In Indonesië
tijdens de "Prang Teluk"
(golfoorlog) (in)
O
We hebben als kind in Indië altijd een heilig ontzag gehad voor electrische
stroom. Menigmaal hebben wij toen vanwege slechte isolatie en technisch
onjuiste aanpak flinke opduvels gehad.
INDONESIË /^pV\
0 uf/y
boek bij
AURORA (ANVR/SGR/IATA)
Clauskindereweg 28-29
1069 Amsterdam
Tel. 020-619 93 77/619 93 96
Zat. telefonisch niet bereikbaar
1
36
door C.A. Heshusius
AWAS STROOM
Dat was voor de oorlog. Maar na de
oorlog was alles nog erger versleten en
waren er herhaaldelijk technische storin
gen in het lichtnet. En ja, ook al vroeger,
kon dat allemaal nog erger worden bij
regenweer, bij bandjir en vooral na hevig
onweer met bliksem en donder. Ook lag
de oorzaak van het euvel veelvuldig in het
eigen huis. Anders dan in het zo goed
geregelde Nederland, was daar in de Oost
de bedrading en alles wat er bij hoorde
uiterst gammel. Bij storingen kwam dan de
inmiddels gewaarschuwde monteur van
de ANIEM of GEBEO op de fiets aanzet
ten.
Wij zien in onze herinnering deze technici
hun vingers in de ligplaatsen van de zeke
ringen steken teneinde ze daarna (en tot
onze verbijstering) te horen verklaren of
er "ada stroom" of "tidak stroom" was.
Bij onze veelvuldige hernieuwde bezoeken
aan Indonesië na '75, liet ook de nieuwe
tijd ons veel storingen in het lichtnet mee
maken. In onze reisbagage zit daarom stee
vast een kaars en wat lucifers.
En nu, tijdens de Golfoorlog, waren wij in
het staartje van de natte moesson (weer)
als enige Europeanen te logeren op een
onderneming in het heuvelland van het
verste deel van Oost-Java En voor een
paar nachten hadden wij er een klein
pondokje (huisje) gehuurd midden in de
weelderige natuur, in alle stilte en heel ver
van de bewoonde wereld.
Vlak naast die pondok de bekende elec-
triciteitspalen en de draden die in Indo
nesië nog steeds boven de grond naar de
nok van het dak lopen.
Tijdens een hevige en langdurige bui
met bijbehorende zware windstoten
zagen wij de niet al te strak gespannen
stroomdraden daar boven mee-
zwiepen in de wind. Het was al halfduis
ter; de tropische schemering viel die
dag al akelig vroeg en snel in. En ja hoor;
toen was hetweerhelemaal ouderwets
raak! Op diverse plekken van het
ondernemingscomplex en ook bij ons
viel het licht uit. Maar elders weer bleef
het branden.
En intussen gingen de stortregens als
maar door.
Wij zelf zaten lekker droog op ons
overdekte platje en in het duister. En
hadden de blote voeten onder ons
getrokken op de stoel; rillerig met ons
zomerjack om de schouders geslagen.
U kunt zich de situatie voorstellen.
Door de hoosbuien heen zagen wij
buiten een monteur langskomen met
een plastic regenjas en capuchon. En
met in de hand een sapoe (veegbezem)
die bevestigd was aan het uiteinde van
een lange dunne pijp, een soort
gasbuis.En met dit lange geval trachtte
hij de stroomdraden die over elkaar
waren geraakt weer van elkaar te schei
den. Dat lukte wel even maar verderop zat
het moeilijker. Tussen lage bomen en
struiken en daarboven uitstekende, zagen
wij die rare sapoe als een soort Jan Klaas-
sen-figuur heen en weer gaan. Om niet
doornat te worden had de monteur ook
nog in de andere hand een payong (para
plu).
Wij keken met interesse en verbijstering
naar dit schouwspel. Alle elementen voor
een forse electrische geleiding waren
volop aanwezig; de regen, de natte sapoe
en de natte buis. De monteur was op
badsloffen met zijn blote voeten. De regen
bleef over de man heen gutsen en hij stond
geregeld in een fikse plas met water.
"Awas - stroom!"(pas op voor de stroom)
hadden wij de man willen toeroepen maar
de afstand was te groot en de regen
smoorde elk geluid.
Enkele ogenblikken later verscheen een
tweede monteur op het toneel; ook al met
jas, payong en zo'n lange sapoe op buis.
Tesamen waren zij vrij vlot met het karwei
gereed en vervolgens staken zij onder de
payong een verse krètèk-sigaret op, ver
der blij en druk converserend in de geest
van; dat hebben we toch maar even gefikst.
Overal was het licht weer gaan branden;
de storingen waren gelukkig voorbij.
En in het voorbijgaan langs het platje van
onze pondok, waar wij nu weer volop in
het licht zaten, werden wij door de beide
heren vriendelijk toegezwaaid met een blij
"selamat soré pak, stroom sudah jalan!"
(goeden avond meneer; er is weer
stroom).
Waarna zij ons in opperste verbazing
achterlieten.
Men zij ons wel eens dat "er een god is
voor kinderen en dronkaards".
Wij zouden aan deze wijsheid graag willen
toevoegen: en ook nog een Allah voor
elektriciens in Indonesië".
(ANVR)
I oufs Tickets garantiefonds
Monteur in electriciteitsmast
