Heus VAN J) [KI <S i MH (HI §11 (HI EN PINGEN PIE MISSCHIEN VOORBIJGAAN EINDEXAMEN - SPEKKOEK - PERKOETOET Het eindexamen voor de middelbare scholen is weer in volle gang. Dat wil zeggen, het Centraal Schriftelijk (CS). Ei genlijk doen ze tegenwoordig het hele jaar door examen door middel van School Onderzoeken (SO). In de herfst, in januari, en rond Pasen. Kortom voor de ouders een chaos, voor de scholieren een stressjaar. Bij een schoolonderzoek gaan ze alleen maar naar school om een repetitie te maken. Gemiddeld twee uur per dag. Voor de rest zijn ze vrij, om te Ieren wel te verstaan. Er zijn leerlingen die in zo'n week overvallen worden door het bekende vakantiegevoel (volle dig uit hun ritme) van uitslapen, even stappen, thuis tot laat voor de televisie hangen en tussendoor even leren. O.K. de stof voor de repetities is meer dan voor een normaal proefwerk. Het SO wordt officieel in de aula gehouden (als training voor het CS). Het cijfer staat en telt mee voor je eindcijfer. De boeken lijst kan je na het SO vergeten. 'Geluk kig, ik hoef nooit meer te lezen', hoor je dan en vervolgens duiken ze in een goed boek. Het is tenslotte niet voor je lijst, dus is lezen weer leuk. Deze manier van examen doen lijkt, in vergelijking tot de examens van voor de mammoetwet vóór HBS, MMS, Mulo, etc., een stuk makkelijker. De stof wordt in gedeelten geleerd. Je krijgt een cijfer en je leert verder. Al die cijfers tellen mee, je hebt dan een eerlijker beeld. Vroeger kon je een heel schooljaar lang op een laag pitje werken en tegen de examentijd, vooropgesteld dat je brains en vooral discipline en concentratiever mogen had, al je kunnen in de strijd gooien. Had je dan geen examenvrees of verschrikkelijke last van zenuwen dan haalde je het, met de hakken over de sloot. Voor kinderen die wel daarmee behept waren was het een complete ramp. Het hele jaar hard gewerkt, fan tastische cijfers. Resultaat een slechte examenlijst en niet geslaagd. Niet eerlijk dus. Er valt dus heel veel te zeggen voor de examens nu. Als de resultaten van je SO's gemiddeld zeven zijn, kan je nog een hoop verknallen op het CS, dan heb je het toch nog gehaald. Aangezien het CS bekend staat als heel moeilijk door de jaren heen, spoor je je kinderen natuurlijk aan vooral goede cij fers voor de SO's te halen. Je moet dan het vakantiegevoel uitbannen. Iedere dag roepen hoe belangrijk het is en als een soort KNIL-sergeant iedere dag dezelfde riedel afdraaien als ze thuiskomen. 'Hoe ging het?'. 'Kan ik niets over zeg gen, moeilijk.' 'Morgen heb je eco II (handel) hè?' (Ik heb een lijstje). 'Ja, ik geloof het wel'. 'Heb je alle dictaten en boeken die je nodig hebt'. 'Moet ik even kijken, maar eerst even uitrusten en eten, ja?' Na een uur ga je weer vragen. 'Oh ja, ik zal even kijken. Ik heb mijn dictaat uitge leend, maar weet niet meer aan wie'. Daar word ik dus niet goed van. Weer een uur later heeft hij alles bij elkaar. Ik vraag me dan wel af, wat als ik nou niet daar achterheen zou zitten? Dan zou hij het zelf doen, of niet? Al lui geworden door een moeder, die voor hem denkt. Zelfstandig denken en doen toch? Ik neem het risico niet. Achttien jaar oud, eigen studiefinanciering op eigen bankre kening. OV-jaarkaart verplicht, ook voor kinderen die naast school wonen. Vol wassen. Nadenken over consequenties? Fiets niet op slot, gejat. In de kroeg je jas uitdoen, naast je neerleggen met walkman erin. Walkman gejat. Wel ver ontwaardigd, dan schouders ophalen, soedah, het is nu eenmaal zo. Alles van gespaarde centjes gekocht. Dan zou je toch waakzaam zijn, zeker als je weet dat het gebeuren kan. Hoe dan volwas sen?? Op de warmste dag in mei is het exa men begonnen. Kom thuis van de redac tie. Buiten hoor ik de Housemuziek al bonken op het ritme van m'n hart.(Gelukkig werken alle bu ren ook overdag). Wordt ik heel onrustig van. Voor mij is het geen muziek. Zelfs om op te dansen, waar ik toch dol op ben lijkt het me niks. Onrust, alleen maar onrust. 'Hutmuziek' noem ik het wel eens. Je raakt in een soort trance, zoals de primitieve volksstammen in Afrika, urenlang dezelfde tam-tam. Kan niet meer denken. Maar dat is de bedoe ling. Ze leggen me regelmatig uit wat er mooi aan is. Doe echt mijn best. Houd van alle soorten muziek. Heb inmiddels besloten dat Techno-House niets voor mij is. Gabber-House ook niet. Mellow- House heeft nog wel iets melodieus, maar alles is gejat. Bestaande muziek wordt gemixed met die allesdoor dringende bassen van House. Van ieder muziekstuk kan je House maken. De juiste apparatuur en een handig ventje, meer heb je daarvoor niet nodig. Als ik binnenkom zitten ze zoet te wer ken aan de eettafel, mijn zoon met een vriend. HAVO doen ze. Hun gezamen lijke passie? Snowboarden. Thee hebben ze gezet. Spekkoek erbij. Als ik mijn wenkbrauw ophaal gaat de muziek zachter. We drinken de pot thee leeg. Zij vertellen over geschiedenis. On derwerp: Europese integratie. Ingewik keld. Weinig interessant voor hen. Ab stract. Al weken knip ik uit kranten alle artikelen daaromtrent. Ik vertel over een nieuwe krontjong-CD. Wat is dat? Ik laat horen. Ze moeten lachen. Vertel over het bandje van de perkoetoet. Zes tig minuten lang alleen de perkoetoet. Een prachtig bandje. Laat horen. Ze kij ken me verbaasd aan. Vriend heeft drie perkoetoets thuis. Echt waar??? Dan in eens, volledig afgeleid, krijgen ze een brainwave.'Dat is te gek voor een hou- senummer. Dat moeten we maken'. Vriend heeft alle apparatuur thuis. Ze bassen al mee met de perkoetoet. Klinkt echt wel. 'Na het Centraal toch??', poog ik voor zichtig. Stil. Nee, ja natuurlijk na het Centraal, dat is dan het tweede wat we gaan doen. Eerst die grote houseparty en dan die opname maken.' Eerste dag van het Centraal Schriftelijk een Nederlandse tekst. Onderwerp? 'Emancipatie in de zorgsector'. Hoe krijg je het verzonnen. Kasian zo'n volwassen tekst te moeten verklaren. STEUR

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1992 | | pagina 40