Indonesië, tanah air door: R.A. Oomes-Otten Jacatra - Jakarta Bandung zen naar onze plaats van bestemming: Yogyakarta. Achttien uur heeft het toestel van de KLM ervoor nodig gehad om van het noordelijk naar het zuidelijk halfrond te vliegen. De aankomst op de luchthaven Sukarno- Hatta is precies op tijd, 17.00 uur. De thermometer wijst 33 graden Celcius aan en de luchtvochtigheid is groot. Tijdens de landing heb ik vanuit het scheef han gende vliegtuig de geometrische vlakken roodbruine aarde onder me zien wegkan telen als kleurige stenen in een caleido scoop. Het landschap is me bekend; ik voel me weer thuiskomen na een afwe zigheid van een jaar. Sinds Soekarno gerehabiliteerd is draagt de luchthaven de namen van de eerste president van de republiek en diens pre mier tijdens de revolutionaire jaren '45- '50. De jaren van dat voor Nederland zo heilloze conflict, dat begon met de door radicale studenten afgedwongen onaf hankelijkheidsverklaring door Soekarno op 17 augustus 1945, door de Nederlanders als incident beschouwd en dat eindigde op 27 december 1949 met het strijken van de vlag op het paleis Rijswijk te Batavia door de Hoge Vertegenwoordiger der Kroon, A.H.J. Lovink. Voor het laatst het Wilhelmus bij de teloorgang van Nederlands-lndië. Het rood-wit wordt gehesen en het 'Indonesia Raya' klinkt. Een nieuwe natie treedt aan. Batavia zal Jakarta heten naar het oude Jacatra. Op dezelfde dag en tijd dat de bestuurs- overdracht aan sultan Hamengku Buwono IX van Yogya, als leider van de Indonesische delegatie, plaats vindt, tekent koningin Juliana in het Paleis op de Dam de souvereiniteitsoverdracht. Soekarno ontvangt het volgende tele gram: 'Op deze aangrijpende dag, waar op Indonesië haar onafhankelijkheid heeft verworven, zend ik u, mijnheer de President, mijn beste wensen voor het geluk en de voorspoed van uw land en volk. Moge de unie, welke thans onze beide landen verbindt, strekken tot zegen voor Nederland en Indonesië. Juliana.' Een jaar later proclameert Soekarno de eenheidsstaat, centraal gezag als in de Nederlandse tijd. De oppositie van de 26 Molukken reageert met het uitroepen van de RMS, de Republiek der Zuid-Moluk- ken. En Nederland had er een probleem bij. Hoe ernstig, zou jaren later blijken bij de treinkaping in Wijster. De autoweg van Bogor naar Bandung slingert zich langs kraters en ravijnen naar het hoogste punt van het bergmas- sief, de Puncakpas, die vanwege het enorme verkeersaanbod slechts een deel van de dag toegankelijk is voor verkeer uit onze richting. Hier en daar zijn tussen het mos en de bosplanten nog resten te zien van de oude weg, die steil omhoog liep. Uit geel gesteente welt helder het hete water op, kleine geisertjes, die ver stikkende zwaveldamp verspreiden. De We lopen door het gigantische nieuwe complex naar de loketten, waarlangs rijen reizigers staan, terwijl de beambten zich traag door de papieren rompslomp heen- werken. Zo bereiken we de uitgang en nemen een taxi naar ons hotel in Menteng. Onze kamer ligt op de hoogste verdieping en biedt uitzicht op de verlich te stad. Aan het uitspansel staan ontelba re sterren met de helderheid die de tropen kenmerkt. Ik sluit de gordijnen en zet de air-conditioning uit om de lucht, die verzadigd is van ozon, door het geopen de raam naar binnen te laten komen. Morgen zullen we via Bandung verder rei- atmosfeer is vochtig, hoewel de nevels ijler zijn geworden door de zon. Op lager gelegen hellingen strekken de theetuinen zich uit. Ze worden afgewisseld door diepgroene sawa's, die terrasvormig zijn aangelegd. In de namiddag bereiken we Bandung. Op de hoogvlakte ligt de stad, omgeven door bergtoppen in een nevel van stof en giftig afval. Kota kembang, de bloem van de Preanger. Ik herinner me het verhaal van een vriend over Bandung in de tijd van de bersiap. Hij was vijftien toen de hel losbrak. Zoals iedere dag ging hij die ochtend melk

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1995 | | pagina 26