be beer is tos
t
Huisdieren in Indië. Ja, natuurlijk! Toen ik dit las heb ik de
oude foto-albums (met de familie-films enkele van de weinige
dingen de we meenamen naar Holland, maar wel de belangrijk
ste!) nog even doorgekeken. En daar vond ik heel wat foto's
van huisdieren. Naast de honden, katten, kippen en eenden
waren er ook aapjes, een hertje, een beertje (later een beer),
een casuaris, een beo die onze buren tot wanhoop bracht
want het beest praatte niet, maar kraaide als een haan, de hele
dag door. Alle hanen uit de buurt voelden zich geroepen terug
te kraaien en dat was op den duur erg veel gekraai.
Ook de casuaris, die door ons Pandjang genoemd werd was
een geducht beest. Hij zat in een grote volière maar mocht
ook wel vrij rondlopen. Bij zo'n gelegenheid pikte hij mijn
zusje in haar neus toen zij te dicht bij kwam. Nu, dat gaf een
grote schrik en veel ontzag voor Pandjang. Als mijn moeder
wilde dat wij 's middags binnen bleven tijdens het rustuur dan
mocht Pandjang bij voorkeur vrij in de tuin; dat hield ons wel
binnen!
Het hertje was een liefje met fluwelig neusje en zijdezacht vel
letje. De honden waren er altijd en lieten geduldig met zich
sollen. Aapjes waren ook altijd vertegenwoordigd in onze
jeugd. Mijn vader hield van dieren en vooral honden en apen
waren favoriet. Hij bracht van één van zijn reizen (hij was bij
de Gouvernements Marine) een klein aapje mee wiens moeder
was gestorven. Het was een heel jong beestje, dat zich pie
pend aan iedereen vastklampte, die maar een witte blouse
droeg, want de vrouw van de lichtwachter die hem het eerste
opving droeg een witte kabaja.
'Jocko' groeide zeer voorspoedig op want wij vonden het enig
om hem eten te geven; melk uit een flesje en natuurlijk pisang.
Mijn moeder hield dat in de gaten. Soms gedroeg Jocko zich
als een verwend kind en wilde niet gaan slapen buiten in een
kistje op de galerij waar een zacht mandje in zat. Nee, hij wilde
op schoot blijven zitten en tegen je aan slapen. Wij probeer
den hem stiekem mee in bed te nemen, maar dat gaf wel een
vieze boel, want aan een luier was Jocko niet gewend, dus hij
moest achter het gaas in zijn mand met flanellen lapjes enz.
We aaiden hem dan in slaap.
De beer was een ander verhaal. Mijn vader kreeg hem toen hij
nog klein was, maar toen hij eindelijk van zijn reis thuis kwam
was Beer al aardig gegroeid. Ik geloof dat het een Maleise sui-
kerbeer was, die zijn niet zo groot maar toch... klauwen en
tanden mochten er zijn. Beer ging dus in een stevig hok. 's
Morgens heel vroeg mocht hij even flink lopen aan een lang
touw aan de halsband. Het was dan nog nauwelijks licht en
doodstil op straat. Mijn vader in pyama, wij ook in nachtkle
ding nog, liepen mee. De beer was echt mak en gewend aan
mensen. Kwaad deed hij (toen) nog niet. Dus mijn vader liet
het touw flink vieren of misschien ook wel los. Op een mor
gen liepen wij tijdens de wandeling een Indonesiër achterop.
De man sjokte slaperig voort, de sarong helemaal over zijn
hoofd getrokken. Toen hoorde hij stappen achter zich, plop,
plop, plop, zag de beer, schrok en zette het op een sukkeldraf
je. Beer vond dat wel leuk, dus die ging er meteen achteraan,
daarachter mijn vader op een drafje en daarachter wij weer.
Hoe langer hoe harder ging het. Wij moesten vreselijk lachen
maar de abang niet. Daarna besloot mijn vader dat beer naar
de dierentuin moest. En zo gebeurde het.
Nu denk ik ook weer aan de krielkippen die we hadden. Vier
stuks plus één haan. We hadden elk een eigen kip die een
Met het hertje op de foto
De hond laat zich alles wel
gevallen
Tijdens het rustuurtje liep de casuaris vrij rond, dan durfden
wij kinderen niet naar buiten
Spelen met de aap
naam kreeg ook. Twee namen herinner ik me nog, Zwingli en
Calvijn. Ik denk dat één van ons net de Hervormingstijd op
school onderwezen kreeg. Het waren beeldige kipjes en de
kuikens waren helemaal doddig. Ook die smokkelden we mee
naar binnen 's middags. Het was heel gezellig, zo'n warm geel
bolletje op je schoot als je huiswerk maakte of wat zat te lezen.
Ach ja, huisdieren in Indië, ze hoorden erbij.
LOUS HUBER
48
