Em/7y was niet echt knap of te mooi zoals sommige vrouwen in tele visie- of tijdschriftreclames. Gewoon als ieder ander meisje was ze ook niet Wat het precies was wist Gilbert niet maar toen hij haar voor het eerst ontmoette in de boekenzaak waar hij pas werkte, sloeg zijn hart even over. Hij werkte op de afdeling Engelstalige literatuur, wat varieerde van gedichten en detectives tot romans en wat hijzelf noemde 'de echte schrijvers'. je zult regelmatig met Emily te maken hebben', had zijn baas ge zegd toen hij haar aan Gilbert voorstelde. Al jarenlang kwam ze naar haar favoriete boekenzaak op zoek naar een bepaald werk waarover ze in buitenlandse tijdschriften had gelezen. Soms infor meerde ze telefonisch en kwam vervolgens een paar dagen later langs om het door haar bestelde op te halen. Overdonderd had ze hem. Misschien omdat ze Indisch was en hij nog nooit op een Indisch meisje was gevallen. Hij vond ze meestal nogal anstiel en afgezien daarvan werd je niet verliefd op iemand van je eigen soort; iemand die een zusje of een nichtje van je kon zijn daar mocht je wel gevoelens voor hebben maar je hart mocht er niet sneller van gaan kloppen. Bij de eerste ontmoeting had hij haar gevraagd of ze naar Emily Dickinson was vernoemd waarop ze op dat moment niet had ge reageerd. Een maand na hun eerste kennismaking was hij haar op de twee wekelijkse boekenmarkt in de stad weer tegengekomen. Ze zag er goed uit, dat was het Niet echt knap, niet echt mooi, ze was zich zelf, zonder al te veel make-up en niet bijzonder gekleed, een beetje ouderwets zelfs, maar toch... Gilbert kwam er niet uit waarom zijn hart sneller klopte als hij haar zag. Ze liet hem een boek zien dat ze tegen een spotprijs had gekocht en hoe het kwam wist hij niet meer maar opeens vertelde ze hem over hoe ze als meisje van zes haar moeder door een auto-ongeluk had verloren, dat haar vader hertrouwd was met een Nederlandse weduwe met kinderen en dat ze zich altijd bij die vrouw en haar kinderen een buitenstaander had gevoeld. Waarom had ze hem dit alles verteld. De eerste keer had hij am per met haar gesproken en nu had ze hem zoiets persoonlijks toe vertrouwd, waarom die openheidGilbert voelde zich een beetje verlegen met wat ze hem had verteld, hij wist er niet goed raad mee. Hij voelde sympathie voor haar, geen medelijden maar ergens kon hij met haar meevoelen omdat hij het nakomertje van de fami lie was. Hij had gefantaseerd over haar. Ze droeg een gouden ring om haar linker ringvinger en hij had haar een begripvolle oudere man toe bedacht; waarom wist hij niet Als hij alleen was, zonder Marjanne en de kinderen, dacht hij aan haar, zich afvragend waar of met wie ze was. Op het werk dwaalden zijn gedachten regelmatig naar haar af en als een Indisch meisje met Emily's postuur zijn richting uit kwam, kreeg hij het soms een beetje benauwd. Gilbert moest er niet aan denken dat Emily vrij was. Als ze voor hem bereikbaar zou zijn, zou het leven voor hem nog gecompliceer der worden dan het al was. Hij zou zijn vrouw en kinderen niet in de steek laten voor een ander zoals Rob, Marjanne's ex, zes jaar geleden had gedaan. De afgelopen jaren waren voor Gilbert niet eenvoudig geweest Het viel hem niet mee om van de ene op de andere dag bijna non stop met twee kleine kinderen geconfronteerd te worden, en nu de oudste dertien was, in opstand tegen alles en iedereen om hen heen, had hij helemaal moeite om zich te beheersen en verlangde hij er naar de jongen soms een flink pak rammel te geven opdat hij niet meer zo brutaal zou zijn tegen Marjanne en hem. Waarom maakte Emily iets in hem los? Wat zou hij met haar wil len? Vriendschap? Liefde? Een kind, een eigen kind? Drie jaar gele den had hij er met Marjanne over gepraat en ze had gezegd: 'we hebben toch twee kinderen?' Als hij er aan terugdacht besefte Gilbert dat hij toen door had moeten zetten en haar duidelijk had moeten maken dat hij een eigen kind wilde, een kind van hun tweeën. Maar misschien moest het zo zijn dat Marjanne er eigenlijk niet over wilde praten. Misschien was het wel beter, alleen haar kinde ren, want nu hij Emily had horen praten over zich een buitenstaan der voelen bij haar halfbroer en -zus, zou hij niet willen dat zijn kind zich later zo zou voelen. En Emily...? Emily was zich waarschijnlijk niet bewust van de gevoe lens die ze bij hem los maakte. Hij stelde zich voor dat hij weer met haar praatte over van alles en nog wat, het ene onderwerp voort vloeiend uit het voorgaande, op een andere manier dan hij met Marjanne altijd praatte. Emily sprak in een ander tempo, met zachte stem, ietwat terughoudend, aarzelend over onderwerpen die voor haar gevoelig lagen. Maar in ieder geval sprak ze er over en herkende hij hoe ze iedere keer een drempel nam om verder te praten. Het kon ook zijn dat Emily geen begripvolle, oudere man had maar een jonge, knappe levensgenieter als levenspartner. Gilbert zag het al voor zich, Emily, met volle teugen van het leven genietend, een swingende blonde jongen aan haar zij... Nee, dat kon eenvoudigweg niet, ze zou zich dan zo anders voordoen dan ze was... tenzij ze zich bij hem anders gedroeg dan bij haar partner... Het was koopavond en de zomeropruiming zorgde voor nogal wat aanloop op zijn doorgaans nogal rustige afdeling. Terwijl hij zijn bestellingen/ijst bijwerkte keek hij af en toe naar de giechelende da mes van de British Women's Club en de opgeschoten Amerikaanse scholieren die bij de tafel met afgeprijsde boeken stonden. "Gilbert.." sprak een vrouwestem. Hij keek op en zag Emily met een Indische jongen naast zich staan. "Ik wil je voorstellen aan Rick, mijn vriend". Gilbert drukte hem de hand. "Ik heb het tweede boek van Amy Tan voor je achtergehouden", sprak hij tegen Emily, "het was 't laatste exemplaar met die mooie omslag; de tweede druk is al binnen maar die omslag is niet zo mooi, je wilde dat boek toch hebben?" Toen Emily en Rick een kwartier later hadden afgerekend en de af deling hadden verlaten kon Gilbert weer opgelucht adem halen. Rick was een heel gewone jongen als hijzelf, niet bijzonder, niet knap, niet lelijk, niet groot, niet klein. Hij had niks op Rick aan te merken. Rick kon een broer van hem zijn en met de vrouw van je broer praat je, lach je; je luistert als er problemen zijn maar je pikt die vrouw niet van je broer af, dat deed je gewoonweg niet. Emily en haar vriend pasten bij elkaar en het was wel goed zo, bewonde ring van een afstand, misschien af en toe een ftjn gesprek maar ver der niet. 33

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1992 | | pagina 33