PEIREIDE
MOND
Waarom toch? Waarom?
Gezien in het toiletgebouw op camping
Bergummermeer in Friesland.
Wie tegen Wie?
GENTONG tegen KENDI!
Bij ieder familiefeest of zelfs ter gelegenheid van een gewone
verjaardag of leuke koempoelan geef ik een 'eetfeest'.
Rijsttafel, lekker en oergezellig. Ik doe dan erg mijn best en
iedereen roept: "Hmmm, lekker Nel! Het is alsof ik jullie oude
kokkie weer proef." Ja, ja, onze oude Mbok Soeto. Vanaf mijn
moeders trouwdag was ze bij ons, verhuisde mee van Djokja
naar Kediri, van de ene suiker fabriek naar de andere
en uiteindelijk naar Malang. En toen wij het kamp in
moesten, stond ze iedere week aan de kawat met
haar lekkere sambal goreng tempeh kering, boemboe
petjil en noem maar op Het lieve, kleine, oude
mensje met haar rimpelige gezicht. Ze kookte goed.
Ze toverde! Tijdens één van haar kooklessen, voordat
ik uit huis ging, zei ze eens: "Non, goed onthouden:
zout, suiker, trassi, asem, brambang, bawang, laos en salem
en dan de rest... Ja, die 'rest' - dat was haar gouden hand.
Intussen zitten wij alweer tientallen jaren in Holland, we heb
ben ons aangepast, maar nostalgisch doen we nog altijd ons
best om lekker te koken en speciale gerechten na te maken
van 'toen', van 'vroeger'. Natuurlijk - altijd lekker! Hmmm, net
echt! Maar toch Het is niet 'het'. Waarom toch? Het is niet
tjemplang, niet koerang zout! Ook niet koerang suiker!
Misschien wel koerang trassi? Het is niet 'sedep' genoeg. Je
mist kokkies hand. Verleden maand ben ik in Indonesië
geweest. Lekker lang, overal geweest, heb alles weer
opgezocht en teruggevonden, behalve kokkies hand.
In Djokja heb ik goedek gegeten, ajam goreng, in
Solo rawon, in Kediri soto Madoera. In alle restau
rants of hotels vond ik 'het' niet terug. Veel guesthou
ses hebben de keuken aangepast aan de toeristen.
Thuisgekomen gaf ik weer een eetfeest en deed weer
bij uiterste best! Met oelekan en tjobek! ledereen riep
weer: "Hmmm, lekker Nel!" Maar, toch ja waarom smaakt
het dan weer niet echt zoals van 'vroeger' van kokkie??
NELLY VAN DAM
Indischen weten van feesten en fuiven, maar hoe een NASI
AVOND met bal na opgezet wordt en hoe die verloopt, daar
zal ik niet achter komen want ik was alleen bezoeker op die
camping en die rijst-avond is niet toegankelijk voor niet-leden
van die club! Nassi (alleen maar witte rijst of toch echte nasi-
gorèng tussen kroketten en patatten, het liefst overgoten
met soeplepels pindasauce, zou dat de attractie zijn?
Eet smakelijk, geef mij maar nasi-gorèng met een verse lom
bok erbij!
correspondent: Maudy Angenent-van Raemdonck
RAD VAN AVONTUUR
Bflt W
noot redactie: misschien hadden ze dit beter nassibal kunnen noemen..
Kent u het rijpmpje nog? Dan zult u ook begrepen hebben dat
op pag.20 in Moesson van September in het onderschrift de
vrouw niet uit een kendi aan het scheppen is, maar uit een
gentong.
Een kendi (of gendi) is een waterkruik waaruit alleen geschon
ken kan worden. Een gentong is een aarden vat, altijd in de
keuken gebruikt om water bij de hand te hebben. Een marta-
vaan is een grotere uitgave van de gentong.
LD.
34
