INDONESISCH NIEUWS t Nieuw postkantoor in Jakarta Het bestellen van een specifiek houten Minahasa huis. In memoriam Henk Ngantung De eerste vrouwelijke kapitein in Indonesia. verzameld door E. Sundah 16 Mensen die Jakarta kennen, herinneren zich zeker nog het Hoofdpostkantoor naast het Kleine Klooster aan Jalan Pos. Sinds enige maanden functioneert dit ge bouw niet meer en op 9 januari j.l. heeft President Soeharto het nieuwe gebouw officieel geopend: Gedung Pos Ibukota dan Perangko Mekanisasi dan Otomatisasi. Deze keer werd er geen lint door geknipt maar de President luidde de fietsbel. Postbodes brengen de post rond per motorfiets en ook per fiets. Voor het postkantoor staat een stand beeld van een postbode met zijn fiets. Het idee van dit beeld als dank voor de diensten van "pak pos" was van Joop Ave, een belangrijk persoon van het T oeristen-departement. Het nieuwe postkantoor is aan Lapangan Banteng Selatan, naast de achterkant van het Kleine Klooster. Vroeger waren hier als ik het goed heb, officierswoningen. (Uit: KOMPAS Suara Pembaruan) In de desa Wolan I bij Tomohon (Minahasa-Noord Sulawesi) wordt sinds veertig jaar aan huizenbouw gedaan en wel de typische traditionele houten hui zen. In deze desa met een oppervlakte van 1.648 hectare, met 2.300 inwoners ziet men links en rechts op het erf men sen zagen, schaven, aan houtsnijwerk doen, alles wat nodig is voor het bou wen van huizen. Is het huis klaar dan kan zodra er een koper is, het huis uit elkaar gehaald worden en naar de plaats van bestemming gebracht of verstuurd wor den. Eerst kwamen bestellingen alleen van Minahassers die in Manado woon den, nu worden deze huizen ook ge stuurd naar Ujungpandang, Gorontalo, Jakarta, Bandung, Surabaya en Bogor. Zelfs in Malaysia, de Philippijnen en Brunai zijn er liefhebbers voor. Zo'n ty pisch huis met twee kamers kost 4 mil joen rupiah, met drie kamers 6,5 miljoen en met vier kamers 7,5 miljoen rupiah. Het is gemaakt van cempakahout en er worden geen spijkers gebruikt. Uit: KOMPAS) Op 12 december 1991 is de bekende schilder Henk Ngantung op de de leeftijd van zeventig jaar overleden. In Bogor ge boren, was zijn eerste tentoonstelling in 1937 in Tomohon, dit op aanraden van zijn onderwijzer. Om naar Batavia te kunnen gaan, verkocht hij zijn schilder stukken in Manado huis aan huis. In Bandung werkte hij enkele maanden in de studio van de Oostenrijkse schilder Prof. Rudolf Wenghort; in 1938 hield hij in Bandung een tentoonstelling. In de Japanse bezettingstijd deed hij ook mee aan enkele tentoonstellingen. Henk Ngantung is ook gouverneur van Jakarta geweest en onder zijn bestuur zijn di verse monumenten in Jakarta geplaatst. President Soekarno wenste dat Jakarta "mempunyai wajah" (een gezicht heeft) en Henk Ngantung met zijn artistiek ge voel gaf zijn medewerking. Het resultaat was: Air Mancur op het eind van Jalan Thamrin, Pak Tani tussen Jalan Parapatan en Kwitang, en Selamat Datang op het kruispunt voor Hotel Indonesia. De laatste tentoonstelling hield deze schilder van 29 november tot 8 decem ber verleden jaar in Galeri Pasar Seni Ancol, waar 300 schetsen en 40 schilderstukken in zowel olieverf als wa terverf te bewonderen waren. (Uit: KOMPAS) Kapitein Entin Kartini (45) kreeg op 21 december 1991, de verjaardag van haar huwelijk met Sudarsono, de opdracht het schip KM AWU van Duitsland naar Jakarta te brengen, dus via de Noordzee, de Middellandse Zee, De Rode Zee, Straat Bab-el-Mandeb naar Tanjung Priok. Kartini ziet deze benoeming ook als een geschenk voor Moederdag (Hari Ibu) die in Indonesia de 22e december gevierd wordt. Haar echtgenoot (werkt bij de Pelni, zeevaartbedrijf) en twee kinderen zijn al gewend dat zij door haar dienst op het schip een tijd weg is, maar deze keer was het wat anders. Zij stond aan het hoofd van de KM AWU (naam van een berg op het Sangihe eiland Noord Sulawesi) en had dus de volle verant woording dat het schip veilig en wel in Tanjung Priok aankwam.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1992 | | pagina 16