macht van het getal. Een winnaar bij elk
debat, bij elke maatregel. Voorbeelden te
over om deze macht te illustreren en
een argument kan niet zo massief dom
zijn, als er maar vele zwakbegaafden
dezelfde argumenten hebben, dan krijgen
zij hun gelijk en hun zin.
De farmaceutische industrie vooral is
geïnteresseerd in aantallen. Hoe groter
de markt in de zin dat een groot aantal
mensen een bepaald soort medicijn
nodig zouden hebben, hoe groter de
bereidwilligheid is in deze industrie om
in research te investeren. Er zijn vele
rokers en niet-rokers en als gevolg van
de macht van het getal werd en wordt er
naar beide kanten onderzoek gedaan.
Aan de ene kant de wetenschappers
anti-roken en aan de andere kant de
research van de tabaksindustrie. De
grote aantallen dus van rokers en niet-
rokers bepalen het hoe, wat, wanneer,
waarom en daarom van de onderzoekers
en van het wetenschappelijk beleid.
Longkanker als direct gevolg van het
roken, daaraan wordt meer en meer
getwijfeld. Het is wel zo dat predisposi
tie, zeg maar aanleg voor kanker in de
familie, door het roken de kans op het
krijgen van longkanker wordt verveel
voudigd. De tabaksindustrie, de weten
schappers van die industrie zullen
bewuster en directer naar zo'n conclusie
hebben gewerkt dan de wetenschappers
van de club van anti-rokers. Wat door
het gezamenlijk onderzoek wel bevestigd
werd en bij vele mensen nog niet zo
bekend, is het feit dat roken een kolos
sale risicofactor is voor het krijgen van
hart- en vaatziekten. De bal rolt verder,
bij de vele rokers zijn er vele mensen,
die te vet eten en vele, vele mensen
worden nu in onze tijd oude mensen en
de groep, die potentieel hart- en vaat
ziektelijders kunnen worden groeit dage
lijks en dus wordt er ongelooflijk veel
onderzoek gedaan op dit gebied. De
macht van het getal heeft dus wel dege
lijk zijn nut en levert uiteindelijk ook wel
iets op. Een aantal vormen van kanker
kunnen worden genezen. Diabetes (sui
kerziekte) is nu een wat ongemakkelijke
zaak maar men kan er goed mee leven
en er oud bij worden. Infectieziekten,
vóór de tijd van het antibioticum een
grote 'killer', is in onze tijd hooguit ver
velend en lastig. Dus wij gaan nu niet
meer dood aan roodvonk of longontste
king of bloedvergiftiging behalve in een
zeer klein aantal uitzonderingsgevallen
wanneer bijvoorbeeld zo'n infectieziekte
als complicatie boven op een andere
ziekte zich manifesteert.
Ook bij ziekte en leven, bij genezing en
dood is er marktwerking, zo heet dat
toch? Denken mensen er aan te kunnen
verdienen dan is er een scala van activi
teiten. Het klinkt zo wat onsympathiek
maar het is toch een goede zaak die
marktwerking in de geneeskunde. Er
worden zegenrijke vindingen gedaan
zoals nieuwe medicijnen, nieuwe opera
tietechnieken, nieuwe en betere metho
dieken om tot een snelle diagnose te
komen. Het is een ramp te noemen wan
neer je het slachtoffer wordt van een
ernstige ziekte of wanneer je door een
ongeluk wordt getroffen. Toch durf ik te
zeggen dat deze mensen voor zover het
mogelijk is en het in onze macht ligt,
goed worden behandeld in de zin van
onderzoek, diagnose en therapie. Het
blijft echter mensenwerk met alle feiten
en falen van dien.
Tegenover dat geweld van de macht van
het aantal staat een kleine groep van
spierziekten, die te klein is om 'interes
sant' te zijn voor de afdelingen onder
zoek in de geneeskunde, met name is er
geen marktwaarde om het vele geld dat
elk onderzoek kost eraan te besteden.
Spierziekten zijn zo'n beetje derde
wereldgebied in de geneeskunde. Kom je
bij de dokter en klaag je over spierpijn of
spierzwakte dan wordt er wel bedenke
lijk gekeken, maar Onze Lieve Heer zal
die dokter horen brommen, dat is zeker.
"Warm houden en een paar dagen veel
rusten", dat zijn vaak de woorden voor
een start van soesah, onbegrip en ver
driet. Er zijn neuro-musculaire ziekten,
dus een spierziekte waarbij de spier is
ziek geworden omdat het neurologische
deel van de spierwerking, het ruggemerg
bijvoorbeeld in eerste instantie ziek
werd. De multiple sklerose is daarvan
een voorbeeld, mensen spreken van MS.
Maar ook de perifere zenuw kan oor
zaak zijn van deze vorm van spierziekte,
na een ongeluk bijvoorbeeld of door ver
giftiging. De hersenen kunnen ook oor
zaak zijn. Na een hersenvliesontsteking
of bij een hersentumor kunnen de spie
ren daar gevolgen van ondervinden. Bij
de myositiden is enkel de spier ziek.
Meestal een gevolg van een virusinfectie,
ook een allergie kan de oorzaak zijn. De
spinale musculaire atrofieën, meestal
wordt gesproken over de SMA groepen,
deze gaan van I tot 4, zijn de meest ern
stige vorm van spierziekte. Groep 3 en 4
van deze ziekte, waaronder de amyotro-
fe lateraal sklerose, meestal afgekort tot
ALS leiden in korte tijd tot een ver
schrikkelijke dood omdat in wezen de
mens met deze ziekte zich niet ziek
voelt, maar zijn lichaam gevangen weet in
een koker van niet werkende spieren
waardoor spreken en bewegen niet
meer mogelijk zijn, maar ook de meest
elementaire vormen van spierwerking
zoals het slikken en ademhalen niet meer
mogelijk zijn.
De bovengenoemde spierziekten hebben
gemeen dat snelle diagnostiek nog steeds
een vrome wens is. Veel misverstanden
tussen hulpverlener (voornamelijk de
artsen) en zieke zijn daarvan het gevolg,
komt men uiteindelijk tot een diagnose
dan is de patiënt al heel vaak vernederd
en gekleineerd: "Kom toch! Wees nu
flink! ledereen heeft wel eens spierpijn
en tegen zwakke spieren moet je oefe
ningen doen ook al doen die spieren pijn
en dat je steeds maar valt en de dingen
uit je handen laat vallen is onachtzaam
heid", en dan te weten dat een aantal
van deze beklagenswaardige mensen na
ongeveer twee jaar dood is als gevolg
van die 'aanstellerij'. De laatste jaren is
men geneigd al die spierziekten onder de
noemer te brengen van auto-immuun
ziekte. Het lichaam is als het ware aller
gisch voor zijn lichaamsdelen, in dit geval
de dwarsgestreepte spieren van gelaat,
hals en nek en romp en ledematen. De
z.g. gladde spieren van de inwendige
organen zijn niet ziek en worden in hun
functie niet aangetast door de antigeen-
antilichaam reactie welke het lichaam
ziek heeft gemaakt en wij een allergie
noemen en in het geval van de spierziek
te noemen de artsen het een auto-
immuun ziekte. Een therapie tegen aller
gische reacties is er niet. De reactie
wordt door medicijn onderdrukt, zo je
wil kan dat ook een therapie worden
genoemd. Laat ik proberen het uit te leg
gen, maar simpel is het niet, ikzelf heb er
tijden en tijden over gedaan om het te
begrijpen. De allergische reactie, de
antigeen-antilichaam reactie, wordt
onderdrukt door medicijn die wij kennen
onder de verzamelnaam anti-allergische
medicatie. Met antigeen wordt bedoeld
de oorzaak van de ziekte en het antili
chaam probeert het antigeen te vernieti
gen. Het is deze reactie die dus in wezen
een zinvolle reactie is van het lichaam,
die de mensen ziek maakt. Het is gemak
kelijk te begrijpen dat wanneer je weet
welk antigeen of agens de ziekte veroor
zaakt, je vele stappen verder bent in de
bestrijding van de ziekte. Je kan dan
gericht naar een therapie werken en zo
de auto-immuun reactie het meest effec
tief bestrijden. Wat nu dus gedaan wordt
als vorm van therapie is de onderdruk
king van de reactie en dat heeft nog wel
eens andere minder aangename conse
quenties door de bijwerkingen van de
middelen waarmee de reactie onder
drukt wordt.
Het zich realiseren dat er zieken zijn in
uiterste nood is een begin, dan volgt de
conclusie dat er snel en veel actie nodig
lees verder op pag. 38
35
