SUCH
PELITA
HG
STICH
PELITA
HG
"IKKANER NIET OMHEEN
ELK AFSCHEID
IS OP GISTEREN GERICHT"
Uit: "Meer gisteren dan morgen
Ida Kalmijn, Kampen 1989
Om getroffenen van de oorlog met Japan en de Bersiapperiode te ondersteunen werd in 1947 Stich
ting Pelita opgericht. Nog steeds vervult Pelita deze taak zo goed mogelijk. U kunt een beroep op
Pelita doen wanneer u een WUV-, WUBO-, of WlV-aanvraag wilt doen. Wij helpen u belangeloos bij
het doorlopen van de procedure. Het maatschappelijke werk van Pelita steunt u bovendien in geval
van problemen.
Bestuur, directie en medewerkers van Pelita realiseren zich, dat voor mensen die de periode van '42
tot '49 in Indië hebben meegemaakt, het afscheid van hun land en geliefden nooit geheel is afgerond.
Wij wensen juist hen prettige kerstdagen en een goed jaar toe. Wij denken, dat onze service aan u in
1992 nog beter zal kunnen zijn. De verdergaande automatisering en onze nieuwe behuizing geven
ons daartoe de mogelijkheid.
Ons huidige adres is: Stichting Pelita, postbus 85747, 2508 CK Den Haag. Telefoon: 070-330 5111.
in Madrid). Dan de hoofdschotel. Er is
een keuze uit wild. vlees en gevogelte.
Al die overdadige zaken over eten en
drinken hiervoor en hierna beschreven
en te beschrijven, dienen als een signaal.
Wij eten te veel, te vet, te zoet, te zout-
en wij drinken teveel alkohol. Maar er
zijn natuurlijk ook goede of beter min
der slechte eetgewoonten te vermelden
en ik zal ze later, hoewel niet alle, ver
melden. Er is voldoende om u een rede
lijk "rijke" keus te laten maken. Echter
nogmaals, blijf matig met de calorieën en
blijf wandelen, fietsen of tennissen.
Ik heb goede herinneringen aan een kort
verblijf in de Elzas, medio oktober dit
jaar. De witte wijn vloeide rijkelijk en ie
dereen daar bekeek de wereld door een
"roze" bril. De Elzasser choucroute
(zuurkool in witte wi jn gekookt met di
verse soorten gerookte-, gebakken- of
gestoomde schweinbraten en worst
soorten) is beroemd, maar dat doen we
maar niet. Wij houden het gewoon op
coq au vin (u weet wel zwart-zuur op
z'n Indisch zo met de Kerst en Oud en
Nieuw) maar in de Elzas met Elzasser
wijn gemaakt en daarom dus Coq au vin
d'Alsace genoemd. Maar wij zouden ook
kunnen nemen (Lièvre Amyrantegui)
haas in het pannetje uit de Gascogne,
het land van d'Artagnan, niet in de Elzas,
maar wel in Frankrijk.
We beginnen met een aperitief, wat
dacht u van hetgeen agent 007 of James
Bond altijd bestelde: gelijke delen witte
martini en wodka, twee klontjes ijs,
"well shaken, not stirred". Aan tafel ge
bruiken wij bij de voorgerechten een
witte wijn en bij de haas drinken wij een
rode. Bij het dessert gebruiken wij een
digestive, bijvoorbeeld een eau de Vie
framboise en als dessert nemen wij wijn
peren in vanillesaus, warm en zoet en oh
zo heerlijk!
Beter en gezonder, wanneer je daarover
nog kan spreken en het kan navertellen
na de kolossale hoeveelheden calorieën
en risicofactoren, die wij net gegeten
hebben, is het lekker (en veel) eten van
pasta's spaghetti, macaroni, tortellini,
lasagna, de Italiaanse keuken dus. Niet
de "Bolognese" of aanverwante keukens,
want die weten ook van wanten met
vlees, spek en worst. Je moet het heb
ben van de pasta's, zoals je die voor
geschoteld, liever gezegd voorgetoverd
kunt krijgen in de Albergho's langs de
kleine weggetjes, ver weg van de auto
strada. Het "geheime" recept van de
padrone bijvoorbeeld, gehakt met spe
ciale kruiden en veel knoflook en uien in
bladerdeeg, gestoomd of gekookt, mis
schien gefrituurd, nooit gebakken. In de
zomer krijg je zeker aardappelen erbij en
bijvoorbeeld cuchini en alweer met veel
knoflook, zodat je na één week van ver
nog "te herkennen" bent. In de winter
krijg je niet meer dan een homp brood.
Dat alles spoel je weg met een koppige
Siciliaanse wijn, een chianti uit Toscane
of een falerno, een wijn uit de omgeving
van Napels.
Pasta's maken niet dik (zijn zuinig in de
calorieën dus) en verlagen - zo wordt
beweerd - het cholesterolgehalte van
het bloed. Voor dat laatste is er geen
wetenschappelijk bewijs maar geogra
fisch en statistisch is vastgesteld dat, zeg
beneden de lijn Turijn/Milaan - Belgrado
het aantal hart- en herseninfarcten aan
zienlijk lager ligt dan in de "hogere" de
len (qua breedtegraad) van Europa.
Daar waar spek, ham en schweinbraten
tot de lekkernijen op het dagelijkse
menu behoort, is het risico op een in
farct groter. Ook voor de rest van de
wereld geldt dat. Of je nu de U.S. neemt
of China (misschien met uitzondering
van Japan, waar veel vis wordt gegeten).
Hoe "kouder" het land, hoe meer "vet"
er gegeten wordt, hoe groter het risico
op een hart- en vaatziekte en dat geldt
in noorder- en zuiderbreedte.
De Chinese keuken is vaak te vet, erg
lekker maar gevaarlijk vet. Hamburgers,
frites en mayonaise in het dagelijks menu
is op termijn een potentiële killer.
Indisch- of Indonesisch eten is meestal
laag in calorieën en vetgehalte en kan
wat mi j betreft "gezond" worden ge
noemd. Zeker de gado-gado, de rijsttafel
met veel lalap en sojasaus. De tahoes
(segala rupa di goreng, pedes of di
godok, tjampoer met vlees, vis of ei) en
zo ook de vele gerechten met tempeh,
lekker eten en maakt niet dik, dus ge
zond. De lombok merah of de rawit is
een rijke bron aan vitamine C Maar
over "scheurbuik", dit is een tekort aan
vitamine C, daarover maken wij ons nu
geen zorgen
De nasi rawon, de -goedeg, de rendang
en de pèpèsan en al die andere vlees- en
visgerechten en sajoerans, matig in calo
rieën en vet en dus redelijk gezond eten
en heel lekker.
Toch is er bij dat "indische eten" voor
mij een maar. Niet zo zeer kwalitatief
maar kwantitatief; er wordt altijd veel te
veel klaar gemaakt en ik heb nooit be
grepen waar dat voor nodig is. Berkat
voor alle gasten, die minstens voor twee
of drie dagen eten mee naar huis krijgen
en wanneer het fout gaat bij dit indische
20
