EIGEN DORP VOOR 50+
Tel. 010-2730402 - Fax 010-2730403
20
plaats voor een rendez-vous, wanneer
het meisje die plek gekozen had.
Op het afgesproken tijdstip begon hij het
paadje, dat vrij steil was, te beklimmen.
Het waterreservoir zou 200 tot 300 meter
hogerop geplaatst zijn, had hij gehoord.
De berghelling was volop begroeid met
kokospalmen, muskaatnootbomen en
lage struikgewassen van weelderige tro
pische vegetatie. Na verloop van een
paar minuten kwam het meisje plotseling
te voorschijn vanuit het struikgewas en
wuifde hem toe op korte afstand. Hij
haastte zich om bij haar te komen, maar
juist toen hij haar hand wou nemen, glipte
zij weg van hem. Lenig en snel te voet als
een gazelle was zij reeds weer een eindje
vooraan op het paadje, waar zij zich
lachend omkeerde en hem uitdaagde om
haar te vangen. Hij verdubbelde zijn
inspanning, maar wederom was zij te vlug
voor hem. Zodoende zette zij haar plage
rige en verlokkende vlucht voort, als een
wijfje dat een mannetje zoekt. Op sommi
ge plaatsen was het paadje zo steil dat zij
zich ontfermde over hem, reikte hem haar
hand en hielp hem over een moeilijk punt,
maar daarop ontvluchtte zij weer. Soms
verminderde zij de vaart, liet hem zeer
dichtbij komen, en wanneer hij dan dacht:
Nu heb ik haar, was zij weer weg en terg
de hem met een lokkend gelach. Waar zij
beneden op zijn veranda zeer verlegen
en terughoudend was geweest, was zij
nu vrij en onbevangen tegenover hem.
Buiten adem en met warme wangen van
de klimtocht bereikten ze ongeveer tege
lijk het waterreservoir, een grote vierkante
cementen bak. Met zijn armen tilde hij
haar op en droeg haar tot aan de kant
van de bak waar hij haar zachtjes neer
zette. Zijn mond zocht de hare in een
langdurige hartstochtelijke zoen, die haar
warme zachte lippen voor eeuwig sche
nen te willen vasthouden. Hij drukte haar
tegen zich aan, kuste haar telkens weer,
terwijl hij haar hete liefdesverklaringen
toefluisterde. Zij lag in zijn armen, met
halfgesloten ogen en een expressie van
extase op haar gezicht. Hij boog zich
over haar en kuste haar teder op haar
oogleden, zoog haar frisse jonge meisjes-
adem en de geur van haar lichaam. Nooit
had hij gedacht dat verliefdheid zo'n
schone en vreugdevolle belevenis kon
zijn. Hij begroef zijn gezicht in haar los
hangend haar, liefkoosde haar,
bedwelmd door een gevoel van geluk.
Langzaam maakte het meisje zich los uit
zijn omarming, bracht haar haar in orde
en sloeg zijn gezicht op intense wijze
gade, alsof zij zijn ziel wilde doorgronden.
Misschien dat zij een beetje angstig was
geworden door zijn hartstochtelijke
liefdesuitingen. Of in de war door de ver
andering die zij in zichzelf voelde, van
groot kind tot geslachtsrijp jong meisje.
Voor het eerst in haar leven had zij, net
als de jonge man, de intense vreugde
van de verliefdheid gevoeld, die al haar
verbeeldingen overtrof. Maar tegelijkertijd
was zij angstig om verder door te dringen
in dat voor haar onbekende land, het zo
verlokkende beloofde land. Teneinde
haar onzekerheid te verbergen begon zij
te vertellen over zichzelf en over die din
gen waarmee zij zich in het dagelijkse
leven bezig hield: Haar familie en de
school. Rusteloos stroomde de woorden,
alsof zij een verdedigingsmuur wilde bou
wen tegen de onbekende emotie, veroor
zaakt door haar ontmoeting met de jonge
man. En daar schoolgaan centraal in
haar bestaan stond, werd dat het hoofd
onderwerp van haar gepraat, doorspekt
met bijbelcitaten en godsdienstige morele
dogma's.
De jonge man vond haar beschrijving van
het gebeurtenisarme bestaan in de kleine
eilandgemeenschap ontroerend onschul
dig. Hij was ook in het bezit van voldoen
de mensenkennis om de reden van haar
zenuwachtige welsprekendheid te begrij
pen: Haar terugdeinzen voor de omwen
teling en het onvermijdelijke conflict met
haar traditiegebonden leven. Voorzichtig
en liefderijk uitte hij geruststellende kleine
opmerkingen terwijl hij haar zachtjes lief
koosde. Zij zat nu tegen hem geleund. Hij
kon haar kloppende hart en de warmte
van haar lichaam voelen.
Het was dicht bij zonsondergang. Over
weinige minuten zou de kortstondige
schemering van de tropen vervangen zijn
door nachtelijke duisternis. Ze stonden op
en begaven zich zwijgend op de terug
weg, bergaf, hand in hand. Weldra waren
ze beneden op de weg, die naar hun
woningen leidde. Het was nu geheel don
ker en daarom dorst het meisje wel dat hij
haar begeleidde tot het huis van haar
ouders. Toch had zij zijn hand losgelaten
en liep nu op deugdzame afstand naast
hem. De heldere sterren van de nachthe
mel en het licht van de olielampen van de
kamponghuizen aan beide kanten gaven
net voldoende verlichting om de weg te
kunnen volgen. Voor haar woning gaf het
meisje hem een hand en zei: 'Dank je wel
omdat je kwam, en tot weerziens'. Toen
was zij weg.
De volgende ochtend zat hij op de veran
da om te wuiven en glimlachen tegen het
meisje, wanneer zij voorbij zou komen.
Maar zij kwam niet. Ook niet in de namid
dag. Hij begon zich ongerust te maken.
Was zij ziek geworden?
Dezelfde avond kreeg hij bezoek van het
hoofd van de zendingsschool. Het
schoolhoofd vertelde met ernstige stem,
dat gerapporteerd was, dat men de jonge
man beneden had zien komen van het
bergpaadje, samen met het meisje - een
van zijn beste leerlingen. Dat er geruch
ten gingen dat zij onteerd was. Dat haar
vader, die zeer boos was over de gebeur
tenis, het meisje thuis had opgesloten en
vervolgens naar de zendingsschool was
gegaan en het schoolhoofd had gevraagd
om het meisje in het internaat van de
school op te nemen (normaal slechts
bestemd voor niet ter plaatse wonende
schoolkinderen). Zijn gezicht in de plooi
zettend eiste het schoolhoofd van de
jonge man bescheiden of het meisje
gemolesteerd was (hij was gekomen om
dat bevestigd te krijgen). De jonge man,
tot dusver zwijgend, had met toenemen
de verontwaardiging geluisterd naar de
versluierde beschuldigingen van de
schoolmeester. Uiterlijk beheerst, maar
inwendig trillend van woede, antwoordde
hij kort, dat het meisje geen overlast was
aangedaan en dat hun gevoelens voor
elkaar niemand aangingen. Het school
hoofd, ofschoon volstrekt niet overtuigd,
veranderde van onderwerp en vroeg de
jonge man, of hij een contante bijdrage
voor de bedrijfskosten van de zendings
school wou geven? Dit maakte de jonge
man kokend van toorn: 'Ik heb niets te
boeten. Dat moet U die met Uw insinu
aties een reine en onschuldige liefdesver
houding bezoedeld heeft en die U nu aan
het vernielen bent door het meisje op te
sluiten en haar een gevoel van schaamte
en zonde bij te brengen. U bent de schul
dige in deze zaak'.
De jonge man was van zijn stoel opge
staan en maakte duidelijk dat het gesprek
beëindigd was. Het jonge meisje studeer
de later rechten, werd vurig nationalist en
droeg bij tot de beslissende afrekening
van haar volk met de koloniale machtheb
bers. De jonge man behoorde tot het volk
dat meer dan driehonderd jaren over de
Oostindische archipel geheerst had.
(advertentie)
TE KOOP in BUNGALOWPARK
'MONTEBELLO BUITEN-ZORG'
Costa Blanca - Spanje
12 km. landinwaarts van Torrevieja
tussen citrusplantages
1e fase: 50 bungalows, multifunktio-
neel centrum, zwembad, koopprijs
v.a. f97.000,- V.O.N.
Inschrijjving/info: Stichting Montebello
Buiten-Zorg. Fr. Haverschmidtlaan 70,
3116 JP Schiedam.
