INDO-ROCK IS EEN FICTIE
Laatst vond ik in de brievenbus weer
een uitnodiging voor een zogeheten
Indo-Rock avond en opnieuw was ik
verwonderd over de term Indo-Rock
die de laatste jaren zo geprezen en
gebezigd wordt. Ik wil er nu wat losse
opmerkingen over maken en als musicus
meen ik dat met recht te mogen doen.
Allereerst: wat is Indo-Rock? Antwoord:
Rock-muziek uit de Verenigde Staten en
Engeland die tot op de noot en in klank
door Indo's werd en wordt nagespeeld.
Met andere woorden: een imitatie van
muziek van anderen. En wanneer men
zo nodig wil spreken van Indo-Rock, dan
zou men, gezien de huidige multi-raciale
samenleving, ook moeten spreken van
Turko-Rock, Marokko-Rock, Ghana-
Rock enz.
Indo-Rock is niets anders dan naapen en
dat zo goed mogelijk en dat ook door
de eigen muzikale cultuur te negeren. Ik
doel hier op de krontjong. Krontjong
was inferieur, krontjong was niet actu
eel, Chuck Berry bijvoorbeeld wel. Maar
wat men niet besefte, was dat Chuck
Berry een neger was die zijn eigen
muziek, zijn opvatting van de blues
omzette in een specifieke beat. ZIJN
muziek!
De bekende Timorees, dus géén Indo,
Andy Tielman is een van de heel weini
gen die eigen muziek heeft gemaakt.
Origineel, pittig en goede arrangemen
ten. Eenzame hoogte bereikte hij met
zijn broers, maar niet voor lang want de
zalen zaten bomvol Indo-muzikanten die
alles afkeken en zo snel mogelijk de
groep imiteerden. Voor de dancingbazen
was dat natuurlijk heel aantrekkelijk,
daar de imitators goedkoper waren dan
Tielman en toch dezelfde muziek maak
ten. De Tielman-sound all over! Andy
Tielman kon niet anders dan steeds
maar opnieuw in zijn fantasie duiken om
met nieuwe dingen te komen om aan de
top te blijven. Uiteindelijk raakte hij
gefrustreerd en heeft nooit de plaats
gekregen die hij verdiende. Dit overi
gens mede 'dankzij' protectie van (discri
minatie door???) de Nederlandse Rock-
scene. Maar hoe dan ook: de Indo-bands
werden op hun beurt weer goed bestu
deerd door Hollandse muzikanten en
omdat die betere (financiële) mogelijk
heden en relaties hadden, was het voor
hen nét iets gemakkelijker bekend te
(aquarel van F. van Bindsbergen)
worden. Duitsland werd daarom het
Mekka voor de Indo-muzikant. Ze wer
den daar redelijk goed betaald en von
den er een enthousiast publiek. Een
erkenning die de Indo-muzikant brood
nodig had. Alle spannende en smeuïge
verhalen die tegenwoordig verteld wor
den gaan dan ook over de tijd in
Duitsland. Dat geeft niets, maar ook de
Duitse periode heeft niets toegevoegd
aan het zogeheten Indo-Rock repertoi
re.
Maar dan: het had alles zo heel anders
kunnen zijn. Maar gelukkig is het nog
niet helemaal te laat. Het kan nog jon
gens, maar alleen als je iets van jezelf
doet, hoe simpel ook. Als het maar
eigen werk is, als het maar écht Indo is.
Geen geïmiteer meer van wie ook. Zélf
iets smaken, dat wat je voelt. Dat is het.
Dat is Indo-Rock.
ROB BOEKHOLT
Indo-Rock, als die term dan zo nodig
moet worden aangehouden, slaat op
'gevoelige' muziek, in welke maat of beat
ook gespeeld. Naar mijn mening zou het
begrip Indo-Rock moeten slaan op een
specifieke avond, dus NIET op de
muziek, waarop Indo-bands spelen en
waar lekker wordt gegeten. Indo-Rock
is géén muziek. Helaas niet. Indo-Rock
als muziek is een fictie. Indo's hebben
weinig of geen eigen composities nagela
ten om te mogen spreken van een Indo-
Rock cultuur. Indo-Rock was daarom
ook gedoemd om te verdwijnen. De
kleine opleving van de laatste tijd is
slechts een stukje nostalgie. Het is en
blijft voorbij. Berichten, boeken, films
enz. over Indo-Rock, gooi ze weg, ze
zijn waardeleoos, slechts geënt op het
ego van muzikanten maar zonder inhoud
waar het om zou moeten gaan: muziek.
TIELMAN-CD
Wie f 49,90 overmaakt op postbank
rekening 15 69 279 t.n.v. Ligtvoet
Grammofoonplaten B.V.,
Kopermolen 42 te Leiden o.v.v.
Tielman-CD komt in het bezit van
een CD met 17 nummers van live
optredens van de Tielman Brothers
in de jaren zestig in Duitsland.
Verzamelaars en andere liefhebbers
kunnen dan genieten van nummers
als 'Hello Catarina', 'Java Guitars',
'Guitar Man' en 'Hawaiian War
Chant'.
13
