EVEN EEN FOTO NEMEN
Vroeger was het: "Je moet een blits
gebruiken! Stil houden die camera!
Jah ilah, mana jouw blits?" Tegen
woordig, met een auto-alles toestel is
het een stuk gemakkelijker. Auto-
focus, dus de kans dat de foto on
scherp is, is nihil (zegt de brochure).
Automatische flits als het nodig is,
dus geen donkere plaatjes meer
(zegt de brochure), ledereen kan
foto's maken, speciale kennis is niet
nodig, dus een toestel kopen en foto
graferen maar!
Voordat we op vakantie gaan eerst
wat kiekjes thuis schieten.
Een foto van het geliefde huisdier maken
dat zo lekker in de zon zit. Maar natuur
lijk op het moment dat je wilt afdrukken
geeuwt het dier, draait meneer of me
vrouw het hoofd weg of besluit dat het
tijd is voor een uitgebreide was- of krab-
beurt. Laat maar, vanavond maar een
foto maken met flits. Het beestje zit ein
delijk stil, "klik" en negen van de tien
keer, ook al zit er een anti-rode ogen
chip in de camera, lijkt meneer of me
vrouw op een bezeten dier uit een hor
ror-film.
De kinderen fotograferen, leuk voor la
ter, toch? Op het moment dat je wilt af
drukken steekt de een z'n tong uit, een
ander kijkt niet naar de camera, een
derde beweegt nèt zijn hoofd en wordt
op de foto een wazige vlek. Nog hopelo
zer wordt het op een verjaardag als de
hele familie bij elkaar op de foto gezet
wordt. Niet zo stijf kijken, lachen! Say
cheese! Tante Lies is al ompong en wil
niet zonder tanden vereeuwigd worden.
Oom Berts hoofd wiebelt een beetje
vanwege zijn hoge leeftijd, tante Emmy
wil liever zonder bril op de foto en het
hulpmiddel laat afdrukken op haar neus
en wangen achter. Kinderen en kleinkin
deren erbij, hoe meer mensen op een
foto hoe leuker, toch? Een kwijlende
baby op schoot, peuters die hun hand op
opa's neus doen, een kleuter die hard
begint te huilen en natuurlijk zijn er altijd
lui die net hun ogen dicht hebben of die
roepen 'wat?' of 'nu?' op het moment
dat de camera 'klik' zegt.
Tot zo ver het fotograferen in de huise
lijke omgeving.
We gaan op vakantie en het toestel gaat
mee. Negen van de tien keer is de
vrouw degene die op vakantie met een
tas sjouwt waar ook spullen van/voor
de man in zitten zoals papieren zak
doekjes, kauwgum, het geld, rijbewijs,
notitieboekje plus balpen, platte
grond, reserve sigaretten, een zaklan
taarn. Dit heeft als resultaat foto's
met tante Mien op een paadje omge
ven door prachtige planten en bloe
men... en haar tas; tante Mien op de
boulevard... en haar tas; tante Mien op
een terrasje achter een glas wijn op tafel
en op die tafel staat ook... haar tas.
En wat is leuker om met zonnige plaatjes
thuis te komen als het in Nederland tij
dens je afwezigheid grijs weer is geweest?
Als de zon fel schijnt en de fotograaf
staat met zijn rug naar de zon (niet tegen
de zon in fotograferen, toch?), kijken
mensen op de foto moeilijk of met toe
geknepen ogen. Denken sommigen slim
te zijn door hun zonnebril op te zetten,
dan vraagt men later: 'wie zijn dat met
die zonnebrillen op?' Die zon, heerlijk fel
is hij in de tropen, maar ook vervelend
hard zijn de schaduwen op straat, op ge
zichten van mensen, op mooie muren
van huizen dus nèks zie je op de foto te
rug van wat zo mooi was.
Tips voor het er in slagen een goede,
mooie foto te maken kan ik u niet geven,
't Is een kwestie van geluk. Met een re
delijk goeie camera, met redelijk goeie
belichting en een onderwerp dat mee
werkt zal er een redelijk goede foto tot
stand komen. (Natuurlijk wel een werk
zame batterij in het toestel stoppen an
ders houdt alles op!)
MG
Vele romans vol heimwee over het
oude Indië en sateh gambeng...
In de Haagsche Courant van 21 augustus
jl. stond een artikel over het feest dat bij
de Indonesische ambassade werd gege
ven ter gelegenheid van de 47ste viering
van de Onafhankelijkheidsdag.
"Gedempte klanken van de gamelan, be
geleid door een ruisende regen. Het had
een tafereel kunnen zijn uit een van de
vele romans vol heimwee over het oude
Indië".
Het is teleurstellend dat de verslaggever
van de Haagsche Courant de fout maakt
om iets Indonesisch te associëren met
Indië en dit weer te associëren met
heimwee naar het oude Indië: een ste
reotiep denkbeeld wat allang achterhaald
is.
Verder maakt het artikel melding van
eet- en drinkkraampjes "waar stroop
soesoeh, sateh gambeng, kroepoek en
spekkoek rijkelijk voorhanden waren".
Als met sateh gambeng sateh kambing
bedoeld werd, waarom heeft de verslag
gever de moeite niet genomen om de
juiste naam te checken en als hij niet ze
ker van de naam was, had kunnen wor
den volstaan met het woord sateh.
Tot slot maakte het artikel melding van
(oud) politici die naar Djakarta waren
Ziet u in een krant of tijd
schrift een bericht m.b.t.
lnd(ones)ische zaken waarvan
u denkt: "hoe deze?", stuur
het ons op voor plaatsing in
de rubriek "Hoe deze!?"
geweest of nog gingen: met behulp van
een tijdmachine?
Als u van lekker pelan-pelan houdt,
dan raden we u onze snelkookrijst
aan. Samen met de nasigroenten van
Conimex, ons kalkoen nasi- of bami
vlees en ons bami groente pakket in
een wip in de wok. Nog wat plakjes ba
naan eroverheen en jammie-jammie.
Met de krante-advertentie van Albert
Heijn zijn we het eens om het bij tijd en
wijle rustig aan te doen, maar met zijn
snelkookrijst, bami-groentepakket en
nasi-/bamivlees moet toch snel gewerkt
worden. Overigens: wa.t is de bedoeling
van een bamigroentepakket? Hier op de
redactie weten we geen raad met de
grote stukken ui, de brede repen prei en
wat doen die tomaat en taugé er toch
bij?
Doe 't 'ns pelan-pelan, piano piano
of op je dooie akkertje...
48