s°t*°poJC"Qfs
O
BIJ DE VOORPLAAT (foto: Oorlogsgravenstichting)
TUSSEN TOEN EN STRAKS
Daar ergens bij die oranje daken zitten we, niet letterlijk natuurlijk, want
we zitten in Nederland en niet in Jakarta. Maar daar ergens in het heden,
tussen verleden en toekomst in. In een huis met een oranje dak, een huis
uit de jaren dertig, veertig met genoeg kamers voor de kinderen die nu al
lang het huis uit zijn. Wij kinderen gaan af en toe terug naar dat ouder
lijk huis, zien de potloodstrepen op het behang die aangeven hoe groot we
op die datum waren: 132 cm, 148 cm, 154 cm.
INDISCH
DOCUMENTATIE
CENTRUM
Sommigen zijn niet in een huis met een
oranje dak gaan wonen. Geen geld om
te kopen, een flat is gemakkelijker. En de
kinderen die in die flats zijn opgegroeid
willen nu juist in een huis met een oranje
dak wonen, een oud huis of een nieuw
huis, maar geen flat.
Verleden, heden en toekomst. Sommi
gen die wij liefhadden hebben een laatste
rustplek hier op de voorgrond gevon
den. Zij hadden een verleden, een heden
en een toekomst. In herinnering leven zij
voort.
Het leven van de meesten speelt zich af
tussen de voorgrond, het midden van de
foto en de flats in de verte. Tussen ver
leden en heden voor wie niet meer ge
looft in een toekomst. Tussen heden en
toekomst voor wie het verleden een
voorbije zaak is. Maar is het reëel om zo
te denken. Heeft het verleden ons niet
gemaakt tot wat wij vandaag de dag zijn
en is het heden niet het verleden van de
toekomst.
Het Indisch Wetenschappelijk
Instituut (tel. 070 - 354 55 01)
en het
Indisch Familie Archief
(tel. 070 - 351 26 02)
samen het
Het adres is Prins Mauritslaan 36;
2582 LS Den Haag en de opening
stijden zijn maandag t/m donder
dag van 0.930 - 14.00 uur. Boven
dien elke eerste zaterdag van de
maand van 10.00-12.00 uur.
Er is iets vreemds aan de hand met som
migen van ons. Vreemd in de zin van af
wijkend van het merendeel der. Der Ne
derlanders, der Indischen, der Europea
nen of wie dan ook. Het is niet iets wat
uitsluitend bij de zogenaamde 'Indische
tweede generatie in Nederland' voor
komt, want ook elders op deze wereld,
bij personen die niets met het Indische
te maken hebben komt het voor. Bij
hen beroert het verleden, het heden en
de toekomst de geest en dan gaat het
niet alleen om het nabije verleden, de
kinderjaren, maar ook om het verdere
verleden van oma en opa en soms nog
verder. Terug van de hoge flats naar de
huizen met oranje daken, naar de namen
op de begraafplaats - als ze nog te vin
den zijn - en nog verder terug in de tijd.
Terug naar de roots is dan een serieuze
zaak en niet iets om lacherig een opmer
king over te maken. Men grijpt terug
naar het verleden - hoe ver dan ook -
om iets uit het heden te verklaren, om
het heden beter te begrijpen, waar men
ook woont, in wat voor huis of in wat
voor land dan ook.
Diep doorgefilosofeerd is het dan een
kwestie van leven en dood. Iemand leeft,
uit die persoon en een ander wordt een
volgende generatie geboren. De eerste
generatie sterft, de volgende generatie
brengt weer een volgende generatie
voort, wordt zelf de vorige generatie,
sterft en zo zijn leven en dood met el
kaar verbonden.
Het is ook een kwestie van overleven.
Een man die zijn vrouw overleeft, een
vrouw die haar man overleeft. Na het
wegvallen van de partner moet doorge
gaan worden met leven, men moet een
verlies zien te overleven anders wordt
men aan anderen overgeleverd. En wie
aan een ander overgeleverd is, wie zich
overgeleverd laat worden aan een ander
overleeft het niet. Gedaan is het met de
eigen wil, het denken, het handelen.
Het is daarom ook nodig om af en toe
stil te staan bij het heden, bij het verle
den, bij wat de toekomst ons brengen
zal. Een moment van bezinning, reflectie.
Niet stil staan om niet meer verder te
RECTIFICATIES
In het juli-nummer stond bij de
foto's van twee logeeradressen (pag.
17) als afzender T. Koek uit Rotorua
vermeld; dit moet zijn T. Koch.
In het juli-nummer (op pagina 36)
Ernestine Burk als kleindochter van
de hoornblazer Leonard van Laar
genoemd; zij heet echter Ernestine
Burt.
In het artikel "De verkiezingen in
Indonesië" (Moesson 15 juli 1992,
pag. 39) is een fout geslopen. Bij de
zetelverdeling werd abusievelijk ge-
meid dat de PDI 156 zetels kreeg.
Dit moet zijn 56.
In de overl. adv. van Mw. Gutten-
berg in Moesson van 15 juli 1992 is
bij het corresp.-adres verzuimd het
tel. nr. te vermelden. Dit moet zijn:
mw. C.W.Ch. Baker-Maaskamp,
Gerstkamp 47, 2592 CN Den Haag,
tel. 070-3855663.
Onze excuses hiervoor.
gaan, maar stil staan om kracht te putten
uit (het verleden) en de toekomst tege
moet te treden, doorgaan met leven. En
het zijn zij die op 15 augustus aanwezig
zijn bij het Indisch Monument in Den
Haag, zij die overleefd hebben en die
niet opgeven, toen niet, nu niet, noch in
de toekomst.
MADELEINE GABELER
Ons reservefonds voor moeilijke dagen!
Moesson wil geen subsidie. Het wil voor
bestaan alleen als U dat wilt. Met uw
steun poekoelen wij teroes!
Hieronder laten wij onder hartelijke
dankzegging aan alle schenkers, de ver
antwoording volgen van de giften die zijn
binnengekomen voor het reservefonds
voor Moesson over juni 1992
J. Biver 70,-; W. Boverhof 25,-; A. Burg
10,-; M. Burger 100,-; Mw. A.M.H. de la
Croix-Schiffer 15,-; Mw. A.A.C. Degros
54,60; J.H.P. v. Diggelen 25,-; Mw. T.
Heijman 10,-; B.K.Jacobs 100,-; J.C.L.
Jansz 10,-; Ronald D. Lindgreen 100,-;
R. Mariouw 70,-; R. Nederlof 100,-;
A. Overdijkink 25,-; Mw. I.F. Pauwels-
Walrich 20,-;J.J. Schlette-Bonjer 100,-;
R.Chr. Schnelle 10,-; Mej. L.A.V. Simao
10,-; A. v.d. Star-Valberg 10,-; J. Willem-
sen Sterckx 20,-; NN 150,-.
Totaal ontvangen in juli 1992
voorPTP ƒ1.084,60
Totaal ontvangen in juli 1992
voor Bruine Bus 117,-
2
