INDONESIEJWLEISIE.ebbj THAILAND Nusa Ina Reizen 'J IJ LJ n A J VOOR MENSEN MET EIGEN WENSEN O MSTEROffM- £ENPffSflR babat maken, al zul je de scherven voor lief moeten nemen. Ha-ha-ha-ha!' Ik zag de duizendvoudige beelden van meneer Mendes, die met een oorverdo vende klap in het niets opging! Ik werd razend en begon Amat tegen zijn benen te schoppen, terwijl hij door bleef gieren van de lach en zich niets van mij aantrok. Ik rende huilend weg en bleef die dag alleen in mijn kamer treuren. Treuren omdat ik bang was dat er van de spiegel zaal niets meer over zou blijven en het schilderij: 'Het Oordeel van Paris' nooit meer te zien zal krijgen. Hoe wisten die mensen dat allemaal? Ze vertelden dit alsof zij er zelf bij waren geweest. Kon de kabar-angin zelfs door dikke muren heen waaien waardoor je alles kwam te weten en niets verborgen kon houden? Mijn angstige vermoedens kwamen helaas uit. Het venduhuis werd gesloten. De kerrées op de voorgalerij bleven neer gelaten en het werd stil in de buurt. Geen kijkdagen, geen ha-ha en geen grappen makende koelies meer. Het gebouw bleef maandenlang leegstaan totdat een plan ter die er genoeg van had om zijn leven verder op het land door te brengen en die nu in de stad wilde gaan wonen het huis kocht en het liet opknappen. Uit de spiegelzaal werd een gerobag scherven opgeladen en weggevoerd. Het waren scherven met overal roestbruine vlekken. De kamers werden opnieuw gekapoerd. De nieuwe mensen lachten om wat men van die roemah sial zei en dat het een spookhuis was. Op een middag, een jaar na het ongeval, zagen mensen hoe de vrouw van de planter verwilderd de straat oprende. Omstanders spoedden zich naar een kamer in het huis van waaruit een hard lachen opsteeg. Door de geopende deur zagen zij de planter op de stenen vloer in de hoek van de kamer zitten. Met opengesperde ogen staarde hij naar het plafond. Met zijn beide handen kneep hij zijn oren dicht terwijl hij als een waanzin nige lachte. Ha-ha-ha-ha! Uit een scheur van het plafond drupte onophoudelijk bloed naar beneden. Woordenlijst: poesaka's -erfstukken barang - goederen omong-kosong - sterke verhalen sobats - vrienden kerrées - bamboe rolgordijnen mati - dood krossi-gojang - schommelstoel pikolan - draagjuk tjaping - bamboe hoofddeksel kebon - tuinman njai - concubine anak emas - pleegzoon Raden Mas - prins kraton - paleis main rojal gila - wijntje en trijntje soto-babat - soep kabar angin - gerucht gerobag - kar gekapoerd - gewit roemah sial - pech-woning rijst. Druk de rijst langs de wand van de wajan (wok) zodat alles goed warm wordt. Goed omscheppen! Als laatste een scheutje kecap erbij doen en wat zout en peper erover strooien. Nog even omscheppen en de nasi goreng dan op een schaal leggen. Ik geef er alleen gesneden komkommer bij. Maar nasi goreng kun je op alle mogelijke manieren 'versieren'. Spiegelei (telor mata sapi), krupuk, schijfjes tomaat. Wat ik nu heel leuk zou vinden is wan neer u mij uw eigen nasi goreng recept zou willen sturen. Gewoon naar de redac tie sturen, dan komt het vanzelf bij mij terecht. Wij hopen op veel reacties. Ayo dan, schrijven ja? Inge Dümpel ledereen heeft zo zijn eigen nasi goreng recept. Zelf vind ik nasi goreng met uitge bakken spekjes het lekkerst. U heeft hiervoor nodig: Een pan(netje) gekookte rijst (liefst van de vorige dag), 100 gram klein gesneden gerookt vetspek, 4 sjalotjes, 4 teentjes knoflook, 1 flinke eetlepel sambal bajak, beetje trassi, peper en zout en een scheut kecap manis. Bereiding: Bak de spekjes langzaam uit. Snijd intus sen de sjalotjes en de knoflook fijn. Voeg de trassi er bij, even fruiten (bakar, zeg gen ze in Indonesië), voeg dan de fijgesneden sjalotjes en knoflook toe. Weer een paar minuten fruiten. Doe de sambal erbij en beetje bij beetje de koude ticketoanbiedinq Retour diverse meerdaagse reizen u bepaalt, wij adviseren u selecteert zelf uw tours ook kant klaar reizen u bepaalt uw eigen tempo verschillende combinaties voordelige vliegtarieven mogelijk ^<«w Laan van Meerdervoort 326A 2563 AM Den Haag telefoon 070 - 363 39 23 telefax 070 - 361 47 07 42

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1995 | | pagina 42