Eindelijk
ORIENT TRAVEL BV
BIJ DE VOORPLAAT (foto: H. van Lawick van Pabst)
Zo maar... even vertellen!
R.B.
STORT OP GIRO 50500
LEPRA IS ONZE ZORG!
RETOUR BANGKOK v.a. 1.320,--
RETOUR JAKARTA v.a. ƒ1.870,--
30-daagse verzorgde reis JAVA en BALI GARANTIEFONDS
v.a. 3.940,--
RETOUR BALI v.a. 1.900,-
RETOUR AUCKLAND v.a. 2.535,--
2
Het leven gaat snel, zo snel soms dat je
amper of geen tijd hebt om bij dingen stil
te staan. Het ene volgt het andere ra
zendsnel op en het enige wat een ge
woon mens kan doen, is in de gaten
houden dat er weer een verandering is.
Wat, hoe en waarom komt op de
tweede plaats. Dat lezen we later nog
wel eens. Maar dat laatste komt er
meestal niet van en dus blijven we hele
maal figuranten op een toneel waar een
stuk wordt opgevoerd waarvan we niet
of nauwelijks weten waar dat over gaat.
Zo beschouwd is het te verklaren dat
we worden overvallen door allerlei des
kundigen, die ons uitleggen hoe het nou
ongeveer of precies zit met een be
paalde gebeurtenis. En zo beschouwd
begrijp je ook dat mensen in beweging
niet hun eigen tijdperk kunnen beschrij
ven, maar dat dat gedaan moet worden
wanneer dat tijdperk voorbij is. Dan zijn
dingen te overzien. En om dit laatste
gaat het nou ook wanneer een tijdperk
nog niet voorbij is, wanneer alles nog in
beweging is. Ofwel: hier en nu. Je kunt
er zogezegd soms van balen wanneer je
weer eens beseft dat je niet meer bent
dan een figurant. Dat je niet meetelt
waar het gaat om de grote politiek of
zelfs om gemeente-politiek, daar kun je
nog vrede mee hebben. Maar wanneer je
merkt dat je in je eigen kleine leventje, je
eigen wereldje ook al niet meer werke
lijk leeft maar geleefd wordt, dan kun je
dat of prettig en veilig vinden, en dan
blijf je figurant, of je hebt regelmatig be
hoefte om, het liefst met een rauwe
kreet, alles en iedereen weer eens van je
af te schudden en om alleen te zijn.
Vroeger sprak men van "gezond ver
stand" en van "normaal boerenverstand,
maar kom daar tegenwoordig maar mee
aan. Je bent en blijft alleen een zonder
ling. In het groot ligt onze hele ziel en
zaligheid in handen van politici en des
kundigen die ons zeggen hoe het is en
hoe het moet, in het klein doen we of
modieus met alles mee en denken daar
mee het leven met volle teugen tot ons
te nemen of we lopen wat rond en vra
gen ons af waarom we geen deel willen
en kunnen zijn van onze bewegende om
geving. Maar als dat zo is, wat willen we
dan wel? Wat zoeken we? Aan wat voor
leven willen we wel deelnemen en kun
nen we zijn wie we zijn, zoals we zijn?
Hij wilde alleen zijn. Om te rouwen, te
bidden, te denken. Een vriend was ont
hoofd. Maar hij kreeg geen gelegenheid
om zich terug te trekken, want een
massa mensen was Hem gevolgd en
vroeg Hem: spreek tot ons, help ons.
Hij deed het. En toen Hij zweeg, zeiden
zijn discipelen dat het mooi was geweest
en dat iedereen naar huis moest gaan
om te eten en te gaan slapen. Het begon
al laat te worden. Maar Hij zei: laat ze
maar hier. Hoe dan, vroegen de discipe
len, ze moeten toch eten. Wij hebben
alleen maar vijf broden en twee vissen,
voor ons zelf is dat al te weinig. Geef
maar hier, zei Hij, en sprak een gebed.
Deel nu uit. En de discipelen gingen
rond. Vijfduizend mensen, vrouwen en
kinderen niet meegerekend, werden
verzadigd. Toen stond Hij op en ging
weg. Hij beklom een berg en kon daar
eindelijk alleen zijn.
Een mooi verhaal van niet veel meer dan
twintig regels, 'n Keer wat anders dan
dikke boeken, discussies, boosheid, duur
doen enz. De mensen wisten het niet
meer. Eindelijk waren ze erachter geko
men dat zij er zelf niet uitkwamen. Ze
waren leeg, ze waren moe, ze waren
ziek, ze hadden honger. Ze wilden dat
zelf niet oplossen, ze vroegen geen raad
Ik was weer in Indonesia!
Als kind verliet ik Indie,
als volwassen man kwam ik terug in Indonesia.
Ik was blij dat ik er weer mocht zijn.
Blij met elke stap van mijn voeten op mijn ge
boorteland.
Blij met alles wat ik zag, hoorde en voelde.
Na 45 jaar weer lopen, staan, zitten, liggen op
die "aarde"
waar je vandaan komt.
De grond waarvan je zoveel houdt; waar je be
staan is begonnen
en waar je zoveel kindergeluk en kinder
verdriet hebt gehad.
Daar begon de tekening van je verdere leven.
Oorlog, honger, dood en verdriet... je moest
daar weg.
Een kind nog maar; maar je moest, want zo
was het nu eenmaal bepaald.
En daarmee werd ook een kinderleven be
paald.
Nu, na 45 jaar was ik weer even terug,
terug naar wat vroeger mijn thuis was.
En ik keek met ogen 45 jaar ouder;
ik snoof met mijn neus 45 jaar ouder
de heerlijke geuren;
hoorde met mijn oren 45 jaar ouder
en ik redeneerde met mijn verstand ook 45
jaar ouder.
Ik voelde met mijn hart.... God-zij-dank,
een kinderhart van 12 jaar.
Laat het zo maar blijven.
aan de schriftgeleerden, ook niet aan de
farizeërs, maar ze vroegen alleen: spreek
tot ons, help ons. En Hij deed dat, want
daarvoor was Hij op de wereld geko
men, in een stal omdat er ook toen geen
plaats was voor Hem.
De kleine Sana uit Indonesië is gered van lepra Voor
maar f 50,- kunt ook u een kind redden van deze af
schuwelijke ziekte Laat deze kans niet voorbij gaan'
Nederlandse Stichting voor Leprabestrijding
Wibautstraat 135,1097 DN Amsterdam
.r REISGELDEN
Singel 486 - 1017 AW AMSTERDAM
Tel. 020 - 23 74 84
Laan van Meerdervoort 291 DEN HAAG
Tel. 070 - 361 50 78
Rokin 52 AMSTERDAM - TEL. 020 - 24 25 38
