ren gebeurd.
Voor de lichamelijke klachten, welke sa
men gingen met het psychisch lijden,
konden geen organische afwijkingen
worden gevonden. In de meeste gevallen
althans.
Medici durfden geen conclusies te trek
ken. De oorlogsverhalen waren "oud"
en in de periode daarna waren wellicht
andere gebeurtenissen of lichamelijke
ongemakken de oorzaak van de huidige
klachten.
De dokters konden niet tot conclusies
komen. Er waren geen aanknopingspun
ten, zo luidde dan de conclusie van de
H.H. artsen, die het aannemelijk konden
maken, dat in deze kwestie zoveel psy
chische schade was toegebracht dat
vóór ons staat een geschonden mens.
Geestelijk. Lichamelijk. Totaal. Recente
medische gegevens en de conclusies, die
deze toelieten, daarvan zijn de meeste
afkomstig uit verhalen van vliegtuig-,
boot- of ander soort kapingen; van de
mensen, die zulke verschrikkingen over
leefden en het na konden vertellen. Te
vens was een follow-up controle nu ook
mogelijk.
Een hoge bloeddruk kan nu met de trau
matische ervaringen uit de oorlog in ver
band worden gebracht en als conse
quentie daarvan het myocard- en/of her
seninfarct.
Nierfunctie-stoornissen en nierfunctie
verlies ook zo. Slapeloosheid, die soms
tot totale uitputting kan leiden dito. Ver
der ook het verband tussen psychisch lij
den en functie-verlies van de schildklier
of van de bijnieren. Leverfunctie-stoor
nissen en verstoring van het basaal meta
bolisme.
Na het bombardement op Rotterdam
door de Duitsers bleek dat vele mensen
zich een diabetes hadden ontwikkeld
(Men had het dus kunnen weten). Toen
werd er gesproken van een schrikdia-
betes, nu wordt er gesproken van een
stress-situatie, die vele consequenties
kent.
In de jaren '40/'50 was het de Ameri
kaanse fysioloog Selye, die het begrip
Stress introduceerde. Het is dus een
zeer jonge wetenschap.
Gedurende mijn studietijd werd in de
colleges klinische- en fysiopathologie het
begrip stress even en terzijde genoemd.
De docenten konden er niet omheen
maar begrepen er zelf weinig van.
Helaas is ook vandaag nog het begrip
stress vaak "a joke" en niet de oorzaak
van iemands lichamelijk lijden, die ten
slotte kan resulteren in zijn of haar licha
melijke vernietiging.
Symptoom bestrijding kan zinvol zijn en
is in de meeste gevallen een "must".
Maar primair moet de persoon psycho
logisch en psychiatrisch ondersteund
worden, behandeld worden in die geval
len wanneer het psychisch lijden voorop
staat.
Incasseringsvermogen, het kunnen subli
meren in werk, gezin of hobby van on
dergaan leed maakt je niet "sterk" of
helpt je te vergeten, het kan helpen
"verder" te overleven, soms vraag je je
af waarvoor? De emoties zijn er steeds
weer, laten je niet los. De vernederin
gen, martelingen, bedreigen met de
dood, de angst kreupel of blind geslagen
te worden.
De beelden van je kameraden. Geboeid
in varkensmanden om later op zee over
boord gegooid te worden. Opgehangen
aan prikkeldraad. "Tegen de muur", om
en om geblinddoekt, de ene keer scho
ten ze de geblinddoekten dood, de an
dere keer de niet geblinddoekten. Spo
ken uit het verleden, die je blijven kwel
len. Vergeten kan niet. Vergeven? als
verlossing? Vaker heb je aan de dood ge
dacht. Wat hadden jij en ik om ons te
wapenen tegen deze losgelaten hel-hon-
den: Een kwetsbaar lijf, een kwetsbare
ziel, een gelukkige jeugd en een heerlijk
gezinsleven.
Bleef je ondanks alle vernederingen en li
chamelijke pijn, de honger en ziektes
recht overeind, dan wachtte op het ein
de, bij "de bevrijding" en de tijd daarna
de terreur van de herinneringen. De
nachtmerries. Het zelfverwijt, waarom
overleef ik het?
Dan komt de hoofdpijn, het profuse
transpireren. De hartkloppingen en de
pijn in de hartstreek. De maagpijn. Het
compulsieve eten (nooit meer honger!);
de kramp in de keel, slikken kan niet
meer en het gevolg daarvan de extreme
vermagering.
De phobieën, extreem en bizar.
De huilbuien, de eindeloze huilbuien.
De onberedeneerde driftbuien.
De tranen komen makkelijk als de leef
tijd vordert, maar vaak is de oorzaak een
andere.
De affecten (het gemoedsleven) is onbe
heersbaar geworden.
De patiënt is affectlabiel, affectinconti-
nent, er is een affectstuwing met alle
mogelijke consequenties van dien.
Woorden!
Diagnoses?
Maar van één ding weten wij het zeker;
Wij zijn van zeer gelukkige mensen,
patiënten geworden.
Niet meer in staat te leven volgens de
essentiële dingen waaruit dit leven be
staat; Gelukkig zijn, liefhebben, samen
delen, samen dragen, geloven.
In mijn praktijk heb ik ze allen gezien en
gesproken. Niet enkel de onteerden met
hun ondragelijk leed. De verkrachte en
onteerde mannen en vrouwen, de ge
teisterde geesten, die hun doorgemaakte
ellende vertaalden in een scala van klach
ten.
Ook de beulen heb ik bij mij gehad met
alle klachten, die ook hun slachtoffers
vertoonden.
Twintig jaar na de uitspraken van het mi
litair gerechtshof uit de periode '45/'46
werden de levenslang gestraften, die
eerder ter dood waren veroordeeld we
gens oorlogsmisdaden maar gratie had
den gekregen, vrij gelaten.
In de gevangenis was er enkel haat,
vooroordeel en bedreiging en soms het
lichamelijk geweld. Buiten de gevangenis
was het zaak zo snel mogelijk een schut-
skleur aan te nemen. Niet herkend wor
den en de hulp van een persoon, die om
het gebeurde van toen, hen niet kon ha
ten.
Welke boodschap had ik aan de mensen,
die direct na de oorlog mij o, zo duide
lijk hebben laten merken: Hier ben jij te
veel, je bent niet welkom.
In Holland had ik geen vijanden, maar
ook geen vrienden. Als vanzelfsprekend
kwamen zij bij mij. Degenen, die wisten,
dat ik net als zij de oorlog geslagen en
geschonden had overleefd en degenen,
die wisten dat ik hen niet kon haten om
dat er tegen anderen reeds zoveel haat
in mij leefde.
Een Indische huisdokter.
Soms denk ik: Alles heb ik meegemaakt:
Vernedering en triomf, wanhoop en ge
luk. Alles overleefd, maar nu wel geeste
lijk en lichamelijk een beetje pintjang.
Dat kon door uit die gelukkige jeugd en
trotse jonge volwassenheid in dat zon
nige, groene land die kracht te putten.
Hoe ontstaat een kampziekte-syn
droom? Dat is een moeilijk te beant
woorden vraag. Maar ik zal u een verhaal
(lees verder volgende pagina)
MARINE SCHEEPVAART
Gezocht voor Archieven en Bibliotheken: boeken en curiosa van marine en koopvaardij.
Spec, interesse voor gedenkboeken van rederijen en scheepswerven, foto-albums, rede-
rijreklame, maritieme souvenirs, scheepsporcelein en bestek.
Tevens binnenvaart-sleepvaart-visserij-walvisvaart-reisverhalen-koloniale geschiedenis enz..
Goede referenties-korrekte betaling. Wij bezoeken u aan huis.
Scheepvaartantiquariaat J.H. van der Eist, Glipper Dreef 56,
2104 WK Heemstede, tel. 023 - 29 01 33, fax 023 - 290 57 43.
19
