Australiërs op Java (2)
The tong-tong is still working
Open brief Ad Patres
BRUINE BUS GAAT DICHT
En dan... ontvang ik Moesson elke
maand op mijn deurmat! Na mijn moeder
blijf ik in ieder geval abonnee van uw blad
tot aan mijn dood!
Ron van der Paardt, Almelo
In het septembernummer van Moesson
stond een ingezonden brief van mevrouw
A.E. de Jong in Apeldoorn. Ik heb zelf
jaren in Soerabaja gewoond, zowel voor
als na de oorlog en ik denk, dat ze een
paar dingen door elkaar haalt. M.i. was
het gemeentehuis op Ketabang, dicht bij
de Japanse brug, niet de rode brug. De
rode brug was in de benedenstad, tegen
over het gebouw van Internatio.
Misschien is ze in de war met het gouver
neurskantoor, dat dicht bij de Sociëteits
straat lag.
De voornaamste reden voor dit briefje is
echter haar opmerking over de
Australiërs. Ja, er zijn zeker Australische
militairen op Java geweest tijdens de drie
maanden durende strijd om Indië. Ik
woonde met mijn ouders in de
Progostraat (Darmo), lopend langs het
Boengkoelpark. Op een ochtend stonden
er ineens trucks geparkeerd onder de
bomen rondom het Boengkoelpark. Ze
werden gereden door Australische
chauffeurs en stonden 'gecamoufleerd'
onder de bomen. Wij, de bewoners rond
het Boengkoelpark, vroegen de
Australiërs of we ze ergens mee konden
helpen. Ze waren uiteraard geïnteres
seerd in drinken en eten, maar misschien
wel het meeste in een bad, omdat ze dat
dagenlang hadden moeten ontberen.
Uiteraard boden we onze badkamers aan
en fourneerden handdoeken. Lekker
opgefrist gingen de mannen verder.
Na hun vertrek kwamen de bedienden
vragen of we even kwamen kijken in de
badkamer. Kennelijk hadden de
Australiërs nooit eerder van een mandi-
bak en een gajong gehoord en dus waren
ze in deze ietwat onhandige badkuip
geklommen en hadden daar lekker zitten
weken. De bedienden gaven de mandi-
bak een schrobbeurt en wij dachten met
plezier en enige vertedering terug aan
deze ontmoeting met geallieerde lotgeno
ten.
Mw. K. Poulus-de Vries, Rijswijk
Thanks to the add in your magazine I did
get in contact with Louis Alting von
Geussau - who is not a subscriber him
self, but heard it from a friend. The tong-
tong is still working. This also applies to
our American magazine The Indo through
which I have made many contacts with
Indische mensen - all from Indië - now in
Mexico, Holland, Canada, Australia and
Indonesia. Thanks again.
Feite Posthumus, Seattle (Washington, USA)
De directeur van Ad Patres Uitvaart
ondernemingen, waartoe behoort de
begrafenisonderneming Inget Mati, die
nauwe banden onderhoud met de
Indische gemeenschap, wenst ten aan
zien van de tijdens zijn vakantie ontstane
ophef omtrent het 'dumpen van oude
bloemstukken bij het Indisch Monument'
het volgende te benadrukken.
Al voor de onthulling van het monument
is Inget Mati begonnen families de moge
lijkheid te bieden bloemstukken na een
crematieplechtigheid, zonder extra kos
ten, neer te leggen aan de voet van dit
monument. Dit ter nagedachtenis van
verloren familieleden, vrienden en beken
den in de Tweede Wereldoorlog.
Vanaf het eerste moment is dit door de
Indische Gemeenschap en velen die zich
op enigerlei wijze daarmee verbonden
voelen, als zeer positief ervaren.
Het gaat hier nimmer om oude bloemen,
maar om bloemen en bloemstukken
welke slechts enkele dagen en soms
slechts enige uren daarvoor, bij een cre
matieplechtigheid en soms ook bij een
begrafenisplechtigheid, als laatste groet
aan een overledene zijn geschonken.
Alleen met toestemming van de nabe
staanden worden de bloemen bij dit
monument neergelegd.
Het neerleggen van de bloemen gebeurt
door onze eigen medewerkers: zorgvul
dig. Van 'dumpen' is hier absoluut geen
sprake.
De gedane uitspraken zijn terecht grie
vend ervaren door velen afkomstig uit het
voormalig Nederlands-lndië en velen die
daar op enigerlei wijze mee verbonden
zijn. Ook als Inget Mati, begrafenis
ondernemer, zijn wij door deze uitspraken
in onze beroepsethiek aangetast en wor
den deze uitspraken als grievend erva
ren.
Het geeft ons echter geen enkele reden
ons standpunt hieromtrent te wijzigen.
Sterker nog. De reakties bevestigen dat
de door ons ingeslagen weg juist is
geweest en wij zullen dit derhalve dan
ook blijven doen op de zorgvuldige wijze
die ons altijd voor ogen heeft gestaan.
Theo van Deursen,
directeur Ad Patres en Inget Mati
vervolg van pagina 2.
Honderden gezinnen zijn geholpen,
altijd met Kerst wat extra's (Kerst-
krandjang!).
De kleine BB van 30 jaar geleden is
dankzij het begrip en de goedgeefsheid
van duizenden abonnees van ons tijd
schrift een flink kapitaal geworden.
Maar nogmaals: tijden veranderen,
mensen gaan voorbij. Er zijn momen
teel maar zo'n 80 families over die
steun krijgen (we rekenen alleen onze
steuntrekkers, niet die van de Halin).
De meesten zijn overleden, de kinde
ren of kleinkinderen getrouwd en self
supporting.
Na rijp beraad van de besturen van
zowel de Stichting Charitatieve
Fondsen Tjalie Robinson als van Tjalie
Robinson B.V. werd besloten de BB,
c.q. het Charitatieve Fonds per 1 janu
ari 1996 te beëindigen.
Het kapitaal zal als volgt worden ver
deeld:
a) Alle gegadigden krijgen een flink
bedrag waarmee de steun nog min
stens een jaar kan doorgaan.
b) De GIKI zal ook nog voldoende krij
gen voor haar eventuele projecten.
c) Een bedrag zal worden gereser
veerd voor het Indisch Familie Archief.
d) een bedrag wordt gereserveerd voor
evt. steun aan het tijdschrift (Poekoel
Teroes Pot) mocht dat nodig zijn.
Dit bericht is een voorlopige uiteenzet
ting van het besluit om per 1 januari
1996 de Bruine Bus voorgoed te slui
ten.
Het busje heeft zijn diensten meer dan
bewezen. Het heeft ook bewezen dat
zonder spectaculaire TV-acties, zonder
bedelbrieven en acceptgiro's, zonder
collectanten maar met een warmvoe
lend, begrijpend hart, mensen elkaar
kunnen helpen.
Is het nodig te zeggen hoe dankbaar
wij U, de lezers van Moesson, zijn voor
die 30 jaren hulp aan onze landgeno
ten? Ook namens Tjalie: Veel, veel
dank!
Redactie Moesson
Bestuur Stichting Charitatieve Fondsen
Tjalie Robinson
N B. Een specificatie van alle uitgege
ven bedragen zal u in januari a.s. op
verzoek (bel of schrijf naar de redactie
van Moesson) toegezonden worden.
5
