BRIEVEN OVER... li t DAT NOOIT MEER! of EIND GOED, AL GOED! Nangka Tjeleng i 1 over het niet doorgaan van de aanvanke lijk geplande vijfde studiedag in 1993 vanwege gebrek aan financiën. Den Haag, 18 juni. Voor de tweede dag moest 30,- wor den betaald voor welk bedrag men die dag toegang tot de Pasar Malam Besar had, twee lezingen en de première van de documentaire 'Stille intocht' kon bij wonen. Tevens bestond de mogelijkheid om de tentoonstelling over 'De repatrië ring' te bezichtigen. 's Ochtends vertelde de schrijver F. Springer over zijn reis met horten en stoten naar Nederland en verhaalde Lilian Ducelle over haar eerste aankomst in Nederland, het Amerikaans avontuur en haar terugkeer naar Nederland. Uitgaande van het principe 'open staan voor ieder initiatief m.b.t. het Indische' voor wat de tentoonstelling en docu mentaire betrof, konden ook hierbij vraagtekens en aanhalingstekens ge plaatst worden. De tentoonstelling in de grote tent was nogal magertjes, ondanks de op het eerste gezicht grote aantal foto's. Wie in de Pasar-krant op pagina 4 en 5 over de tentoonstelling had gelezen zou meer verwachten dan hoofdzakelijk foto's van KNIL-militairen en hun gezin nen die in 1951 'repatrieerden'. De 'brug' (wat meer op een onaf iets leek) was meer een speeltoestel voor kinderen om op en af te rennen dan een symbolisering van de reisduur en een maal bovenaan beland was er weinig te zien (tenzij het de symbolische bedoeling van de bedenkers van de tentoonstelling was dat er aan het einde van de reis Nederland) weinig spectaculairs te zien was). De documentaire 'Stille intocht'. Wie op pagina 6 van de Pasar-krant over de documentaire had gelezen, had hem enerzijds in het echt niet meer hoeven te zien omdat de documentaire niet méér liet zien dan wat erover geschre ven stond; anderzijds lieten de oude filmbeelden duidelijk de betuttelende Hollandse manier van hulpverlening zien. Aardig waren de filmbeelden van de aan komst van de Captain Cook en de Waterman, de kledinguitreiking in het kamp Budel en van Indische mannen die omgeschoold werden op de Rijkswerk plaats. Ontroerend was het beeld van een Indische vrouw die les kreeg in de juiste manier van het schillen van aardappelen: hulpeloos zat ze met een aardappel en een mes in haar handen. Afgezien van Lilian Ducelle kwamen slechts drie andere 'repatrianten' aan het woord die enkele minuten mochten vul len met hetgeen zij te zeggen hadden. Te weinig minuten film was aan hun woor den besteed maar misschien was het niet de bedoeling van de filmmakers dat zij de hoofdrol hadden. MG De bundel artikelen naar aanleiding van de derde studiedag (1991) getiteld 'Spo ren van een Indisch verleden' 25,-) is te bestellen bij het LISWO, Wassenaar- seweg 52, 2333 AK Leiden, telefoon: 071-273785. De videoband van de documentaire 'Stille intocht' (speelduur 50 minuten, prijs 49,50) is verkrijgbaar bij Boek handel/Toko Moesson. Met belangstelling heb ik de artikelen in Moesson no. 20, 1991 gelezen over de nangka celeng of wel de nongko- pendem. In Garum, bij Blitar namelijk, mocht ik een nangkaboom aanschou wen, met de vruchten beneden aan de stam. Bij mijn vraag hoe de eigenaresse van die nangkaboom het zo netjes had klaargespeeld om de vruchten zo laag mogelijk te laten uit komen, antwoordde zij, dat er een flinke inkeping met het kapmes ge maakt moest worden. Na verloop van tijd komt er dan een loot tevoor schijn, beneden de inkeping. Dat is dan het vruchtbeginsel, dat kan uit groeien tot een hele tros nangka's. Als men de foto goed bekijkt dan ziet men in de stam nog talrijke littekens van andere inkepingen, die eerder zijn ge maakt. Nu denk ik, dat als men zo laag mogelijk een wond met het kapmes in de stam maakt, daar een begin gemaakt is met de zogenaamde nangka celeng. Dit is mijn theorie. J. BIVER De komende maanden zullen er ongetwijfeld lezers zijn die op hun vakantie bestemming in binnen- of buitenland of zelfs in een ander werelddeel dingen meema ken waarvan zij achteraf zeggen: 'dat NOOIT meer!' als het een onaangename erva ring betreft of'eind goed, al goed' als alles toch nog op zijn pootjes terecht is geko men. In het september-nummer willen wij aan dit soort vakantie-ervaringen aandacht besteden. Mocht u een verhaal hebben dat u met anderen wilt delen, stuur dit dan VOOR 15 augustus a.s. naar de redactie. Uw inzending liever niet langer dan twee handgeschreven vellen of een A4-tje.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1992 | | pagina 13