k V.V.V HOREN, GESTOORD GEHOOR, DOOF: een overpeinzing Mens en dier en alles dat leeft en ademt in deze wereld van ons kan boren. Horen doe je niet alleen met je oren, het waarnemen van geluid, maar ook kan door onze vibratiezin worden "gehoord" door de geluidstrillingen te voelen. door J.A. Stolk, huisarts Laat ik het wat geleerder zeggen. Het oor als zintuig van de geluidswaarneming is de plaats waar geluid wordt opgevan gen, voortgeleid en versterkt en van me chanische energie wordt omgezet in zenuwenergie. Langs acoustische banen en zenuw-kernen wordt de zenuwen ergie geleid naar de hersenschors t.w. de schors van de beide temporaal-kwabben. Op dat moment "horen" wij. Het hierboven vermelde betekent, dat wij horen wanneer een deur geopend wordt en wij tegelijkertijd uitroepen: "Wat leuk je weer te zien", wanneer de geluidsprikkel dat deel links en rechts van het gedeelte van onze hersenschors ter hoogte van onze "slapen", heeft be reikt en via een ingewikkeld systeem vanuit die temporaalkwabben naar an dere delen van onze hersenschors en naar lagere centra van het centraal zenuwstelsel een signaal gaat waar door wij niet enkel komen tot onze uitroep: Wat leuk, enz. enz. Maar te gelijkertijd met uitgestoken hand lo pen naar de verwachte of onver wachte vriend of vriendin, kussen hem of haar, schudden de hand en beginnen een gesprek. Deze mallemolen van oorzaak en ge volg begint met die geluidsprikkel. M.a.w.: Hoor je niets, dan gebeurt er ook niets. Er is geen geluids waarneming en dus geen signaal naar andere delen van het C.Z.S. en dus ook geen aanzet tot het sociaal (kunnen) communiceren. Het niet kunnen horen betekent het totaal buitengesloten worden van mense lijke communicatie. Ben je blind dan kan je horen dat ie mand je kamer binnenkomt, wie dat is kan je horen aan de stem of aan de voetstap. Ben je doof dan zie je op een gegeven ogenblik dat er ie mand in je kamer staat, maar dan ben je al één communicatieve stap achter; een stap te laat. Wanneer je doof bent, blijf je achter. Achterlijk, doof-stom, zwakzinnig, bi zar en met een raar stemgeluid deze zijn de kwalificaties, die wij geven aan onze dove medemensen. Zoiets als "geluidswaarneming" is er wel, maar dit kun je nauwelijks ho ren noemen. De diepe bas van een orgel trilt na in je lijf. Het bonzen bij de buren op de grond (big party) kan worden waargenomen via de voeten. Via de vingers zijn de trillingen van een vioolsnaar voelbaar. Trillingen worden er waargenomen, trillingen welke bij een geluid horen, maar ze ker niet alle geluid, vooral de nuan ces van het geluid, zijn via onze tast zin (vibratiezin) waarneembaar. Ho-

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1992 | | pagina 18