Oorsprong der mystiek
DOOR: RAYMOND ABRAHAMS
Vanaf heden zult u kennis kunnen maken met een vaste rubriek
"Oosterse mystiek".
Het ligt in de bedoeling, een beeld te geven over de talloze
aspecten der mystiek, teneinde overdenking en discussie te
bewerkstelligen. Wij willen ons in deze verhandelingen onthou
den van sensatie, speculatie en geloofsovertuigingen.
Derhalve zal in de komende verhandelingen géén religie, poli
tiek of meningen opgedrongen worden. Evenmin zal gebruik
gemaakt worden van dogma's, noch van lyrische zweverijen.
De onderwerpen welke besproken worden, zullen van uiteenlo
pende aard zijn. Zo kan u lezen over de manifestaties van: hel
derziendheid, kleuren, klanken, symbolen, genezing op afstand,
witte/zwarte magie, aura's etc.en over filosofie van: de myste-
riescholen, het hiernamaals, de gnosis, de ontologie,
verleden/heden/toekomst, UFO's, karakters etc.
Bovenstaande punten zijn reeds in duizenden boeken beschre
ven over de gehele wereld.
De verhandelingen die in Moesson aan de orde komen zullen,
zoveel mogelijk, de toegevoegde waarde hebben van uitleg der
fenomenen met praktische voorbeelden hieromtrent.
U wordt van harte uitgenodigd te reageren op iedere verhande
ling, doch alleen "gemeenschappelijke" vragen en opmerkingen
zullen besproken worden in de volgende verhandeling.
De overige reacties zullen persoonlijk door de auteur beant
woord worden.
osterse mystiek, het woord zegt het al, mystiek uit het oos
ten. Opzich een pleonasme als men bedenkt dat het gehele
mysticisme uit het oosten afkomstig is. In de loop der eeuwen
heeft het zich verspreid over de rest van de wereld. Het woor
denboek verklaart het woord mystiek als zijnde "geheimzinnig".
Persoonlijk vind ik dit een zeer ongelukkige uitdrukking. Er is
niets geheimzinnig aan mystiek, niets raadselachtig of onver
klaarbaars. Wél is het zo, dat in de 13e en 14e eeuw, de mystici
op bloedige wijze door de kerk werden vervolgd. Om die reden
kwamen de mystici en hun leerlingen in het geheim bijeen. Ook
waren er door de eeuwen heen "geheime" leringen die gegeven
werden aan hen die via een reeks van leringen, beproevingen
en inwijding tot de "inner circle" van een mysterieschool kwa
men.
De mysterieschool heeft tot doel, kennis op te doen van de wet
ten en doeleinden van leven en bestaan.
Niets geheimzinnigs, maar terecht bedoeld voor hen die het
verstandelijke en mentale niveau hadden bereikt om dergelijke
lessen op hun juiste waarde te schatten en inzicht te krijgen in
de materie. Net zoals onze universiteiten die alleen toegankelijk
zijn voor hen, die een adequate vooropleiding hebben gevolgd.
De oudste mysteriescholen waar de mensheid (in het alge
meen) weet van heeft, vinden hun oorsprong in het Egypte van
de 18e dynastie. De geheime leringen werden onderwezen
door "verlichte" meesters en hogepriesters (de Kheri Heb). De
farao werd eveneens ingewijd in de geheime leringen. Het was
Ahmose I (1580 - 1557 v. Chr.) die als eerste farao deze gehei
me leringen in zijn privévertrekken liet plaats vinden waardoor
op dat moment de eerste mysterieschool ontstond. Zeven
farao's na Ahmose I, kwam Amenhotep IV (1378 - 1350 v. Chr.)
als elf jarig jongetje op de troon. Door zijn vergevorderde ken
nis van de Gnosis (openbaring in de geheime mystieke weten
schappen) en wijsheid zou hij de geschiedenis ingaan als
ongeëvenaarde farao. Het was met name deze farao, die op
zijn vijftiende jaar, het monotheïsme (aanbidding van één God)
in de plaats stelde van de alom heersende afgoderij. Deze
afgoderij, ondersteund met occulte riten en magie was niet
alleen in Egypte, doch ook in de rest van de wereld een bloei
ende maatschappelijke bezigheid, in het jaar 1203 v. Chr. wer
den ook buiten Egypte mysteriescholen opgericht.
Vele mystici, zijn er van overtuigd, dat de vroegste mystieke
leraren van Egypte overlevenden waren van de verloren gega-
ne continenten: Atlantis en Lemuria. Atlantis was gelegen, waar
nu de Atlantische oceaan is, zich uitstrekkend van de Noord
Afrikaanse kust tot Schotland met een verbinding naar de oost
kust van Amerika, terwijl Lemuria zich bevond, waar nu de Stille
Oceaan ligt, zich uitstrekkend van Callifornië naar Oost-China,
Indonesië en Zuid Amerika. Zeer veel boeken zijn reeds ver
schenen over de verloren continenten, met name die van
Atlantis. De vroegste gegevens zijn ons bekend van Plato. Vele
theoriën zijn inmiddels de revue gepasseerd.
Hier volgt er één van.
D e continenten Atlantis en Lemuria waren zo'n 20.000 jaar
geleden op een enorm hoog beschavingspijl. 100 spontane
helderziendheid, de hoogst mogelijke contemplatie, beheersing
van zwaartekracht e.d. waren de ruggegraat van de hogepries
ters. Atlantis en Lemuria waren een aards paradijs gedurende
eeuwen. Conform de dualiteitscyclus van goed en kwaad, van
opbouw en verval, kwam daar een einde aan. Mystieke waar
den en mentale vermogens werden op grote schaal aangewend
voor negatieve doeleinden. De hogepriesters vielen terug tot
het beoefenen van zwarte magie, zij zouden door onderlinge
wedijver en egoïsme, het water der oceaan in een krater van
het continent Lemuria hebben doen gaan middels mentale
krachten. De uitwerking was als honderden waterstofbommen.
Het continent ging ten onder, Atlantis met zich meeslepend.
Overigens is dit het tijdperk, wat wij heden ten dage noemen
"de zondvloed". Jaren daarvoor, zagen oprechte priesters zulks
aankomen en vluchtten derhalve naar andere delen der wereld
zoals Egypte en China, alsmede Zuid- en Noord Amerika.
Daar brachten zij hun meegenomen kennis aan de geselek-
teerde, man. Een van de kosmische wetten is: ORDE in het uni
versum en schepping. Dit beeldden zij uit in mathematische
bouwwerken zoals de piramide en obelisk. Typerend is daarom
dat piramides zowel in Egypte als in Zuid Amerika gevonden
worden.
De bewoners van Atlantis en Lemuria zouden de structurele
kenmerken hebben van getinte huidskleur, hoge jukbeenderen
en bescheiden afmeting. Daarbij hadden zij kennis en inzicht in
de universele natuurwetten. Typerend is, dat dit exact is terug
te vinden bij de Zuid- en Noordamerikaanse Indianen, alsmede
de Chinezen en Egyptenaren. De Amerikaanse Indianen die in
de loop der eeuwen naar het noorden trokken hebben zich voor
een groot gedeelte gevestigd in het noorden van Canada en
9