In Memoriam J. E.- de H. Te koop gevraagd Krontjong orkest BRANTAS Politiepersoneel in Soerabaja in de tijd van de schouten. In het midden (met zijn ambts pet op de knie) de assistent-resident voor de Politie. Links en rechts van hem de schouten. Daarachter staande de onderschouten, het hoger inheems politiepersoneel en de wijkmeesters. Op de voorgrond twee oppassers. laarzen. Onderofficieren en korporaals hadden mouwgalons van goud en van geel kemelsgaren. De officieren droegen een donkerblauwe rokjas met panden en gele biesjes, een sjako van zwart verlakt leder met een oranje kokarde, een grote koperen W met kroon, een fluwelen halsdas en een oranje sjerp. Niet alle re sidenties kenden zulke detachemen ten. Hun hoofdtaak bestond uit bewakings- en transportdiensten zo als geldvervoer voor de overheid. Het was een klap voor de regenten toen in 1897 hun korpsen Pradjoerits werden opgeheven. Al waren zij van mindere kwaliteit dan de voor hen in de plaats tredende gewapende politie, toch verdween met hun opheffing een orgaan, dat dichter bij de bevolking stond dan de latere gewapende politie en dat ook goedkoper was. Daarnaast bestonden er, ook op Java, detachementen bereden Djajang Sekars. Zij moesten helpen het civiele gezag te steunen, rust te bewaren en bewakingsdiensten te verrichten. Zij waren gerecruteerd uit oud-militairen van Bengaalse, Boeginese of Ambonnese landaard, uit zonen van Europeanen, van in heemse vrouwen en van welbekende inlanders. Zij stonden niet onder het gezag der regenten en waren ge kleed als de cavalerie van het leger; hun distinctieven waren van zilver en wit in plaats van goud en geel. Er is weinig melding gemaakt van deze eenhe den. In 1874 gingen zij over tot de cava lerie van het leger. (slot volgt) Op 16 december 1991 overleed op de leeftijd van ruim 90 jaar Rozine Samkalden, arts. Met haar is een vrouw heengegaan waar velen zoveel aan te danken hebben. Voor de oorlog was zij verbonden aan de C.B.Z. in Soerabaja. Ik leerde haar kennen in het kamp Halmaheira, waar zij dag en nacht onvermoeibaar streed voor onze zieken. Een stoere dappere vrouw, streng maar rechtvaardig. Ik zie haar nog gaan van 't ene huis naar 't an dere, soms wanhopig omdat zij geen middelen had om te helpen. Zij was niet bang voor de Jap als zij wist dat zij in haar recht stond. Zij bleef doorvechten en velen zijn dankzij haar goede raadgevingen in leven ge bleven. De laatste jaren was zij erg eenzaam, zij trok zich terug uit 't verleden, moeilijk lopend en bijna blind, alleen nog levend met de natuur om haar heen. Ze sprak nooit over de kamptijd, wel over Indië. Toen ik eens zei, je hebt zoveel voor anderen gedaan was haar antwoord: "O ja, daar weet ik niets van". Zo was zij. Het was een voorrecht haar te kennen. Moge zij de rust gevonden hebben die zij zo zeer verdiend heeft. Rozine Samkalden, 6-5-1901 - 16-12-1991 Indonesische schilder- en/of teken kunst van o.a.: W.G. Hofker, R. Bonnet, G.P. Adolfs, A. Sonnega, E. Dezentje, W. Dooyewaard, C. Dake, F. Ohl, A. Smit, W. v.d. Does, J. Ie Mayeur, Menno, T. Meier, E. Doeve, A. Blanco, Affandi, A. Breetveld, Velthuysen, J. Frank en diverse anderen. Inl. tel. 02507 - I 77 59. Het beoefenen van krontjong- muziek is een zaak van langdu rige opleiding. Heeft u hiervoor interesse, kom dan een repetitie van onze krontjong-band bijwonen. Een Indische catering zorgt voor koekjes, drinken en na tuurlijk volop eten. Tel. 01742 -9 32 80. 30

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1992 | | pagina 30