SUPERSAVER 16 dagen HAWAII AURORA TRAVEL SERVICE B.V. (SGR/ANVR/IATA) echt koud, 'savonds stookten ze een houtvuur en M'Bok Tumi kon niet slapen zonder drie dekens en een anglo in haar kamer. Met de Kerstvacantie zou ik er heengaan. Dat bleek nog een hele onderneming. Eerst met de NIS naar Magelang, daar de bus naar Kopeng en verder met een Opelet die me in Njablak zou brengen. Na de verzengende hitte in Magelang was de bestijging van de Merbaboe een opluchting. Kopeng was al heerlijk koel. Gelukkig stond de familie mij daar op te wachten. Ze zagen er allemaal blozend en gezond uit. Njablak was een dessa en er woonden niet veel Europeanen. Ons huisje stond aan de rand van een dennenbos. Daar begonnen de tuinen van meneer Mars, onafzienbare rijen markisaranken die tegen staken opgroeiden. Zijn huis lag een paar honderd meter verder op een tjot zodat hij vrij uitzicht had op al zijn grondgebied. Dat hij daadwerkelijk op de uitkijk zat bleek de volgende dag. Mijn vader nam me mee om een paar flessen stroop en potten jam te kopen. Een lange, tanige man, pijp tussen de tanden geklemd, zat in een grote kookpot te roe ren. Daarin pruttelde zachtjes het vruch tensap tot stroop. 'Ah, jongeman' felblau we ogen onder borstelige grijze wenk brauwen keken mij streng aan, 'als je markisa wil eten kom je ze bij mij vragen, ja?' Hij grijnsde naar mijn vader. 'Heb je markisa's gejat?' Ik knikte beschaamd. 'Een paar maar'. 'Meneer Mars ziet alles, denk er om. En als je vraagt, krijg je'. Meneer Mars knik te. 'Ik wil niet dat vreemden aan mijn planten komen, ja'. Ik knikte en vroeg mij af hoe hij van die afstand iets had kunnen zien tot ik in de huiskamer een telescoop kijker op een statief voor het raam zag staan. Ontspanning in Njablak betekende wan delen en dat deden we. In het bos, naar de pasar waar volgens de Javaanse kalender met Wagé, Kliwon, Pahing, Pon (Advertenties) Hotel Kopeng met op de achtergrond de Merbaboe werd gerekend. De rijst verkochten ze daar per kóbó-an en djeroeks gingen per sewelasan, dus tien plus één. Tot mijn verbazing werd er bijna niet meer Europees gegeten thuis. Het werd een sobere Kerst, alleen de familie Mars kwam er bij. Op 1 januari daalde ik weer af naar de vlakte met een enveloppe vol instructies en postwissels voor de Haccou's, geld voor de bedien den en een hoofd dat duizelde van de nieuwe plannen. Het was duidelijk dat mijn vader vanwege zijn gezondheid niet in Indië kon blijven. Met de 'Johan van Oldenbarnevelt' of de 'Marnix van St. Aldegonde' zouden we naar Holland teruggaan. Mismoedig had mijn vader opgemerkt dat hij daar wel op het archief terecht zou komen en nooit een baan zou krijgen die met deze hier was te vergelijken. Zijn broers schreven verschillend over de kan sen in het vaderland. De oom die in Bandoeng had gediend raadde hem aan om in de Oost te blijven zolang hij daar nog een bordje droge rijst kon verdienen. In Holland kon hij met garen en band langs de huizen leuren, voorspelde deze gepensioneerde KNIL-er. Een ander klonk hoopvoller. In de boekhandel leek zich een opleving voor te doen, een vak man als mijn vader kon daar wel terecht. Eind januari 1939 kwam de familie naar Djocja terug. We zouden een maand later naar de ouders van mijn stiefmoeder in Blitar gaan en dan zou mijn vader beslis sen. Intussen kwamen de hutten-plannen van de Stoomvaart Maatschappij Nederland en zocht ik naarstig naar 'mijn' hut op de 'Marnix' waar ik in 1934 de jongste alleenreizende passagier was geweest. Weer hielden we vendutie en logeerden bij vrienden, nam ik afscheid van mijn schoolvrienden, beloofden we elkaar te schrijven, tot ziens in Holland! De trein bracht ons over Soerabaia en Malang naar Blitar. Ik had nog drie maanden school te gaan voor het toelatings-exa- men HBS. Die bracht ik in Blitar door bij de zusters van Sancta Maria, worstelend met de 'Laatste Ronde'. Mijn vader had na een maand zijn besluit genomen. Hij bleef. Nam ontslag bij Kolf, kreeg passage en verlof uitbetaald en kocht er een hotel in Batoe van. Hij heeft nooit meer hartklachten gehad, overleef de Pakan Baroe en stierf op z'n 84e. Gegadigden gezocht voor woningruil met gesloten beurs Indonesië - Holland. Wij bieden een prachtige villa aan met zwembad omringd door bergen en rijstvelden in Oost-Java voor een langere periode. Ruilperiode in overleg. React, aan Dhr. T H. Tan, tel. 030-435329, b.g.g. schr. Jacob Jonkerlaan 2, 3555 JW Utrecht. geldig van 16 oktober- 01 december 1994 Dagelijks vertrek vanuit Amsterdam. Minimaal: 2 personen - Vluchten in de tourist-class van KLM/NORTHWEST - 2 overnachtingen* in Airport Marina Hotel, Los Angeles - 12 overnachtingen* in Outrigger Surf Hotel, Waikiki. Kamer met kitchenet - Transfers vliegvelden-hotels v.v. - Diensten van onze nederlands sprekende vertegenwoordiging in Waikiki op basis van logies Per persoon in een 2- persoonskamer 2.740,- Clauskindereweg 28- 29, 1069 HN AMSTERDAM Tel. 020- 6199377. Zaterdag telefonisch niet bereikbaar 13

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1994 | | pagina 13