be perkututs Pan oom Arnold Na zijn pensionering als werktuigkundi ge bij de Staatsspoor woonden oom Arnold en tante Nannie in een leuk huisje met een grote voortuin en erf, niet ver van ons vandaan. In de achter galerij stonden en hingen kooien met kutilangs (=wielewaal), tekukurs (=soort duif) en jalaks soort spreeuw) die samen met Tarzan de hond en Manis de poes het dierenbestand vormden, waar van de beo die naar de naam Leo luis terde, zich opwierp als een soort onbe zoldigd bewaker en iedereen die binnenkwam steevast beledigde: "Awas maling (=dief) Leo, awas maling Leo...!" In de voortuin groeiden en bloeiden in grote witte aarden potten tante's troe telkinderen, de grote geurige paars- witte melati gambir, chevelures en rozen; aan de zoete blimbingboom hin gen aan planken van arènbast de orchi deeën en breedbladige hertshoorns. Als strenge schildwachten, stram in het ge lid, waren drie hoge masten van sterke bambu betung, waarvan de middelste als vlaggemast diende. Op Koninginnedag, 3 I augustus, werd dan de driekleur en oranje wimpel gehesen. De vlaggemast werd geflankeerd, links door Kliwon en rechts door Legi, de lievelings perkututs van oom Arnold. Vroeg in de ochtend, voor het ontbijt en nadat hij de andere vogels, de poes en de hond had verzorgd, werden beide perkututs, na hun even over hun kopjes te hebben geliefkoosd en toegesproken. heel voorzichtig naar hun hoge stand plaatsen gehesen. Als blijk van waarde ring en gevoel van welbehagen vormden Legi en Kliwon een duet en tot ver in de omtrek kon men hun sonoor geluid horen: "Hoorketekoong-koong-koong, hoorketekoong-koong-koong...". Tante Nannie en oom Arnold met aan hun voeten de trouwe Tarzan en snorrende Manis, genoten dan van hun ontbijt en de zang van hun vogels. Voor zonsondergang, alsof het een vlag- genparade gold, werden zij naar bene den gehaald, zorgvuldig met een klambu toegedekt en in de binnengalerij opge hangen; één muskietenbeet zou fataal zijn voor perkututs. Op bepaalde dagen werden zij op ongerechtigheden gecon troleerd, daarna met bloemenwater gebaad om vervolgens met een zacht lin nen doekje te worden afgedroogd. Oom Arnold had drie liefdes, tante Nannie uiteraard, zijn Harley Davidson, zijn vogels in het algemeen, maar de perkututs in het bijzonder. Hij was niet afgestudeerd als ornitholoog; hij had ambachtsschool afdeling machinebouw, maar zijn kennis voor wat betreft perku tuts, was fenomenaal. Voor iedereen, van heinde en verre met vragen of pro blemen over vogels, oom Arnold had altijd een passend antwoord en advies. Als jongen had ik meer oog voor zijn blinkend opgepoetste Harley Davidson met zijspan en de halfrijpe mangga Indra- mayu dan voor zijn perkututs, maar hij kon zo mooi vertellen dat je blééf luiste ren! Aan de kop en snavel, de spanwijd te van de vleugels en de penveren, het aantal schubben van de poten - er is nog verschil ook tussen de linker- en rech terpoot - zo vertelde hij en aan de hand van die kenmerken kon hij een soort prognose stellen over de te verwachten zangkwaliteiten van de perkutut. "De perkutut is een hele zindelijke vogel die zijn uitwerpselen precies in het mid den van de kooi in een piramidale vorm laat vallen. Als je een fogel hebt nyang haat rotsooien, al sudah, la-mar wehfli- hen, da-wor neks", doceerde hij." Een perkutut uit de omgeving van Mojokerto is een unicum; die zou best afkomstig kunnen zijn van het vroegere rijk van Mojopahit van koning Hayam Wuruk. Er zijn hele oude geschriften in het Sans kriet en oud-Javaans over de vogels die eeuwen geleden door wijze mannen werden geschreven", zo vervolgde hij zijn betoog. Oom Arnold had Kliwon en Legi niet gekocht, maar van de mandur van de grote werkplaats van de S.S. (Staats spoor) gekregen toen hij met pensioen ging. "Tuan Arnol", zei de mandur bij het afscheidsfeest. "U bent altijd goed voor ons geweest en wij hebben veel van u geleerd. Wij kunnen u niets anders aanbieden dan deze perkututs. Deze vogels van Mojopahit schenken wij u als blijk van onze genegenheid en dankbaarheid, maar ook vanwege uw grote liefde voor en uw grote kennis van vogels en speciaal van perkututs. Kliwon en Legi zijn niet zo maar perkututs. Deze vogels hebben bijzondere eigen schappen. Zangvogels zingen doorgaans overdag en nooit in de vooravond of 's nachts, een enkeling uitgezonderd zoals de nachtuil bijvoorbeeld. Let u goed op, zodra Legi in de vooravond drie maal achter elkaar zijn gekoer laat horen is dat een voorteken van goede berichten, of de komst van welkome gasten. Wee u, als Kliwon na middernacht drie keer achter elkaar aanslaat. Hij waarschuwt u voor slecht nieuws en ongewenste bezoekers..." Terwijl oom Arnold aan het vertellen was, bleef tante Nannie bezig met het verzorgen van haar bloemen en planten. Zo nu en dan dwaalden haar lieve bruine ogen van de imposante gestalte van haar man naar het portret van haar zoon op het dressoir; een stoere bink met zijn branikraag, de matrozenmuts scheef op zijn donkere haren. Vol trots vertelde zij dan, als oom zijn verhaal even onder brak om een stukje fruit aan de beo te geven, dat hij korporaal-telegrafist was op 'De Zeven Provinciën'. De jaren kabbelden gezapig voort. Oom Arnold verdeelde zijn tijd met het ver- Perkututs met nest 12

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1993 | | pagina 12