"GOEDE HOOP"
-
In Moesson van 15 juni j.l. zag ik het
coastertje Cycloop. Mijn hart ging sneller
kloppen, hoe vaak heb ik dat bootje gezien,
bovenop de golven en diep in het dal ervan.
Diep in het dal was alleen de masttop te
zien (ik spreek nu over de Indische Oceaan).
Ik zal bij het begin beginnen. Ik kwam net
terug uit Indië, daar hadden we een boot
heengebracht, toen ik werd gebeld, a.s.
Donderdag monsteren voor een tunny
jager, die moet naar Hollandia op Nieuw
Guinea gebracht worden (ik was net drie
dagen thuis). Ik werkte voor Wijsmuller te
Baarn. In Vlaardingen gemonsterd en I I
april '60, '61? koers Nw. Guinea. We
waren met drie van die kleine bootjes, de
"Goede Hoop" (tunny jager, 140 ton), de
"Cycloop" en ik dacht de "Burdjamhal"?,
ook zo'n coastertje. Het begon al goed,
zware storm in de Golf van Biscaye, we
gingen meer achter- dan vooruit, we hadden
de loglijn beter voorop kunnen zetten.
We voeren door de Middellandse Zee,
Suezkanaal, Rode Zee, langs Socotra, koers
Singapore, en vandaar door naar Hollandia,
onze enige stop was I dag en nacht Sin
gapore. De Cycloop was een tunny jager
met een niesruim, hierin lagen staven ijs als
drinkwatervoorziening, ingevroren vlees
en andere voedingsmiddelen. Dit eten en
drinken was ook bestemd voor de Cycloop
en Burdjamhal? Toen we op de Indische
Oceaan in het niesruim kwamen, stond dit
tot onze grote verbazing halfvol met wa
ter, achterbouten van koeien etc. dreven
in het rond, wat was er gaande? Onze
machinist had geen kennis van nies-
installaties.
Later in Hollandia, toen er een expert
bijkwam, was het euvel in 10 min. verholpen.
Het had iets met ammonia en een kogeltje
te maken dat lekte, er zat vuil tussen. Maar
wij zaten er maar mee, ons drinkwater,
ons eten, water uit het ruim, koken en
zeven door een doek. Als je lekker wou
drinken een schep aardbeienjam erdoor
(lekker). Het vlees nog niet helemaal be
dorven, werd met overgeschoten lijnen
naar de andere scheepjes getransporteerd,
maar die kregen ineens zoveel vlees, dat ze
niet wisten wat ze ermee aanmoesten, ze
hadden namelijk maar een klein ijskastje,
that was all, alles was klein op die bootjes.
De krant Elsevier schreef "met een note-
dop over de Oceaan" In onze stuurhut kon
je amper met drie man staan,
slaapaccomodatie achter onder klein be
nauwd, vochtig en nooit zonlicht. De hele
reis heb ik dan ookgeslapen op een houten
bank in het kombuisje, daar kwam dan nog
wat frisse lucht in, het was er wel "panas".
We hadden heel wat pech op deze trip,
met storm sloegen vaten olie overboord,
alles knapte gewoon af door de kracht van
die geweldige watermassa's, die op ons
afkwamen. En tot overmaat van ramp ging
onze radiotelefonie naar z'n grootje. We
ontvingen niets, Wel, en dat wisten we
niet, kon Hollandia ons ontvangen toen we
onder de kust van Nw. Guinea kwamen.
We waren allemaal wat sikkeneurig,
accomodate niet zo goed, eten liet te
wensen over, geen biertje (wel van die
hééééle lekkere aardbeienlimonade), dus
ook het zenden ging niet al te formeel en
opgewekt, zoals bv. "Hallo sufferds, sam
bal kneuters, hier de "Goede Hoop",
ontvangen jullie ons? Over!" We hoorden
dan niets en werd er over dat stelletje
"sambal kneuters" gepraat in niet al te
nette taal. Wat bleek, Hollandia ontving
ons prima, elke avond om 7 uur en onze
gesprekken wekten daar wel hilariteit op,
half Hollandia zat 's avonds aan de knoppen
van hun radio te draaien om ons te horen.
Toen we ook aanmeerden aan de kaai,
hoefden we ons niet meer voor te stellen,
aan de stem konden ze horen wie Rinus,
Bob, Kees of Shore (Akkeloo) waren. We
hebben dezelfde avond ons biertje ingehaald
(Anker Pils), grote flessen.
Afgemonsterd, gelogeerd in een
pasanggrahan, week rust en goed verzorgd,
met de Kroonduif naar Biak, vandaar via
Manilla naar huis. Zes dagen later zat ik
weer op zee, het was mijn werk, ik was
Runner.
De reis had twee maanden geduurd.
J. FRAQUIN
De "Goede Hoop"
35
