k V.V.V
HOREN, GESTOORD GEHOOR, DOOF:
een overpeinzing
Mens en dier en alles dat leeft en ademt in deze wereld van ons kan boren.
Horen doe je niet alleen met je oren, het waarnemen van geluid, maar ook
kan door onze vibratiezin worden "gehoord" door de geluidstrillingen te
voelen.
door J.A. Stolk, huisarts
Laat ik het wat geleerder zeggen. Het
oor als zintuig van de geluidswaarneming
is de plaats waar geluid wordt opgevan
gen, voortgeleid en versterkt en van me
chanische energie wordt omgezet in
zenuwenergie. Langs acoustische banen
en zenuw-kernen wordt de zenuwen
ergie geleid naar de hersenschors t.w. de
schors van de beide temporaal-kwabben.
Op dat moment "horen" wij.
Het hierboven vermelde betekent, dat
wij horen wanneer een deur geopend
wordt en wij tegelijkertijd uitroepen:
"Wat leuk je weer te zien", wanneer de
geluidsprikkel dat deel links en rechts
van het gedeelte van onze hersenschors
ter hoogte van onze "slapen", heeft be
reikt en via een ingewikkeld systeem
vanuit die temporaalkwabben naar an
dere delen van onze hersenschors en
naar lagere centra van het centraal
zenuwstelsel een signaal gaat waar
door wij niet enkel komen tot onze
uitroep: Wat leuk, enz. enz. Maar te
gelijkertijd met uitgestoken hand lo
pen naar de verwachte of onver
wachte vriend of vriendin, kussen
hem of haar, schudden de hand en
beginnen een gesprek.
Deze mallemolen van oorzaak en ge
volg begint met die geluidsprikkel.
M.a.w.: Hoor je niets, dan gebeurt er
ook niets. Er is geen geluids
waarneming en dus geen signaal naar
andere delen van het C.Z.S. en dus
ook geen aanzet tot het sociaal
(kunnen) communiceren. Het niet
kunnen horen betekent het totaal
buitengesloten worden van mense
lijke communicatie.
Ben je blind dan kan je horen dat ie
mand je kamer binnenkomt, wie dat
is kan je horen aan de stem of aan
de voetstap. Ben je doof dan zie je
op een gegeven ogenblik dat er ie
mand in je kamer staat, maar dan
ben je al één communicatieve stap
achter; een stap te laat.
Wanneer je doof bent, blijf je achter.
Achterlijk, doof-stom, zwakzinnig, bi
zar en met een raar stemgeluid deze
zijn de kwalificaties, die wij geven
aan onze dove medemensen.
Zoiets als "geluidswaarneming" is er
wel, maar dit kun je nauwelijks ho
ren noemen. De diepe bas van een
orgel trilt na in je lijf. Het bonzen bij
de buren op de grond (big party) kan
worden waargenomen via de voeten.
Via de vingers zijn de trillingen van
een vioolsnaar voelbaar. Trillingen
worden er waargenomen, trillingen
welke bij een geluid horen, maar ze
ker niet alle geluid, vooral de nuan
ces van het geluid, zijn via onze tast
zin (vibratiezin) waarneembaar. Ho-