VANDAAG W. PONSEN Prachtig, zo'n zonsopkomst aan de Oostkust van Pangandaran. De mannen op de foto praten misschien over wat de dag hun zcd brengen. De ene man met zijn voet rustend op zijn koffertje gaat waarschijnlijk uit werken, de andere man misschien ook, of niet. Misschien praten ze over hun vrouw, de kinderen, de boot die ze gemist hebben, of de bus die maar niet wil komen. Misschien praten ze over dingen in het leven die ze anders zouden willen zien. Boekbinderij BIJ DE VOORPLAAT (Foto: H. van Lawick van Pabst) STICHTING HULP AAN LANDGENOTEN INDONESIË Denk aan uw landgenoten in Indonesië voor wie het leven een grote zorg is. Nassau Zuilensteinstraat 9 U A, IM 8 2596 CA DEN HAAG HALIN Tel. 070 - 324 54 67 GIRO 308 Amerika heeft een nieuwe president, een president van mijn generatie, alhoe wel Bill Clinton een tiental jaren ouder is dan ik. We zijn in die zin van dezelfde generatie dat we de Tweede Wereldoorlog niet hebben meegemaakt en hebben onze ouders horen praten over... minder goede tijden. In onze tienerjaren zijn we opgegroeid met 'muziek met een boodschap'. Opgegroeid in de jaren zestig hebben we geluisterd naar de vertolking door Aretha Franklin van het Otis Red ding-lied waarin gevraagd werd om R-E-S-P-E-C-T voor de zwarte mens. Gefascineerd hebben we gekeken en geluisterd naar de indringende uitvoe ring van het lied 'Freedom' door de eveneens zwarte zanger Richie Havens op het Woodstock Festival. Bob Dylan zong over veranderende tijden in 'The times they are-a-changing'. Op lawaaie rige wijze maakte de Engelse formatie The Who in het lied 'My generation' kenbaar dat mensen (de oudere genera tie) probeerden hen naar beneden te halen om allerlei redenen. In de jaren zeventig had de jaren zestig generatie nog steeds een boodschap. David Crosby, Graham Nash, Stephen Stills en Neil Young zongen in 1970 dat ze de wereld konden veranderen (We can change the world! Rearrange the world!) in het lied 'Chicago'. John Lennon wilde de vrede een kans laten hebben in 'Give Peace a Chance' - te vroeg werd hij een tiental jaren later vermoord. De formatie Fleetwood Mac bezong in de tweede helft van de jaren zeventig in 'Don't stop thinking about tomorrow' dat morgen eerder komt dan je denkt en dus moet je altijd aan morgen denken. Rond de jaren tachtig lieten zangers als Joni Mitchell, Jackson Browne en John Hall weten dat kernenergie ook niet alles was. In 'Chinese café' zong Joni onder andere over geld voor uranium 2 (nucleaire fabrieken) dat de kleine dor pen en het platteland deden veranderen; de Indianen werden opnieuw van hun land beroofd. Jackson en John wezen op de gevaren van plutonium in 'Plutonium is forever' en maakten hun liefde voor al wat leeft, de natuur, het milieu en hun bezorgdheid over kernenergie kenbaar in 'Power'. 1993, de inauguratiefeesten ter ere van Bill Clinton en Al Gore. De artiesten zijn wat ouder geworden, maar Fleetwood Mac zingt nog even krachtvol Clinton's campagnelied 'Don't stop thin- kin' about tomorrow' en Aretha Franklin, inmiddels rond de vijftig jaar oud, zingt nog steeds vol vuur en vlam R-E-S-P-E-C-T, terwijl Tipper, de vrouw van Al Gore, meezingt. Of er iets in Amerika onder Bill Clinton werkelijk verandert, ik weet het niet. Maar er is denk ik weer hoop onder de mensen; de mensen zijn in beweging gekomen en vierden samen feest in Washington: oud én jong, blank én zwart. De zwarte lei der dominee Martin Luther King Jr. sprak ooit in een redevoering de legend arische woorden: 'I have a dream'. Een droom hebben is niet genoeg. Het is goed een droom te hebben, want zolang je een droom hebt, heb je nog hoop. Zelf iets ondernemen om bij te dragen aan de verwezenlijking van die droom, daar komt het op aan. En er is denk ik geen beter moment dan aan het begin van de dag om de beslissing te nemen en tegen jezelf te zeggen: vandaag zal ik iets dóen, ik zal vandaag aan iets beginnen wat ik al lang had willen doen, maar ik heb altijd gewacht tot een ander het zou doen. Van uitstel komt afstel en we kun nen, ieder mens kan een steentje bijdra gen om (al is het maar een beperkt deel van) de wereld veranderen. MADELEINE GABELER J. van Gojenstraat 291 2526 RK Den Haag tel. 070 - 380 20 95 Inbinden van boeken, tijdschriften, en documenten. Ook restauraties. Warm aanbevolen door Moesson en I.W.I. Ons reservefonds voor moeilijke dagen! Moesson wil geen subsidie. Het wil voortbe staan alleen als u dat wilt. Met uw steun poekoelen wij teroes! Hieronder laten wij onder hartelijke dank zegging aan alle schenkers, de verantwoor ding volgen van de giften die zijn binnenge komen voor het reservefonds voor Moesson over januari 1993. A. van Ast f 12,50; W. Boverhof f 25, A. Burg f 10,M.A.H. de la Croix-Schiffer f 15,R.B. van Duuren f 10,H.G. Giroth f 25,L. van Haaften (Canada) f 100,50; M.D. Hanegraaf-Mannot f 10,A. Haze- voet-Tijm f 100,T. Heijman f 10,J.C.L. Jansz f 10,;J.A.C. Kruijt f 25,R. Ma- riouw f 70,J.S. Ockerse-Blits f 100, M. van Regensburg f 25,A. v.d. Star- Valberg f 7,50; E. Suiverkoop f 50,A.M. v. Swieten (Auckland-Nw Zeeland) f47,50; E. Taal f 85,J. Willemsen-Sterckx f 10, Totaal ontvangen in januari I 993 voorPTP f748,— Totaal ontvangen in januari I 993 voor Bruine Bus f 496,60 w.o. Kerstkrandjang f 50,

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1993 | | pagina 2