Oorsprong der mystiek DOOR: RAYMOND ABRAHAMS Vanaf heden zult u kennis kunnen maken met een vaste rubriek "Oosterse mystiek". Het ligt in de bedoeling, een beeld te geven over de talloze aspecten der mystiek, teneinde overdenking en discussie te bewerkstelligen. Wij willen ons in deze verhandelingen onthou den van sensatie, speculatie en geloofsovertuigingen. Derhalve zal in de komende verhandelingen géén religie, poli tiek of meningen opgedrongen worden. Evenmin zal gebruik gemaakt worden van dogma's, noch van lyrische zweverijen. De onderwerpen welke besproken worden, zullen van uiteenlo pende aard zijn. Zo kan u lezen over de manifestaties van: hel derziendheid, kleuren, klanken, symbolen, genezing op afstand, witte/zwarte magie, aura's etc.en over filosofie van: de myste- riescholen, het hiernamaals, de gnosis, de ontologie, verleden/heden/toekomst, UFO's, karakters etc. Bovenstaande punten zijn reeds in duizenden boeken beschre ven over de gehele wereld. De verhandelingen die in Moesson aan de orde komen zullen, zoveel mogelijk, de toegevoegde waarde hebben van uitleg der fenomenen met praktische voorbeelden hieromtrent. U wordt van harte uitgenodigd te reageren op iedere verhande ling, doch alleen "gemeenschappelijke" vragen en opmerkingen zullen besproken worden in de volgende verhandeling. De overige reacties zullen persoonlijk door de auteur beant woord worden. osterse mystiek, het woord zegt het al, mystiek uit het oos ten. Opzich een pleonasme als men bedenkt dat het gehele mysticisme uit het oosten afkomstig is. In de loop der eeuwen heeft het zich verspreid over de rest van de wereld. Het woor denboek verklaart het woord mystiek als zijnde "geheimzinnig". Persoonlijk vind ik dit een zeer ongelukkige uitdrukking. Er is niets geheimzinnig aan mystiek, niets raadselachtig of onver klaarbaars. Wél is het zo, dat in de 13e en 14e eeuw, de mystici op bloedige wijze door de kerk werden vervolgd. Om die reden kwamen de mystici en hun leerlingen in het geheim bijeen. Ook waren er door de eeuwen heen "geheime" leringen die gegeven werden aan hen die via een reeks van leringen, beproevingen en inwijding tot de "inner circle" van een mysterieschool kwa men. De mysterieschool heeft tot doel, kennis op te doen van de wet ten en doeleinden van leven en bestaan. Niets geheimzinnigs, maar terecht bedoeld voor hen die het verstandelijke en mentale niveau hadden bereikt om dergelijke lessen op hun juiste waarde te schatten en inzicht te krijgen in de materie. Net zoals onze universiteiten die alleen toegankelijk zijn voor hen, die een adequate vooropleiding hebben gevolgd. De oudste mysteriescholen waar de mensheid (in het alge meen) weet van heeft, vinden hun oorsprong in het Egypte van de 18e dynastie. De geheime leringen werden onderwezen door "verlichte" meesters en hogepriesters (de Kheri Heb). De farao werd eveneens ingewijd in de geheime leringen. Het was Ahmose I (1580 - 1557 v. Chr.) die als eerste farao deze gehei me leringen in zijn privévertrekken liet plaats vinden waardoor op dat moment de eerste mysterieschool ontstond. Zeven farao's na Ahmose I, kwam Amenhotep IV (1378 - 1350 v. Chr.) als elf jarig jongetje op de troon. Door zijn vergevorderde ken nis van de Gnosis (openbaring in de geheime mystieke weten schappen) en wijsheid zou hij de geschiedenis ingaan als ongeëvenaarde farao. Het was met name deze farao, die op zijn vijftiende jaar, het monotheïsme (aanbidding van één God) in de plaats stelde van de alom heersende afgoderij. Deze afgoderij, ondersteund met occulte riten en magie was niet alleen in Egypte, doch ook in de rest van de wereld een bloei ende maatschappelijke bezigheid, in het jaar 1203 v. Chr. wer den ook buiten Egypte mysteriescholen opgericht. Vele mystici, zijn er van overtuigd, dat de vroegste mystieke leraren van Egypte overlevenden waren van de verloren gega- ne continenten: Atlantis en Lemuria. Atlantis was gelegen, waar nu de Atlantische oceaan is, zich uitstrekkend van de Noord Afrikaanse kust tot Schotland met een verbinding naar de oost kust van Amerika, terwijl Lemuria zich bevond, waar nu de Stille Oceaan ligt, zich uitstrekkend van Callifornië naar Oost-China, Indonesië en Zuid Amerika. Zeer veel boeken zijn reeds ver schenen over de verloren continenten, met name die van Atlantis. De vroegste gegevens zijn ons bekend van Plato. Vele theoriën zijn inmiddels de revue gepasseerd. Hier volgt er één van. D e continenten Atlantis en Lemuria waren zo'n 20.000 jaar geleden op een enorm hoog beschavingspijl. 100 spontane helderziendheid, de hoogst mogelijke contemplatie, beheersing van zwaartekracht e.d. waren de ruggegraat van de hogepries ters. Atlantis en Lemuria waren een aards paradijs gedurende eeuwen. Conform de dualiteitscyclus van goed en kwaad, van opbouw en verval, kwam daar een einde aan. Mystieke waar den en mentale vermogens werden op grote schaal aangewend voor negatieve doeleinden. De hogepriesters vielen terug tot het beoefenen van zwarte magie, zij zouden door onderlinge wedijver en egoïsme, het water der oceaan in een krater van het continent Lemuria hebben doen gaan middels mentale krachten. De uitwerking was als honderden waterstofbommen. Het continent ging ten onder, Atlantis met zich meeslepend. Overigens is dit het tijdperk, wat wij heden ten dage noemen "de zondvloed". Jaren daarvoor, zagen oprechte priesters zulks aankomen en vluchtten derhalve naar andere delen der wereld zoals Egypte en China, alsmede Zuid- en Noord Amerika. Daar brachten zij hun meegenomen kennis aan de geselek- teerde, man. Een van de kosmische wetten is: ORDE in het uni versum en schepping. Dit beeldden zij uit in mathematische bouwwerken zoals de piramide en obelisk. Typerend is daarom dat piramides zowel in Egypte als in Zuid Amerika gevonden worden. De bewoners van Atlantis en Lemuria zouden de structurele kenmerken hebben van getinte huidskleur, hoge jukbeenderen en bescheiden afmeting. Daarbij hadden zij kennis en inzicht in de universele natuurwetten. Typerend is, dat dit exact is terug te vinden bij de Zuid- en Noordamerikaanse Indianen, alsmede de Chinezen en Egyptenaren. De Amerikaanse Indianen die in de loop der eeuwen naar het noorden trokken hebben zich voor een groot gedeelte gevestigd in het noorden van Canada en 9

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1993 | | pagina 9