OTCKOes BIJ DE VOORPLAAT (foto:Theo Janssen) De fijnste tijd van je leven Moesson beschikt over een complete logeeradressen- lijst van ongeveer 300 guesthouses, particuliere adressen etc. in Indonesië. Dit boekje is te bestellen door Fl. 10,- over te maken op girorekening: 6685 ten name van Moesson Den Haag, onder vermelding van: Logeeradressen In dit boekje zijn tevens adressen opgenomen van vervoersmogelijkheden voor excursies of privéritten. Ons reservefonds voor moeilijke dagen! Moesson wil geen subsidie. Het wil voortbestaan alleen als u dat wilt. Met uw steun poekoelen wij teroes! De verantwoording voor de Poekoel Pot en Bruine Bus over de maand augustus zal in oktober 1993 gegeven wor den. De zomervakantie is voorbij, de kinde ren gaan weer naar school. Je bent er altijd bij betrokken, of je nou zelf kinde ren hebt of niet. De meisjes op deze september-voorplaat zijn kinderen van nu, die arm in arm de vrolijkheid en zorgeloosheid uitstralen die horen bij een tijd die elk jaar zo omstreeks deze maand weer begint. Elk jaar weer een hoofdstuk uit "de fijnste tijd van het leven", de schooltijd. Bijna ieder mens kan minstens wel een paar leuke anekdotes vertellen over zijn of haar schooltijd, over de een of ande re apestreek van een vriendje of vriend innetje, of over een leuke meester of een lieve juf. Je hoeft helemaal niet sen timenteel te zijn om af en toe een beetje heimwee te hebben naar een tijd waarin je nog zo weinig zorgen had en daarom zo veel lol. Zelfs mensen die niet graag over zichzelf of over hun verleden pra ten, kunnen een eind weg vertellen over die periode van hun leven. Dan komen meestal de leukste verhalen los, en je kunt er altijd van meegenieten, omdat het associaties oproept met je eigen herinneringen. Het is gemeenschappelijk. We hebben dat allemaal gehad, we zijn daar allemaal geweest. Het leukst zijn de verhalen over de rotstreken die werden uitgehaald met de meester, het katte- kwaad tijdens de les, waarbij vooral mannen kunnen doen alsof het de dag van gisteren was. Vrouwen koesteren soms hun leven lang schriften met opstellen, de poëzie-albums volgeschre ven door vriendinnetjes en eerste vriendjes, en andere tastbare momen to's uit die tijd. Sommige lessen werden er zo ingestampt dat men ze na 50 jaar nog steeds kan opdreunen. Misschien was het leuke van die tijd wel juist het feit dat je met z'n allen tegelijk hetzelfde moest leren. Er werd zo dui delijk gezegd wat er van je verwacht werd, en het lag aan je zelf of je er moeite voor wilde doen of niet. Je kon nog dromen over wat je van het leven wilde maken, of je nou ver vooruit keek of alleen maar zo ver als het ijsje wat je straks zou halen nadat de bel was gegaan. Het hele leven is om te leren, zegt men, en na je schoolperiode gaan de lessen gewoon door, zij het in een andere vorm. Maar dan worden het individuele levenslessen, waarvan je je vaak hele maal niet bewust bent dat ze het zijn. Je hebt geen onderwijzer, geen klasgeno ten, er wordt geen huiswerk opgegeven en de enige die weet of je geslaagd bent of niet, ben je zelf. Want als je je les niet goed hebt geleerd, moet je het vroeger of later toch nog eens over doen. Soms je leven lang. Die levenslessen krijg je toch, of je nou vroeger je best hebt gedaan op school of niet. Maar mis schien zijn ze makkelijker te leren wan neer je af en toe terugdenkt aan je échte schooldagen, toen we nog allemaal voor hetzelfde stonden. Toen we samen de stam vormden van een boom met hon derden takken. Bij Moesson worden nog altijd oude schoolfoto's ter publikatie aangeboden door mensen, die op zoek zijn naar vroegere klasgenoten, om oude herinne ringen op te halen, maar natuurlijk ook om te weten hoe het hen verder is gegaan. Want waar ter wereld je ook eindigt, hoe hoog je ook op de ladder bent geklommen, hoe gelukkig je ook bent geworden, ooit was er een tijd waarin iedereen hetzelfde doel had, en die tijd was de fijnste tijd van je leven. VIVIAN BOON LOGEERADRESSEN SERVICE 2

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1993 | | pagina 2