Ach, Ed...
OP TOURNEE
DOOR NEDERLAND
VANAF DE ZIJGALERIJ
\*v
20
mei
Hemelvaartsdag Arnhem
(Westervoort), zaal Hugen
27
mei
Amsterdam, Marcanti Plaza
30
mei
Dordrecht, Circle Studio's
03
juni
Enschede, Twentehallen
05
juni
Groningen
10
juni
Geleen, de Hanenhof
17
juni
Utrecht, Jacobitheater
24
juni
Waalwijk
02
juli
Vlissingen
De nieuwe CD van
Andy Helman getiteld
'I can't forget you?' is
NU verkijgbaar in alle
platenzaken.
Nu was Ed du Perron niet tevreden
over het Indië van de jaren 1936-1939,
de tijd die hij daar na lange afwezigheid
doorbracht. Hij liep over van kritiek, hij
blaakte van ergernis en hartgrondige
veroordeling - en dan was hij impone
rend van uitdrukkingsvermogen. De
brieven die hij in de jaren aan zijn vrien
den schreef waren vermorzelend. Ten
opzichte van bijna alle Europeanen, ook
de mensen die in die tijd argeloos in
Indië woonden, hard werkten, fatsoen
lijk leefden en geen N.S.B.'ers waren.
Die mensen wisten gelukkig niets van
Du Perron's brief aan jeugdvriend Adé
Tissing:
Het land heeft drommels veel liefs, maar
de Europeesche samenleving is beneden
alles. Of tweederangs, of valsch, laf en
ploertig: alles zuiver op positie en geld
ingesteld.
Hij vond dan ook het kringetje intellec
tuelen dat 'hem met achting bejegende'
een oase in de wereld van 'ploertigheid
en mensen van het poepsoort', zoals hij
het zelf uitdrukte. Hun 'bekrompen eng
heid' is hem 'onverdragelijk ik heb dan
gewoon het gevoel dat ik me encanail
leer door nog met ze om te gaan.'
In Tjitjoeroeg, logerend temidden van
een plantersgemeenschap, voelt hij zich
eenzaam tussen 'het vee allerlei onbe
nullige wezens en dat is eenzamer dan
een paradijsvogel in een strontput.'
Ach Ed, niet zo razen en beuken. Laat je
elitebewustzijn, je verbazingwekkende
arrogantie, je 'zelfgekozen gevoelens van
superioriteit' die je in anderen zo ver
guist, even rusten. Laat rusten de vele
onverwerkte bitterheden en rancunes in
jezelf, niet het minst vanwege het mislo
pen van de ouderlijke erfenis die je aan
zienlijk dacht en die op niets uitliep.
Wat betekende het aardse slijk toen
veel voor je; wat heeft het van toen af
aan veel voor je betekend.
Laat toch even af, Ed. Het land Indië had
toch drommels veel liefs, dat zei je zelf,
het had zelfs drommels veel aardige
mensen, naast het vee en die van het
'poepsoort'. Mijn oom Henri bijvoor
beeld die je, als je hem ontmoet had,
onmiddellijk ingelijfd zou hebben bij het
vee, maar die heus aardig was. Hij was
het type van een roodverbrande, zwoe
gende werkezel van een planter, nota
bene lid van de Soos en de Kunstkring.
Hij werkte, heel ordinair, hard voor zijn
gezin en was humaan en bereikbaar
voor zijn ondergeschikten, dus gewoon
een burgerlijk fatsoenlijk mens.
Toegegeven, hij was te gemakkelijk in de
omgang, gastvrij, hulpvaardig, onkritisch.
Hij lustte graag zijn dagelijkse split en
zijn biertje bij de rijsttafel en hij had een
waarderend oog voor vrouwen.
Kortom, een onbenullig wezen, Ed,
inderdaad geen gezelschap voor een
paradijsvogel. Maar toch aardig, daar blijf
ik bij.
Helaas Ed, je kritiek was ook vaak raak;
er was genoeg aan te merken op de
Indische samenleving, zoals op alle men
selijke samenlevingen, zeker de kolonia
le, ook de niet-Europese. Misschien zijn
de zweepslagen die je de Europeanen
daarginds toediende zo striemend
omdat je leed onder het verlies van het
Indië van je jeugd. Is het rijkeluiszoontje
van vroeger misschien voorbijgegaan aan
wat de bittere, altijd platzakke, van dag
geldersloontjes en vriendenhulp levende
volwassene zo dwars zat?
Ach Ed, als je je daarginds maar had wil
len encanailleren met gewone mensen
die niet zo hoog vlogen als jij, dan zou
den je brieven en artikelen beduidend
anders geweest zijn, maar niet minder
boeiend. Misschien meer begripvol,
humaner, dichter bij de mensen van
Indië?
GREET GAUDREAU
Voor boekingen en/of informatie kunt u bellen naar:
"BACK"-stage Production Promotion Agency
tel. 01626-87744/83264 of 013-369476
33
