CAREL FREDERIK WINTER De vader van de Javaanse Pers Mè DOOR Y.B. SARIYANTO SISWOSOEBROTO Carel Frederik Winter werd geboren op 7 juli 1799 in Yogyakarta (Midden-Java). Gedurende zijn leven ontwikkelde hij een grote belang stelling voor bet Javaans, de taal van de grootste etnische groep in Indonesië. De reden dat deze taal niet de nationale taal van de Indone siërs is geworden, is de volgende: op 28 oktober 1928 legden de leiders van de toen bestaande organisaties zoals Jong Java, Jong Sumatra, Jong Ambon en Jong Minahasa de volgende eed af: één land, één volk, één taal. Met die eenheidstaal werd bedoeld de taal van de Riauw-Maleiers, de eeuwenoude handelstaal, die gesproken werd van Oost-Madagascar tot Nieuw-Guinea! Deze taal is via het modern Maleis geëvolueerd tot de Bahasa Indonesia, de officiële eenheidstaal van de Republiek Indonesië. 16 Het Javaans bestaat uit enkele taaisoor ten: Ngoko of Laagjavaans: wordt gesproken door het gewone volk en door hoger geplaatsten ten opzichte van lager geplaatsten. Madio is de taal van de middenstand. Kromo of Hoogjavaans: door hen die een lagere sociale positie innemen ten opzichte van personen met een hogere sociale positie. Kromo-ing- gil-woorden worden gebruikt als men spreekt van een persoon, zijn bezittin gen of handelingen enz., wanneer men wil doen uitkomen, dat die persoon bij zonder edel of verheven is. Kromo- deso: wordt gesproken door minder ontwikkelden die Kromo-woorden te pas en te onpas gebruiken, wanneer zij zich deftig willen uitdrukken en zich daarbij ook schuldig maken aan hyper correcties. Dan zijn er nog veel woor den die alleen in hofkringen gebezigd worden: de zogenaamde Javaanse hof taal. Kortom het Javaans is eigenlijk de feodale taal van een standenmaatschap pij die in deze moderne tijden als een heidstaal minder geschikt zou zijn. Als bijvoorbeeld een buitenlandse pastor in Midden- of Oost-Java wil gaan werken, zal hij eerst het Javaans moeten leren en pas als hij die taal goed beheerst, kan hij zich toeleggen op de studie van de Bahasa Indonesia. Als hij eerst het Indonesisch leert en daarna het Javaans, zal hij al zijn wilskracht moeten verza melen, opdat hij zich in het dagelijks leven verstaanbaar kan maken met de Bahasa Indonesia! C.F. Winter was ambtenaar van het residentiekantoor te Soerakarta. Hij was goed bevriend met Ki Ronggowarsito. Deze was de laatste Javaanse 'pudjang- ga', d.w.z. hofdichter, raadsman en 'voorspeller' in dienst van de Soesoe- hoenan van Soerakarta. De liefde van C.F. Winter voor het Javaans was zo groot, dat hij het eerste nieuwsblad in het Javaans uitgaf, Bromomartani genaamd, dat voor het eerst verscheen op 21 maart 1855. De abonnees waren voornamelijk Javanen van adel. Een jaar daarna kwam er een naamsverandering: Bromomartani werd Djoeroemartania berichtgever) en in 1870 kreeg het zijn oude naam weer terug. Het nieuws blad bleef bestaan tot 1932. Het is jam mer, dat er van dat nieuwsblad, dat eerst gestencild werd en naderhand gedrukt, geen enkel exemplaar meer te de graftombe van de heer en mevrouw Winter vinden is in het archief van de 'Monu- men Pers' in Soerakarta, noch in de Nationale Bibliotheek in Jakarta. C.F. Winter mag de vader van de Javaan se pers genoemd worden, ofschoon er tot nu toe nog geen officiële erkenning door de Indonesische regering of de Vereniging van Indonesische journalisten is; toch zal de geschiedenis hem die ere titel verlenen, omdat hij het eerste Javaanse nieuwsblad heeft uitgegeven! Wie de uitgave van Bromomartani heeft voortgezet is niet bekend. C.F. Winter trouwde in 1825 met Jacoba Hendrika Logeman. Zij stierf in 1828 en de heer Winter is nooit her trouwd. Zelf is hij op 14 januari 1859 gestorven. Beide echtelieden zijn begra ven op het Europees kerkhof in Soerakarta. Door toedoen van Javaanse letterkundi gen en van personen die een grote belangstelling voor Javaanse taal- en let terkunde hebben, werden de heer en mevrouw Winter op 30 januari 1984 herbegraven op de begraafplaats Rongowarsito in Palar, district Troethoek, regentschap Klaten, provin cie Midden-Java. Zij liggen nu in één graf tombe, waarboven een prachtig afdak is opgericht in de vorm van een mini- pendopo (=Javaanse ontvangstzaal). De bouw van bovengenoemde tombe is in 1985 mogelijk gemaakt door een bijdra ge van het Koninklijk Instituut voor Taal- en Volkenkunde, afdeling Jakarta. Het graf van het echtpaar C.F. Winter is het enige christelijke op die begraaf plaats. Bij de begrafenis waren o.a. aan wezig: de burgemeester van Soerakarta, een delegatie van de Ambassade van het Koninkrijk der Nederlanden en Pater Sutopanitro S.J., die de gebeden uit sprak. Zij, die bovengenoemd graf willen bezoeken kunnen een verzorgde reis (Yogyakarta, tempelcomplex Prambanan, Papar, Soerakarta) bij een Yogya's reis bureau bespreken. Voor degenen die op eigen gelegenheid gaan, is het niet moei lijk om er te komen. Als zij eenmaal in de stad Klaten zijn, vinden zij altijd wel mensen die de weg daarheen willen wij zen. De enige moeilijkheid die ze op die reis zullen ondervinden, is de taalbarriè re, want de meesten die zij zullen ont moeten, verstaan Engels noch Neder lands.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1993 | | pagina 16