POIBRIÉ'S
PEBJKELEN
Bettet
Romantiek
"PHYTOL"
Als je een keer goed wil lachen, moet je
een bettet een ingevette katjang geven.
Dat mag tegenwoordig niet meer, want
als ze dat zien en aan de Dierenbescher
ming doorgeven, hang je. Terecht na
tuurlijk, neem me niet kwalijk. Ik heb
trouwens al van vroeger een beetje een
hekel aan die groene zenuwlijers. Dat
onnozele heen en weer geschuifel op
zo'n slingerend stokje en dat onhandige
gegoochel met een nootje irriteert me
gewoon mateloos.
Een kennis van ons doet precies zo. Ze
is verder wel aardig maar als de borrel
nootjes op tafel komen, begint ze. Dan
schuifelt ze net zo lang heen en weer,
totdat ze in de buurt van het schaaltje is
en pakt dan meteen een handvol. In dat
opzicht lijkt ze niet op een bettet - die
kan slechts één tegelijk pakken - maar
heeft ze meer weg van Hannibal, de
grootste, venijnigste en vraatzuchtigste
ellendeling van een Lampong-aap die ik
ooit heb gehad. Als je hem zijn dage
lijkse bal rijst met van alles er in bracht,
moest je in je ene hand een stuk brand
hout hebben om hem van je lijf te hou
den en met de andere de bal over hem
heen gooien, zodat hij zich moest omke
ren en jij je uit de voeten kon maken.
Als hij dan binnen een sch...t en een
donderslag dat hele ding in zijn wang
zakken had gestouwd, keerde hij zich
weer naar je toe en ging met wijd open
gesperde neusgaten naar je zitten staren.
Op zulke momenten begon ik altijd te
gen hem te schreeuwen om de eigen
angst te onderdrukken. De ketting waar
hij aan vastzat was wel sterk genoeg,
maar door de volgepropte wangzakken
was zijn venijnige kop twee keer zo
groot en nog angstwekkender dan de
demonenkop die wij op onze carriers
hadden geschilderd.
Helemaal kloppen doet die vergelijking
echter niet, want Hannibal had een
mooie platte neus en die van haar doet
me altijd weer aan een bettet denken.
Maar verder is ze best aardig.
Ik heb eens een romantisch avondje ge
had met een meisje uit onze straat. Fout
natuurlijk, want als je een keer goed uit
je slof wilt schieten, moet je dat nooit
doen met iemand uit je directe omge
ving, want als dat naderhand nodig zou
blijken, hebben ze je zo te pakken. Ik
wist dat toen nog niet, dus zaten we
's avonds gezellig met z'n drieën (nog
zo'n kapitale fout) aan een tafeltje in de
achtertuin van haar ouderlijke woning.
Omdat haar moeder er nog een van de
oude stempel was en vast wel iets be
ters voor haar dochter op het oog had,
moest de jongste zoon erbij blijven.
Kennelijk had ze hem het een en ander
toegefluisterd, want het mispunt mis
droeg zich op een afschuwelijke manier.
Hij bleef gewoon zitten en hield alles
met arendsogen in de gaten. Zijn zuster,
die dat minstens zo erg stoorde als mij,
probeerde van alles om hem weg te krij
gen, maar het joch hield stand en verliet
zijn waarnemingspost niet. Toen wij ein
delijk, na veel gemanoeuvreer en schijn
heilige schijnbewegingen tot een stiekem
handjepak onder de tafel konden komen
zonder dat hij het merkte, dachten wij
dat wij er bijna waren. Vooral het meisje
speelde het voortreffelijk. Wel iets
voorover gebogen, maar toch zonder
enig teken van opwinding ging ze ge
woon door met murmelen. Dat hinder
lijke joch leek geen onraad te bespeuren.
Hij keek ons af en toe alleen maar aan
en grijnsde een beetje dom. In het don
ker kon je zijn tanden zien blikkeren,
toen het meisje op een gegeven moment
aan hem vroeg, of hij drie glazen limo
nade wilde gaan halen, toonde hij zijn
ware aard en schudde met zijn hoofd.
"Heb geen zin". Het meisje glimlachte
naar mij en zei, dat ze het dan wel zelf
zou doen. Zuchtend stond zij op en ging
naar binnen. Die drie glazen limonade
kwamen er wel, maar toen zij al goed en
wel op weg was om ze te halen, had ik
tot mijn verbijsterig nog steeds een hand
in mijn hand.
Dat joch heeft mij daarna nog vaak
dwars gezeten. Als hij mij zag, riep hij,
"Héjapie!" en dan begon hij op een rot
manier te grinniken. Echt zo van "Hè,
hè, hè, hè!"
Daarom: Nooit met een meisje uit de
buurt en als je in het donker onder de
tafel begint te graaien, eerst vragen
wiens hand je te pakken hebt.
v (NECTAR
GEDEPONEERD
Zilveren Medaille Den Haag 1885
Luik 1902
Gouden Medaille Den Haag 1913
Lid der Jury, Brussel 1910
Pharm. fabriek
Wagenstraat I 29, Den Haag
Vraag gratis receptenboekje
bij uw Toko en drogist
22
