AFSCHEID
VAN DICK SLOOTWEG
Dick was amper twintig jaar oud toen hij bij de Pasar Malam kwam
binnenwandelen. Hij kwam als jurylid bij een door ons georganiseerd
lichte-muziek-concours, afgevaardigd door de Haagsche Courantwaar
hij toen werkte. Kersvers uit Dordrecht, voor het eerst alleen op kamers in
Den Haag, maakte hij - totaal onvoorbereid - kennis met de wat romme
lige, op het eerste gezicht misschien wel chaotische, maar toch wel gezellige
Indische wereld van de Pasar Malam.
oud" was geworden om het programma
te presenteren. En van het besluit om zo
min mogelijk voor het voetlicht te tre
den, was hij alleen nog maar af te bren
gen, wanneer Istika hem vroeg om de
Javaanse gamelan- en dansvoorstellingen
in te leiden. Ook de programma-samen
stelling droeg hij twee jaar daarna over
aan de jongere generatie. Maar natuurlijk
was hij nog altijd zeer betrokken en in
spirator tot vele nieuwe ideeën en plan
nen. Zo zou hij op de komende Pasar
Malam Besar het RTV-theater onder zijn
hoede hebben genomen.
Hij wist waarschijnlijk echt niet waar ze
hem naar toegestuurd hadden, anders
zou hij vast geen pakje boterhammen
hebben meegenomen om de uren van
het jureren door te komen. We hebben
daar later samen nog weieens om
moeten lachen.
Toch moet die eerste kennisma
king hem goed bevallen zijn, want
toen ik hem het jaar daarop vroeg
de algehele omroep bij ons te ko
men doen, zei hij meteen "ja".
Dat werd het begin van meer dan
een kwart eeuw samenwerking en
vooral vriendschap. Al snel werd
hij de samensteller van het
amusementsprogramma en in
1969 trad hij toe tot het bestuur
van de stichting Tong Tong. De
Pasar-bezoeker kende Dick als de
presentator van de verschillende
programma-onderdelen op het
grote podium. Daarnaast bleef hij
ook de omroep doen en was daar
mee al die jaren "de stem" van de
Pasar Malam Besar.
Ook al was hij dan een totok, een
volbloed Hollandse jongen, hij
heeft niet lang nodig gehad om
zich in de Indische wereld in te le
ven. Om zich eigen te maken wat
de verschillen tussen Indisch en In
donesisch zijn. Vaak ergerde hij
zich nog meer dan ik, wanneer
collega-journalisten die begrippen
in hun verslaggeving van de Pasar
Malam, klakkeloos door elkaar
haalden.
Natuurlijk probeerde ik hem over
te halen om eens mee te gaan naar Indo
nesië en met eigen ogen het land te zien,
waar de Pasar Malam zijn oorpsrong had
gevonden. Hij wilde graag, maar zijn li
chamelijke conditie hield hem tegen. Ein
delijk, in 1986 - het jaar waarin hij 40
was geworden - waagde hij het. En net
als bij de Pasar Malam was het volgens
mij liefde op het eerste gezicht. Dat
bleek vooral toen we in de bergen wa
ren aangekomen. Ik zie hem daar nog
zitten: genietend van het uitzicht zei hij,
dat hij daar best zou willen wonen. En
ook, dat hij meer dan ooit begrip had
voor de nostalgie van Indische mensen
hier in Nederland.
Vanaf 1986 vond hij dat hij Hmiddels "te
Foto: Loek Zuyderduin
Dick was in het dagelijks leven journalist,
sinds 1982 bij de Volkskrant. Begin fe
bruari van dit jaar vertrok hij voor een
reportagereis naar Indonesië in het ka
der van het boekenweekthema "Het
prachtig Rijk van Insulinde". Drie weken
later stond mijn reis gepland.
Hoewel onze reisroutes ver
schillend waren, hadden wij
met elkaar afgesproken, dat wij
een poging zouden doen elkaar
te ontmoeten. En zo kwam het
op vrijdag 13 maart, de dag
waarop in Nederland Dick's
laatste artikel in de Volkskrant
verscheen, toch nog tot een
lunchafspraak op Bali. Ik
schrok toen ik Dick zag. Hij
was toen net tien dagen hevig
ziek geweest en hij was sterk
vermagerd. Maar hij peinsde er
niet over om vroegtijdig naar
Nederland terug te keren. Zo
was Dick: hij weigerde patiënt
te zijn. Het samen eten was
zoals ik dat al jaren gewend
was. Gezellig, vertrouwd en el
kaar snel op de hoogte bren
gend van wat we tot dan toe
gedaan hadden. En natuurlijk
plannen makend, elkaar weer
ideeën gevend. De tijd vloog
om en we moesten afscheid
nemen. Vijf dagen later, op
woensdag 18 maart, overleed
Dick op 45-jarige leeftijd in
Malang, de stad waar hij graag
wilde gaan wonen.
De Stichting Tong Tong ver
liest in hem een loyaal en integer be
stuurslid, maar vooral een goede vriend.
Wij zullen hem heel erg missen
ELLEN DERKSEN
Voorzitter Stichting Tong Tong
42