QH05T5TORIE5
VANAF DE ZIJGALERIJ
So beware
26
Het is alweer herfst, de winter staat
voor de deur - en niet alleen de winter.
Met de herfstnevels rijzen de spoken uit
de grond en, als ze tenminste Couperus
gelezen hebben, 'slepen ze hun sluiers'
langs de straten. Ze gaan op bezoek bij
de weinige mensen die spoken best leuk
en onderhoudend vinden en hen graag
ontvangen. Momoks zijn bescheiden gas
ten; alles wat ze vragen is sympathie en
erkenning van hun bestaan, de stakkers.
Ze willen, ondanks hun doorzichtigheid,
voor vol aangezien worden.
Helaas blijven de meeste mensen discri
mineren tegen spoken. Ze staan er niet
bij stil of ze rennen ervoor weg. Of ze
lachen erom - hoe banger ze zijn, hoe
harder ze lachen. Geen wonder dat de
spokenwereld tenslotte opstandig wordt
en met meubels gaat schuiven, aarde
werk breken, op deuren bonzen en
onzichtbaar langs trappen en gangen
rennen. Dan valt er gewoon niet meer
mee te praten.
De modus operandi van momoks is
onderling heel verschillend en altijd in
overeenkomst met de aard van hun land
van herkomst. Zo zijn Indonesische
momoks heel anders dan de
Nederlandse, dus de totok momoks.
Bevooroordeelde mensen beweren dat
de Indonesische origineler en kleurrijker
zijn, maar wel griezeliger.
vervolg pag. 18
De Ierse banshee krijst, luid en woe
dend, door de verlaten nachtelijke stra
ten van Eire. Er is niets te zien, maar het
razend geschreeuw schalt door de
buurt... Daar tegenover staan de stille,
schuwe verschijningen van Schotland die
alleen maar even langs willen komen. Ze
staan plotseling boven aan de trap of
verdwijnen steels door een deur net als
je omkijkt. Maar luidruchtig, dat zijn ze
niet...
In kasteel Calvados in Frankrijk werden
de bewoners jaren lang geterroriseerd
door daverend gebons dat het enorme
kasteel op de grondvesten deed schud
den. Geloei als van een dolle stier en
doordringend gegil echode door de ein
deloze gangen en 's nachts rende 'iets'
langs de trappen, 'ratelend in bovenmen
selijke vaart, als van benen zonder voe
ten, lopend op de stompen', schreef een
inwonende priester.
Wat Canadese spoken betreft, ach, daar
heb je niet zoveel aan. Momoks worden
daar zelfs met typisch Canadese flegma
in de gelegenheid gesteld om op de
avond van 31 oktober, Hallowe'en,
openlijk op te treden, temidden van
groepen kinderen verkleed als heksen,
monsters, zwarte katten en skeletten.
Als spoken vooral, van top tot teen
gehuld in witte lakens, ideale dracht
voor het stijlbewuste spook. De hele
troep mensenkinderen samen met
onzichtbare maar net zo verrukte
momoks, gaat dan van deur tot deur,
'trick or treat', en ze krijgen altijd een
treat. Een bof als je een spook in
Canada bent; één avond per jaar word
h fw r- -
THE 3rd FONTflfM POOK OF QREflT
Somerset Maugham, A. J. Alan, Hugh MacDiarmid,
Oliver Onions and others
- selected by Robert Aickman.
je voor vol aangezien. Je mag gillen als
een banshee en 'boe' roepen en waar
een verlichte pumpkin voor een raam
grijnst, mag je op de deur bonzen om je
treat op te eisen... Doodsbange honden
blaffen, katten schuilen onder bedden,
ouders lachen en delen maar lekkers uit
Een heerlijke, onvergetelijke avond...
'In popcorn and pumpkin, in witch and
in tree,
in the cat on the fence, in the wind I
shall be
So beware, I'll be there, as the spirit of
old Hallowe'en...'
GREET GAUDREAU
den we uit huis gehaald door een paar
militairen. Met honderd anderen opge
sloten in een huis twee straten verder.
Tien dagen later werden we door de
Gurka's bevrijd, 23 November.
Ons huis was onbeschadigd gebleven,
alleen de waterleiding deed het niet. Ik
liep naar de pomp. Onder de droge
kemaron zat Dirk. "Waar bleven jullie
zo lang?" 'sAvonds hupte hij weer naar
binnen. De koelkast was warm en stonk.
Dirk was razend.
Ik werkte een paar uur in de week vrij
willig in het Information Center van Von
Faber op Toendjoengan. Op een dag
kwam een OVW-er (de eerste die ik
sprak) vragen welk zwembad open was.
"Brantas" zei ik en in een niet te
bedwingen opwelling: "Heet u misschien
Dirk?"
"Neen" antwoordde hij verbaasd, "Leo.
Hoezo, lijk ik dan op Dirk?"
"Neen" zei ik.
LILIAN DUCELLE
Tijgerkikker
