Indonesisch nieuws PLANT BOMEN, ZEGT SOE- HARTO TEGEN HET VOLK RENOVATIE GRAF DIPO NEGORO TWEE TE HUUR TAXI-FIETS VERKEERSHULP I Tijdens een kletterende regenbui heeft President Soeharto begin januari het jaar 1993 uitgeroepen tot Indonesië's Milieu Jaar. Als start van de nationale campagne om het milieu te beschermen, plantten de president en vice-president Sudharmono banyan-bomen op een stuk grond aan het Monas-plein. Leden van het kabinet en andere hooggeplaatste figuren aan schouwden het planten van de Ficus ben- jamina variegatun die plaatselijk bekend is onder de naam Beringin Putih. De plechtigheid markeerde ook het herbe- planten van het Merdeka Park dat om het Nationaal Monument ligt en het bebossingsprogramma zowel in de hoofdstad als in Indonesië's overige 26 provincies. Gedurende 1993 zal iedere provincie een miljoen bomen krijgen. "Ik doe een beroep op het Indonesische volk om deel te nemen aan dit program ma dat onszelf ten goede komt", zei Soeharto, er aan toevoegend dat een gezond groen land voorkomt dat dieren en planten uitsterven, terwijl het toeris ten aantrekt. Soeharto zei dat de 'Een Miljoen Bomen- beweging', die door de regering is gelan ceerd, als uiteindelijk doel heeft het behoud van een harmonieuze en geba lanceerde relatie tussen de mens en zijn omgeving. "Economische groei zou gesteund moeten worden door een goed milieu", voegde hij er aan toe. In totaal werden er 1000 bomen in het park geplant, waaronder 459 bomen van verschillende soorten uit alle 27 provin cies in Indonesië. Elk van deze bomen heeft een label met zijn plaats van her komst en de naam van de persoon die hem heeft geplant. Het bestuur van Zuidwest Sulawesi heeft besloten tot de renovatie van het graf van de in 1855 gestorven nationale held Dipo Negoro die na de afloop van de Java-oorlog naar Sulawesi werd verban nen. Ook het oude Nederlandse Fort Rotterdam in Ujung Pandang, dat uit de V.O.C. tijd stamt en een van de belang rijkste toeristische bezienswaardigheden van deze stad is, is in dit plan betrokken. Een jongen zwaait met twee vingers naar passerende automobilisten in Jl. Pakubuwono (Zuid-Jakarta) om aan te geven dat hij en zijn vriend hun diensten aan bieden aan automobilisten die over de Jl. Sudirman, Jl. Gatot Subroto (Zuid-Jakarta) of Jl. Thamrin (Jakarta Centrum) willen rijden, die alleen toegankelijk zijn voor auto's met drie passagiers. De jongens krijgen tussen de 500 en 1000 Rupiah voor deze dienst. Gewoonlijk verlaten de jongens de auto's zodra deze de zone, waarvoor de drie-passagiers-bepaling geldt, zijn binnengereden. Eenmaal in deze zone, kunnen de automobilisten namelijk hun weg zonder zorgen vervolgen. MU - V XV Een emmer-verkoopster betaalt een bedrag om naar haar bestemming gereden te worden achterop een fiets in Tanjung Priok (Noord-Jakarta). Sedert de afschaffing van becaks in 1990, bieden veel fietsers en bromfietsers hun transportdiensten aan tegen een laag bedrag. Deze fietser vertelde dat hij per dag wel 7000 Rupiah kan verdienen. Napi, vroeger een becakrijder, neemt geld aan van een automobilist die hij helpt bij het indraaien van Jl. Bank (Zuid-Jakarta). Napi en veel andere voormalige becakrijders werden inofficiële verkeershulpen nadat hun becaks niet meer in de hoofdstad mochten rijden. 14

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1993 | | pagina 14