Heus
VAN J) [KI <S i MH (HI §11 (HI
EN PINGEN PIE
MISSCHIEN VOORBIJGAAN
EINDEXAMEN
- SPEKKOEK - PERKOETOET
Het eindexamen voor de middelbare
scholen is weer in volle gang. Dat wil
zeggen, het Centraal Schriftelijk (CS). Ei
genlijk doen ze tegenwoordig het hele
jaar door examen door middel van
School Onderzoeken (SO). In de herfst,
in januari, en rond Pasen. Kortom voor
de ouders een chaos, voor de scholieren
een stressjaar. Bij een schoolonderzoek
gaan ze alleen maar naar school om een
repetitie te maken. Gemiddeld twee uur
per dag. Voor de rest zijn ze vrij, om te
Ieren wel te verstaan. Er zijn leerlingen
die in zo'n week overvallen worden
door het bekende vakantiegevoel (volle
dig uit hun ritme) van uitslapen, even
stappen, thuis tot laat voor de televisie
hangen en tussendoor even leren. O.K.
de stof voor de repetities is meer dan
voor een normaal proefwerk. Het SO
wordt officieel in de aula gehouden (als
training voor het CS). Het cijfer staat en
telt mee voor je eindcijfer. De boeken
lijst kan je na het SO vergeten. 'Geluk
kig, ik hoef nooit meer te lezen', hoor je
dan en vervolgens duiken ze in een goed
boek. Het is tenslotte niet voor je lijst,
dus is lezen weer leuk.
Deze manier van examen doen lijkt, in
vergelijking tot de examens van voor de
mammoetwet vóór HBS, MMS, Mulo,
etc., een stuk makkelijker. De stof wordt
in gedeelten geleerd. Je krijgt een cijfer
en je leert verder. Al die cijfers tellen
mee, je hebt dan een eerlijker beeld.
Vroeger kon je een heel schooljaar lang
op een laag pitje werken en tegen de
examentijd, vooropgesteld dat je brains
en vooral discipline en concentratiever
mogen had, al je kunnen in de strijd
gooien. Had je dan geen examenvrees of
verschrikkelijke last van zenuwen dan
haalde je het, met de hakken over de
sloot. Voor kinderen die wel daarmee
behept waren was het een complete
ramp. Het hele jaar hard gewerkt, fan
tastische cijfers. Resultaat een slechte
examenlijst en niet geslaagd. Niet eerlijk
dus. Er valt dus heel veel te zeggen voor
de examens nu. Als de resultaten van je
SO's gemiddeld zeven zijn, kan je nog
een hoop verknallen op het CS, dan heb
je het toch nog gehaald.
Aangezien het CS bekend staat als heel
moeilijk door de jaren heen, spoor je je
kinderen natuurlijk aan vooral goede cij
fers voor de SO's te halen. Je moet dan
het vakantiegevoel uitbannen. Iedere dag
roepen hoe belangrijk het is en als een
soort KNIL-sergeant iedere dag dezelfde
riedel afdraaien als ze thuiskomen.
'Hoe ging het?'. 'Kan ik niets over zeg
gen, moeilijk.'
'Morgen heb je eco II (handel) hè?' (Ik
heb een lijstje). 'Ja, ik geloof het wel'.
'Heb je alle dictaten en boeken die je
nodig hebt'. 'Moet ik even kijken, maar
eerst even uitrusten en eten, ja?'
Na een uur ga je weer vragen. 'Oh ja, ik
zal even kijken. Ik heb mijn dictaat uitge
leend, maar weet niet meer aan wie'.
Daar word ik dus niet goed van. Weer
een uur later heeft hij alles bij elkaar. Ik
vraag me dan wel af, wat als ik nou niet
daar achterheen zou zitten? Dan zou hij
het zelf doen, of niet? Al lui geworden
door een moeder, die voor hem denkt.
Zelfstandig denken en doen toch? Ik
neem het risico niet. Achttien jaar oud,
eigen studiefinanciering op eigen bankre
kening. OV-jaarkaart verplicht, ook voor
kinderen die naast school wonen. Vol
wassen. Nadenken over consequenties?
Fiets niet op slot, gejat. In de kroeg je jas
uitdoen, naast je neerleggen met
walkman erin. Walkman gejat. Wel ver
ontwaardigd, dan schouders ophalen,
soedah, het is nu eenmaal zo. Alles van
gespaarde centjes gekocht. Dan zou je
toch waakzaam zijn, zeker als je weet
dat het gebeuren kan. Hoe dan volwas
sen??
Op de warmste dag in mei is het exa
men begonnen. Kom thuis van de redac
tie. Buiten hoor ik de Housemuziek al
bonken op het ritme van m'n
hart.(Gelukkig werken alle bu
ren ook overdag). Wordt ik
heel onrustig van. Voor mij
is het geen muziek. Zelfs
om op te dansen, waar ik toch dol op
ben lijkt het me niks. Onrust, alleen
maar onrust. 'Hutmuziek' noem ik het
wel eens. Je raakt in een soort trance,
zoals de primitieve volksstammen in
Afrika, urenlang dezelfde tam-tam. Kan
niet meer denken. Maar dat is de bedoe
ling. Ze leggen me regelmatig uit wat er
mooi aan is. Doe echt mijn best. Houd
van alle soorten muziek. Heb inmiddels
besloten dat Techno-House niets voor
mij is. Gabber-House ook niet. Mellow-
House heeft nog wel iets melodieus,
maar alles is gejat. Bestaande muziek
wordt gemixed met die allesdoor
dringende bassen van House. Van ieder
muziekstuk kan je House maken. De
juiste apparatuur en een handig ventje,
meer heb je daarvoor niet nodig.
Als ik binnenkom zitten ze zoet te wer
ken aan de eettafel, mijn zoon met een
vriend. HAVO doen ze. Hun gezamen
lijke passie? Snowboarden.
Thee hebben ze gezet. Spekkoek erbij.
Als ik mijn wenkbrauw ophaal gaat de
muziek zachter. We drinken de pot thee
leeg. Zij vertellen over geschiedenis. On
derwerp: Europese integratie. Ingewik
keld. Weinig interessant voor hen. Ab
stract. Al weken knip ik uit kranten alle
artikelen daaromtrent. Ik vertel over
een nieuwe krontjong-CD. Wat is dat?
Ik laat horen. Ze moeten lachen. Vertel
over het bandje van de perkoetoet. Zes
tig minuten lang alleen de perkoetoet.
Een prachtig bandje. Laat horen. Ze kij
ken me verbaasd aan. Vriend heeft drie
perkoetoets thuis. Echt waar??? Dan in
eens, volledig afgeleid, krijgen ze een
brainwave.'Dat is te gek voor een hou-
senummer. Dat moeten we maken'.
Vriend heeft alle apparatuur thuis. Ze
bassen al mee met de perkoetoet. Klinkt
echt wel.
'Na het Centraal toch??', poog ik voor
zichtig. Stil. Nee, ja natuurlijk na het
Centraal, dat is dan het tweede wat we
gaan doen. Eerst die grote houseparty
en dan die opname maken.'
Eerste dag van het Centraal Schriftelijk
een Nederlandse tekst. Onderwerp?
'Emancipatie in de zorgsector'. Hoe krijg
je het verzonnen. Kasian zo'n volwassen
tekst te moeten verklaren.
STEUR