BRIEVEN a
OVER...
Protestants Christelijke Stichting
Bejaardencentrum Zonnehof
Dansen in Bandung (Moesson 15 dec. 1992)
Naar aanleiding van het artikel over
Ernst Willems: 'Nog zoveel te doen'
(Moesson 15 december 1992) en zijn
activiteiten bij bovengenoemd centrum,
ontvingen wij een brief van Eveline
Samuels (hoofd activiteitenbegeleiding
Zonnehof), waarin zij de opzet van 'de
wekelijkse woensdag' nader uiteen zet,
omdat lezers bij het woord koempoelan
wellicht denken aan landelijke koempoe-
lans, terwijl de juiste benaming van deze
woensdagen is: 'Dagopvang voor
Indische en Molukse Ouderen'.
Ook stelt zij uitdrukkelijk dat er niet
gebingo'd wordt.
"De Dagopvang voor Indische en
Molukse Ouderen is door de gemeente
Tilburg erkend en wordt gehonoreerd
met een structurele subsidieverlening.
De Dagopvang is in 1989 opgericht met
als doel een specifieke opvang te verle
nen aan in de eerste plaats de
Indische/Molukse bewoners van het
bejaardencentrum en daarnaast aan
Indische/Molukse ouderen nog zelfstan
dig wonend in Tilburg en omstreken
maar niet meer in staat zijnd om o.a.
sociale contacten te leggen, sociale con
tacten te onderhouden.
Verder is gebleken dat wij verschillende
deelnemers helpen om van de zgn.
'drempelvrees' af te komen ten aanzien
van het wonen in een bejaardencentrum.
Bijvoorbeeld bieden wij de deelnemers
gelegenheid om mee te doen aan een
activiteit zoals 'Meer bewegen voor
ouderen', welke in eerste instantie
bedoeld is voor de bewoners van
'Zonnehof. Door de integratie, het in
contact komen met bejaardencentrum
bewoners, door de accommodatie, zich
in een bejaardencentrum bevinden, zijn
deelnemers een bepaalde vrees gaan ver
liezen en de deelnemers die uiteindelijk
om verschillende redenen niet meer zelf
standig konden blijven wonen, hebben
hierdoor geen extreme aanpassingsmoei
lijkheden verkregen toen zij terecht kwa
men in het bejaardencentrum.
Deelnemers van de Indische/Molukse
Dagopvang komen ook uit andere ver
zorgingstehuizen omdat die tehuizen
geen specifieke Indische activiteiten
organiseren."
Mevrouw C.E. Michielsen-Baljon schreef ons: "Ik ontving bij de Kerstpost uit
Australië een brief van Loekie Hoffman (uit de keuken van Struiswijk) met een aantal
foto's.
Loekie's eigen kinderen hebben geen belangstelling voor deze foto's en ikzelf herken
er niemand op, maar ik mag ze van Loekie weggeven, dus doe ik dat aan Moesson.
Ik vraag de aandacht vooral voor de feestgangers in Homann (1950) op de eerste
foto. De allervoorste jongedame Xenia Voogt is inmiddels overleden; zij pleegde zelf
moord. In Hotel Homann zong zij in de band van Joop Grosveld.
Feest in Homann in 1950
Nu schrijft Loekie (op de foto het meisje met de harten) dat ze een heleboel foto's
heeft, die de familie van Xenia mag hebben, als die er tenminste prijs op stellen.
Lezers die Loekie Hoffman willen schrijven kunnen hun brief adresseren aan: Loekie
Waegers-Hoffman, 3 Erie Place, St. Clair, N.S.W., Australia 2759.
8
