BRIEVEN"^ OVER... I De inhoud van ingezonden brieven valt buiten de verantwoordelijkheid van de redactie. Australiërs op Java Nassauschool Batavia 1936 Adathuis in Kabanjahe Vijftig jaar Indonesië Helfrich en het 'Instrument of surrender Javaans woordenboek Jansz RECTIFICATIES Voor de oorlog heb ik in Soerabaja gewoond. Ik werkte in de straat, die liep vanaf het gemeentekantoor naar de djembatan merah. Vlak voor de oorlog fietste ik naar mijn werk en moest stop pen voor het stopteken van de verkeers regeling want een hele troep Australiërs maakte gebruik van de weg! Ik heb tot nu toe nooit meer gehoord over Australiërs op Java, terwijl ik zeker weet dat ze er hebben rondgestapt. Is het geen uitdaging lezers te vragen te vertellen over deze helden? Mw. A.E. de Jong, Apeldoorn In Moesson van 15 juni 1995 op blz. 46 zag ik een foto van de zevende klas uit 1936 van de Nassauschool in Batavia, met voor mij nog bekende medeleerlin gen en het hoofd, de heer Dankaerts. Ik hoop met dit schrijven weer contact met hen te krijgen en vraag tevens of er nog meerjaarfoto's zijn van de Nassauschool waar o.a. mijn broer Jarl (Karei) Hoekendijk opstaat, eerst de vijfde klas en later de zevende. De Nassauschool stond aan de Nassauweg vlakbij het Burg. Bisschopplein en de Nassaukerk. Ik hoop dat u doorgaat met het plaatsen van dit soort foto's en vind uw blad Moesson mieters!! J.A. Hoekendijk, Gerstkamp 133, 2592 CR 's-Gravenhage, tel 070 3479776 In het recensie-artikel van René Wassing over het boek Traditionele bouwkunst van Indonesië, geschreven door Barry Dawson en John Gillow (Moesson 15 februari 1995) komt een foto voor met het onderschrift 'Adathuis in Kabanjahe, Karo-Batak'. Het is zeker niet overdreven, wanneer wij beweren dat het vermoedelijk het meest gefotografeerde Karo-Batakse adathuis is, het grootste in zijn soort ooit gebouwd in de Karolanden. Het is een zestien gezinswoning, terwijl het normale, in min der grote afmeting, is voor acht gezinnen. De hoofdbewoner van dat grote adathuis was dan ook een grote persoonlijkheid met gezag en tegelijkertijd krijgsoverste. Voor en na de annexatie van de Karo landen begin deze eeuw, was hij - Pa Mbelgah Karo-Karo Purba, Sibayak van Kabanjahe, zo luidde zijn volledige naam - één van de voornaamste tegenstan ders van het Nederlands-Indische gou vernement. Dank zij het diplomatiek optreden van controleur C.J. Westen berg, zelf met een Karo-Bataks meisje getrouwd en later gepromoveerd tot resi dent van Tapanuli, gaf hij zich vrijwillig over aan de 'Kumpeni'. Sibayak Pa Mbelgah is overleden in de twintiger jaren en het adathuis van hem, is afgebrand in augustus 1947. Dit hoor de ik van zijn kleinzoon, de gepensio neerde luitenant-kolonel TNI Nerangi Purba, een stadgenoot van mij. K.S. Depari, Pematang Siantar, Sumatera-Utara Waarom blijven sommige politici maar oude koeien uit de sloot halen over het Indië-beleid? Die aandacht kan beter worden besteed aan heden en toekomst. Wellicht is daarom nooit serieus werk gemaakt van herstel van het Koninkrijk der Nederlanden in een nieuwe eigentijd se constructie, naar het Britse voorbeeld van het Gemenebest. Opvallend is ook het verschil in benade ring (beschaving?): de Indonesische hou ding tegenover Nederland, de immer har telijke ontvangst, sans rancune, van Nederlanders in Indonesië en daarte genover de nog steeds voortdurende kri tiek op Indonesië. Het verschil tussen een steeds welvaren der Indonesië en de morele teloorgang van Nederland in binnen- en buitenland. Een unieke kans om politieke scherven van vroeger op te ruimen en de goede relatie te herstellen is het aanstaande bezoek van koningin Beatrix ter gelegen heid van de proklamasi van de R.l. in 1945 (Een dergelijke formulering lijkt mij voor iedereen acceptabel). J.C. Bouwens, Den Haag Naschrift redactie: Deze brief is op 4 augustus bij ons op de deurmat gevallen. Het dubbelnummer juli-augustus was toen al uit, vandaar dat er in de brief wordt gesproken over het 'aanstaande bezoek van koningin Beatrix'. Het zij mij vergund u een kleine correctie te geven op het onderschrift bij de foto, waarop luitenant-admiraal Helfrich op 2 september 1945 het 'Instrument of sur render' tekent Moesson juli/augustus 1995, pagina 45). De woorden: 'Nederlandse regering' die nen te worden vervangen door 'Kingdom of the Netherlands representative', zoals is te lezen op bladzijde 216 van deel II van de Helfrich-memoires en op de tekst van het 'Instrument of surrender' zelve. J.C. Corver, Voorburg In Moesson van 15 juni (pagina 39) staat bij het artikel van de heer Van Heekeren het woordenboek, dat hij aanhaalde, nog eens apart vermeld. Dat was voor mij een verrassing daar het door mijn groot vader geschreven is, die in 1850 als zen deling/ onderwijzer door de Doopsgezinde Zen-dingsvereninging in Amsterdam uitgezonden is naar ons Indië. Als standplaats/ werkterrein werd hem Japara toegewezen. Zijn oudste zoon Pieter Anthonie heeft later dit woordenboek belangrijk uitge breid. Ik ben zijn jongste dochter en mijn moeder vertelde, dat mijn vader er zeventien jaar aan gewerkt heeft (naast zijn werk als zendeling en leraar op de door hem gestichte Zendingslandbouw kolonie 'Margaredja'. Ik zou veel kunnen vertellen over mijn familie, maar het schrijven valt mij moei lijk, ik ben nu ook al ruim 87 jaar. Als er interesse voor is zou ik mondeling het een en ander kunnen vertellen. Ik heb met mijn man en kinderen in 1950 met groot verdriet mijn geboorteland moeten verlaten. Mw. C.L. Boy-Jansz, Den Haag Bij de foto van de capitulatie-plechtigheid aan boord van het slagschip Missouri (juli/aug 1995, pagina 50) zijn we de naam van de inzender vergeten: dat is Johan van Leer uit Californië. Ook is een naam weggevallen bij de staf van het contingent op de Wereldjamboree in Vogelenzang in 1937. Bij de Leiding troep III moet de naam van N. Beets worden toegevoegd. 4

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1995 | | pagina 4