelen in leeftijdsgroepen. Er wordt gestigmatiseerd. Ik bedoel er dit mee: Bejaard heet snel dement in dit land dat toch goed voor z'n bejaarden zorgt. Een alléén wonende 70-jarige vrouw, die een paar keer vergeet het gas op tijd af te zetten en die paar keer ruiken de buren de lucht van verbrand vlees of van verkoolde aardappels of van een drooggekookte ketel en de alarmbellen luiden overal. Bij de wijkverpleging, bij de huisarts, bij de afde lingen sociale zorg en geriatrie van de G. G. en G. D. "Die vrouw kan niet meer alleen thuis zijn. Het is gevaarlijk!" "Straks is er brand en wij, de buren, merken dat zij steeds vergeetachtiger wordt en wij, de buren, slapen er onrustig door". "Die demente vrouw moet naar een ver pleeghuis". Gelukkig denken wijkverple ging, huisarts en geriatrie en sociale wer kers daar anders over. Vergeet een jonge, 30-jarige vrouw met drie kleine- en zeer drukke kinderen een paar keer op tijd het gas uit te doen, met alle gevolgen van dien, dan wordt er gezegd: "Dat arme mens! Altijd in de weer, nooit tijd voor zichzelf. Nog een wonder dat er niet vaker wat aanbrandt. Trouwens waar hangt die vent van haar uit!" Ik kan heel snel tot zo'n conclusie komen: Dement. Het stigma van de bejaarden. Grote onzin natuurlijk en dan nogmaals, wat heet oud? Fysiologen, biologen, biochemici, artsen, enfin wetenschappers, die het allemaal bestudeerd hebben, zeggen nu: De mens kan maximaal 120 jaar oud worden, fy siologisch gezien, dus als organisme, wat (weer) een optelsom is van miljoenen en miljoenen cellen. Er bestaat denk ik geen groter wonder dan dat één cel, die zich verenigt met een andere cel, een eicel en een zaadcel, dan zich deelt en weer en weer en weer deelt, dat daaruit die mens wordt gevormd. Elke cel precies daar, waar die cel moet zijn en zo vormen zich de hersenen, de ogen, het hart, de armen, de benen en de romp en nog veel meer, waar de mens tenslotte uit wordt gevormd. Met die ene cel begint het leven. Het eindigt fysiologisch, biologisch, biochemisch en medisch ook met die cel. Wij mensen, wetenschappers, zijn nu in staat tot grootse dingen. Wij transplanteren allerlei organen. Nieren, harten, de lever, de longen en nog veel meer kunnen wij van de ene mens naar de ander overzetten. Ook zijn er kunstharten en kunstnieren en dat allemaal voor een beter en gezonder, maar vooral langer leven. Ook kunnen we nu vele ernstige ziektes voorkomen en bestrijden. Totdat die ene cel het opgeeft! Wanneer een mens zo oud is geworden of wanneer die mens zo uitgeput is, bijvoor beeld door verhongering, dan is de cel (de mens) niet meer in staat tot recuperatie, tot herstel dus. De cel sterft, de cellen sterven en de mens sterft. Wij hebben allen wel eens gehoord van de anorexia nervosa en een verwant ziekte beeld de boulimie. De eetgestoorden, waarbij het voornamelijk jonge vrouwen betreft, die zich letterlijk verhongeren omdat zij zich te dik vinden om welke reden dan ook. De meiden-ziekte heet(te) dit moeilijk corrigeerbare eetgedrag bij hulpverleners. Maar mannen (jonge man nen) zijn er net zo goed. Wel minder en ook met die phobische angst om dik te worden. Ik heb een jonge veelbelovende balletdanseres gekend, die zich letterlijk heeft verhongerd in haar streven naar een ideaal figuur voor haar vak. Een ziekenhuisopname, infusen en medicijn hielpen niet meer. De cellen hadden het opgegeven. Er was een cellencollaps op getreden en niets kon haar meer helpen of redden. Zoiets kan ook gebeuren bij een oud lichaam. Een oud mens sterft door ouderdom. Anders gezegd er is door die ouderdom een cellencollaps opgetreden en het leven gaat als een nachtkaars uit. Steeds ouder worden, met andere woor den het leven verlengen, kan niet dan maximaal tot 120 jaar en dat is toch een indrukwekkend aantal jaren. Maar het zal tot enige decennia na de eeuwwisseling duren eer zoiets tot de mogelijkheden van alledag behoort. Jonger maken kan niet. Heel jammer, maar dat zal wel nooit tot de mogelijkheden behoren. Sagen en legenden hebben ons verteld van "de bron van de eeuwige jeugd". Dan zijn er de verhalen over de onkwetsbaarheid, door je in drakenbloed te baden, onkwetsbaar betekent nooit dood. Dat kan allemaal niet en het is een vorm van wishful thinking. Jonger maken en/of weer gezond maken, wanneer je 22

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1991 | | pagina 22